„Blik 1971/Brynjólfur Einarsson, stökur“: Munur á milli breytinga

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
 
(2 millibreytingar ekki sýndar frá sama notandanum)
Lína 10: Lína 10:




::Ég hafði lengstum líkamsburði smáa, <br>
::::::::::''Ég hafði lengstum líkamsburði smáa, <br>
::og litlum hefi afrekum að flíka, <br>
::::::::::''og litlum hefi afrekum að flíka, <br>
::en drottinn gaf mér drjúgan skammt af þráa<br>
::::::::::''  en drottinn gaf mér drjúgan skammt af þráa<br>
::og dálítið af þolinmæði líka.
::::::::::''  og dálítið af þolinmæði líka.




::Einatt ég með brotið bak<br>
::::::::::''  Einatt ég með brotið bak<br>
::burt frá meyjum vendi; <br>
::::::::::''  burt frá meyjum vendi; <br>
::kvennafar og færaskak<br>
::::::::::''  kvennafar og færaskak<br>
::fer mér líkt úr hendi.
::::::::::''  fer mér líkt úr hendi.




::Þegar hann vann í Lifrarsamlaginu:
::Þegar hann vann í Lifrarsamlaginu:


::Okkur drottinn iðka bauð<br>
::::::::::''  Okkur drottinn iðka bauð<br>
::öll vor störf í friði; <br>
::::::::::''  öll vor störf í friði; <br>
::það er líka lifibrauð<br>
::::::::::''  það er líka lifibrauð<br>
::að lifa á grút og ryði.
::::::::::''  að lifa á grút og ryði.


::Eitt sinn var Br.E. lagður inn á sjúkrahús. Hafði þá hjúkrunarkonan orð á því, að hann þyrfti fyrst og fremst að hvílast. Þá kvað hann:
::Eitt sinn var Br.E. lagður inn á sjúkrahús. Hafði þá hjúkrunarkonan orð á því, að hann þyrfti fyrst og fremst að hvílast. Þá kvað hann:


::Enn er heilsan ekki traust.<br>
::::::::::''  Enn er heilsan ekki traust.<br>
::Eigi að kippa henni í lag, <br>
::::::::::''  Eigi að kippa henni í lag, <br>
::þarftu að hvílast hvíldarlaust,<br>
::::::::::''  þarftu að hvílast hvíldarlaust,<br>
::hvílast bæði nótt og dag.
::::::::::''  hvílast bæði nótt og dag.




::Nú stundar hann innheimtu:
::Nú stundar hann innheimtu:


::Þó ég lengstum vaðið hafi í villu, <br>
::::::::::''  Þó ég lengstum vaðið hafi í villu, <br>
::til verka sitthvað lærði ég og kann; <br>
::::::::::''  til verka sitthvað lærði ég og kann; <br>
::hefi nú loksins lent á réttri hillu: <br>
::::::::::''  hefi nú loksins lent á réttri hillu: <br>
::labba um og rukka náungann.
::::::::::''  labba um og rukka náungann.




{{Blik}}
{{Blik}}

Núverandi breyting frá og með 19. apríl 2011 kl. 22:18

Efnisyfirlit 1971




Brynjólfur Einarsson
kveður um sjálfan sig


Ég hafði lengstum líkamsburði smáa,
og litlum hefi afrekum að flíka,
en drottinn gaf mér drjúgan skammt af þráa
og dálítið af þolinmæði líka.


Einatt ég með brotið bak
burt frá meyjum vendi;
kvennafar og færaskak
fer mér líkt úr hendi.


Þegar hann vann í Lifrarsamlaginu:
Okkur drottinn iðka bauð
öll vor störf í friði;
það er líka lifibrauð
að lifa á grút og ryði.


Eitt sinn var Br.E. lagður inn á sjúkrahús. Hafði þá hjúkrunarkonan orð á því, að hann þyrfti fyrst og fremst að hvílast. Þá kvað hann:
Enn er heilsan ekki traust.
Eigi að kippa henni í lag,
þarftu að hvílast hvíldarlaust,
hvílast bæði nótt og dag.


Nú stundar hann innheimtu:
Þó ég lengstum vaðið hafi í villu,
til verka sitthvað lærði ég og kann;
hefi nú loksins lent á réttri hillu:
labba um og rukka náungann.