„Blik 1971/Brynjólfur Einarsson, stökur“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
| (2 millibreytingar ekki sýndar frá sama notandanum) | |||
| Lína 10: | Lína 10: | ||
::Ég hafði lengstum líkamsburði smáa, <br> | ::::::::::''Ég hafði lengstum líkamsburði smáa, <br> | ||
::og litlum hefi afrekum að flíka, <br> | ::::::::::''og litlum hefi afrekum að flíka, <br> | ||
::en drottinn gaf mér drjúgan skammt af þráa<br> | ::::::::::'' en drottinn gaf mér drjúgan skammt af þráa<br> | ||
::og dálítið af þolinmæði líka. | ::::::::::'' og dálítið af þolinmæði líka. | ||
::Einatt ég með brotið bak<br> | ::::::::::'' Einatt ég með brotið bak<br> | ||
::burt frá meyjum vendi; <br> | ::::::::::'' burt frá meyjum vendi; <br> | ||
::kvennafar og færaskak<br> | ::::::::::'' kvennafar og færaskak<br> | ||
::fer mér líkt úr hendi. | ::::::::::'' fer mér líkt úr hendi. | ||
::Þegar hann vann í Lifrarsamlaginu: | ::Þegar hann vann í Lifrarsamlaginu: | ||
::Okkur drottinn iðka bauð<br> | ::::::::::'' Okkur drottinn iðka bauð<br> | ||
::öll vor störf í friði; <br> | ::::::::::'' öll vor störf í friði; <br> | ||
::það er líka lifibrauð<br> | ::::::::::'' það er líka lifibrauð<br> | ||
::að lifa á grút og ryði. | ::::::::::'' að lifa á grút og ryði. | ||
::Eitt sinn var Br.E. lagður inn á sjúkrahús. Hafði þá hjúkrunarkonan orð á því, að hann þyrfti fyrst og fremst að hvílast. Þá kvað hann: | ::Eitt sinn var Br.E. lagður inn á sjúkrahús. Hafði þá hjúkrunarkonan orð á því, að hann þyrfti fyrst og fremst að hvílast. Þá kvað hann: | ||
::Enn er heilsan ekki traust.<br> | ::::::::::'' Enn er heilsan ekki traust.<br> | ||
::Eigi að kippa henni í lag, <br> | ::::::::::'' Eigi að kippa henni í lag, <br> | ||
::þarftu að hvílast hvíldarlaust,<br> | ::::::::::'' þarftu að hvílast hvíldarlaust,<br> | ||
::hvílast bæði nótt og dag. | ::::::::::'' hvílast bæði nótt og dag. | ||
::Nú stundar hann innheimtu: | ::Nú stundar hann innheimtu: | ||
::Þó ég lengstum vaðið hafi í villu, <br> | ::::::::::'' Þó ég lengstum vaðið hafi í villu, <br> | ||
::til verka sitthvað lærði ég og kann; <br> | ::::::::::'' til verka sitthvað lærði ég og kann; <br> | ||
::hefi nú loksins lent á réttri hillu: <br> | ::::::::::'' hefi nú loksins lent á réttri hillu: <br> | ||
::labba um og rukka náungann. | ::::::::::'' labba um og rukka náungann. | ||
{{Blik}} | {{Blik}} | ||
Núverandi breyting frá og með 19. apríl 2011 kl. 22:18
- Ég hafði lengstum líkamsburði smáa,
- og litlum hefi afrekum að flíka,
- en drottinn gaf mér drjúgan skammt af þráa
- og dálítið af þolinmæði líka.
- Ég hafði lengstum líkamsburði smáa,
- Einatt ég með brotið bak
- burt frá meyjum vendi;
- kvennafar og færaskak
- fer mér líkt úr hendi.
- Einatt ég með brotið bak
- Þegar hann vann í Lifrarsamlaginu:
- Okkur drottinn iðka bauð
- öll vor störf í friði;
- það er líka lifibrauð
- að lifa á grút og ryði.
- Okkur drottinn iðka bauð
- Eitt sinn var Br.E. lagður inn á sjúkrahús. Hafði þá hjúkrunarkonan orð á því, að hann þyrfti fyrst og fremst að hvílast. Þá kvað hann:
- Enn er heilsan ekki traust.
- Eigi að kippa henni í lag,
- þarftu að hvílast hvíldarlaust,
- hvílast bæði nótt og dag.
- Enn er heilsan ekki traust.
- Nú stundar hann innheimtu:
- Þó ég lengstum vaðið hafi í villu,
- til verka sitthvað lærði ég og kann;
- hefi nú loksins lent á réttri hillu:
- labba um og rukka náungann.
- Þó ég lengstum vaðið hafi í villu,