„Blik 1961/Jón Stefánsson í Úthlíð“: Munur á milli breytinga

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit
(Ný síða: Efnisyfirlit 1961 =Jón Stefánsson í Úthlíð= <br> 400px|thumb|left<big>''Jón Stefánsson, Úthlíð.<br> ''V/b Haffari fórst 9...)
 
Ekkert breytingarágrip
 
(3 millibreytingar ekki sýndar frá sama notandanum)
Lína 6: Lína 6:




=Jón Stefánsson í Úthlíð=
<big><big><big><big><big><center>Jón Stefánsson í Úthlíð</center></big></big></big></big></big>
<br>
<br>
[[Mynd: 1961, bls. 139.jpg|400px|thumb|left]]<big>''Jón Stefánsson, [[Úthlíð]].<br>
[[Mynd: 1961 b 139.jpg|400px|thumb|left]]<big>
 
 
[[Jón Stefánsson|''Jón Stefánsson'']], [[Úthlíð|''Úthlíð'']].<br>
''V/b Haffari fórst 9. apríl 1916 á heimleið úr fiskiróðri. Síðari hluta dagsins gekk í ofsaveður af austri. Þegar báturinn nálgaðist austanverða Heimaey, stöðvaðist vélin.<br>
''V/b Haffari fórst 9. apríl 1916 á heimleið úr fiskiróðri. Síðari hluta dagsins gekk í ofsaveður af austri. Þegar báturinn nálgaðist austanverða Heimaey, stöðvaðist vélin.<br>
''Bátinn rak að landi við [[Flúðartangi|Flúðartanga]]. Þar fórst hann.<br>
''Bátinn rak að landi við [[Flúðartangi|Flúðartanga]]. Þar fórst hann.<br>

Núverandi breyting frá og með 17. ágúst 2010 kl. 15:01

Efnisyfirlit 1961




Jón Stefánsson í Úthlíð



Jón Stefánsson, Úthlíð.
V/b Haffari fórst 9. apríl 1916 á heimleið úr fiskiróðri. Síðari hluta dagsins gekk í ofsaveður af austri. Þegar báturinn nálgaðist austanverða Heimaey, stöðvaðist vélin.
Bátinn rak að landi við Flúðartanga. Þar fórst hann.
Þessir menn drukknuðu: Jón Stefánsson, skipstjóri, Gunnar Sigurfinnsson, vélstjóri, og Guðlaugur Jónsson, háseti. Þessir björguðust upp í stórgrýtið gegnum brim og boðaföll: Tómas Þórðarson, bóndi í Vallartúni, og Þórarinn Brynjólfsson úr Keflavík.

Þegar skipshöfn bátsins sá að hverju dró, tóku sumir að ókyrrast og jafnvel æðrast. Þá sagði hetjan Jón Stefánsson skipstjóri: ,, Verið þið rólegir, piltar mínir, það er búið með okkur hvort eð er.“ Um leið og skipstjórinn sagði þessi orð, tók hann í nefið með hinni mestu sálarró, eins og ekkert væri.