„Sögur og sagnir úr Vestmannaeyjum/Ledd“: Munur á milli breytinga

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit
(Ný síða: <big><big><center>Ledd.</center></big></big> <br> Í landsuður af Heimaey er fiskimið, sem kallað er Ledd og stundum Katrínar-Ledd. Er það miðað þannig: Hábrandurin...)
 
 
(3 millibreytingar ekki sýndar frá sama notandanum)
Lína 1: Lína 1:
<br>
<big><big><center>Ledd.</center></big></big>
<big><big><center>Ledd.</center></big></big>
<br>
<br>
Í landsuður af Heimaey er fiskimið, sem kallað er [[Ledd]] og stundum [[Katrínar-Ledd]]. Er það miðað þannig: [[Hábrandur]]inn við [[Suðurey]] og [[Hafnarbrekka]]n frammi. Hafnarbrekkan er í [[Bjarnarey]] og á að sjást í hana af miðinu. Mið þetta er jafnan fiskisælt, en slæmt kargahraun í botni, og var títt að menn töpuðu þar vaðsteinum sínum eða sökkum.<br>
Í landsuður af Heimaey er fiskimið, sem kallað er [[Ledd]] og stundum [[Katrínar-Ledd]]. Er það miðað þannig: [[Hábrandur]]inn við [[Suðurey]] og [[Hafnarbrekka]]n frammi. Hafnarbrekkan er í [[Bjarnarey]] og á að sjást í hana af miðinu. Mið þetta er jafnan fiskisælt, en slæmt kargahraun í botni, og var títt að menn töpuðu þar vaðsteinum sínum eða sökkum.<br>
Það er forn sögn, að miðið dragi nafn af því, að það bar einhverju sinni við, að menn, sem voru þarna á sjó, drógu marbendil. Slepptu þeir honum ekki fyrri en hann hafði sagt til nafns síns. Kvaðst hann heita [[Ledda]], og nefndu þeir miðið eftir honum og hefur það haldizt síðan.<br>
Það er forn sögn, að miðið dragi nafn af því, að það bar einhverju sinni við, að menn, sem voru þarna á sjó, drógu marbendil. Slepptu þeir honum ekki fyrri en hann hafði sagt til nafns síns. Kvaðst hann heita [[Ledda]], og nefndu þeir miðið eftir honum og hefur það haldizt síðan.<br>
(Sögn [[Hannes Jónsson|Hannesar Jónssonar hafnsögumanns]])
<small>(Sögn [[Hannes Jónsson|Hannesar Jónssonar hafnsögumanns]])</small>
 
{{Sögur og sagnir}}
{{Sögur og sagnir}}

Núverandi breyting frá og með 8. júní 2012 kl. 10:43


Ledd.


Í landsuður af Heimaey er fiskimið, sem kallað er Ledd og stundum Katrínar-Ledd. Er það miðað þannig: Hábrandurinn við Suðurey og Hafnarbrekkan frammi. Hafnarbrekkan er í Bjarnarey og á að sjást í hana af miðinu. Mið þetta er jafnan fiskisælt, en slæmt kargahraun í botni, og var títt að menn töpuðu þar vaðsteinum sínum eða sökkum.
Það er forn sögn, að miðið dragi nafn af því, að það bar einhverju sinni við, að menn, sem voru þarna á sjó, drógu marbendil. Slepptu þeir honum ekki fyrri en hann hafði sagt til nafns síns. Kvaðst hann heita Ledda, og nefndu þeir miðið eftir honum og hefur það haldizt síðan.
(Sögn Hannesar Jónssonar hafnsögumanns)