Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1972/ Fiskikóngur Vestmannaeyja 1972
KYRRLÁTT vorkvöld er gengið á vit aflahæsta skipstjóra á vetrarvertíð í Vestmannaeyjum. Yfir landi og fólki er ró og kyrrð vorsins, þokumóða með landinu; rólegheit. Á svona kvöldi myndi ókunna vart renna í grun hvað að baki því býr að ná í fremstu röð fiskimanna, sem hafa verið viðurkenndir hinir dugmestu í heimi.
Til þess þarf seiglu, þolinmæði, dugnað og útsjónarsemi á hinum fjölmörgu sviðum sjómennskunnar. Um borð þarf valinn mann í hverju rúmi. Mannsæld einkennir aflaskipstjórann. Hér er aðeins getið fárra þátta, sem skapa fiski- og aflamann. Sumir telja að einnig þurfi hið sjötta skilningarvit. Ekki er það ólíklegt. Ég hefi alltaf mikla virðingu fyrir þessum dugmiklu mönnum, sem flytja þjóðinni auð.
Aflahæsti skipstjóri á liðinni vetrarvertíð í Vestmannaeyjum varð Guðmundur Ingi Guðmundsson skipstjóri á Huganum VE 55.
Guðmundur hefur undanfarin ár verið í röð bestu fiskimanna í Vestmannaeyjum. Hann og skipshöfn hans á Huganum aflaði í vetur 953 tonn af bolfiski og rúmlega 4.000 tonn af loðnu. Aflahlutur eftir vertíðina er um 470 þús.
Guðmundur Ingi Guðmundsson er fæddur í Hafnarfirði 22. október 1932, sonur hjónanna Guðmundar Tómassonar, sem var sjómaður á togurum og vöruflutningaskipum frá Reykjavík, og konu hans Steinunnar Sæmundsdóttur. Þau hjón bjuggu í Reykjavík og þar ólst Guðmundur upp.
Guðmundur fór kornungur á togara frá Reykjavík og fékk þar sinn góða og harða skóla í verklegri sjómennsku, sem íslenzku togararnir hafa alltaf verið ungum, áhugasömum sjómönnum.
Ber Guðmundur Ingi með sér í karlmannlegu fasi, vasklegu, en frjálsmannlegu, að hann hefur verið togaramaður. Það dylst engum, að þar fer sjómaður góður.
Guðmundur fór aðeins 13 ára gamall hjálparkokkur á gamla Gylli með Halldóri Ingimarssyni skipstjóra. Hann fylgdi síðan Halldóri á Karlsefni og var háseti þar um borð innan við 16 ára aldur. Guðmundur var síðan nokkur ár á Karlsefni og á togurum frá Ísafirði.
Haustið 1952 settist Guðmundur Ingi í Stýrimannaskólann og lauk þaðan hinu meira fiskimannaprófi vorið 1954.
Hann kom til Vestmannaeyja um áramótin 1954-1955 og reri vertíðina 1955 sem háseti á Jötni með Oddi í Dal. Þeir voru þá saman í skiprúmi, fiskikóngarnir Hörður á Andvara og Guðmundur Ingi. Næstu vertíð var hann stýrimaður á Jötni, en vertíðina 1957 byrjaði hann formennsku með Jötun. Næstu vertíð var hann með Hafbjörgu fyrir Ingólf Theódórsson og vertíðina 1959 með Erling IV. Haustið 1959 fór Guðmundur í útgerð og keypti í félagi við Óskar heitinn Sigurðsson Hugann VE 65, sem var 60 tonna bátur. Veiðar gengu vel á þann bát.
Þeir létu því smíða nýjan bát, sem var afhentur í Noregi 5. mars 1964; Huginn II. VE 55, sem hefur undir skipstjórn Guðmundar Inga reynst hið mesta afla- og happaskip. Gamli Huginn var seldur til Suðurnesja 2 árum síðar.
Huginn II er 188 rúml. brúttó (ný mæling), 216 rúmt. áður; með 450 ha. Stork diesel.
Guðmundur Ingi kennir allri skipshöfninni á siglingatækin. Það er um að gera að kenna hásetunum á talstöð og tæki, segir Guðmundur, það veitir mikið öryggi á allri siglingu.
Þrátt fyrir mikinn og góðan afla, segir Guðmundur, að liðin vetrarvertíð hafi komið létt við þá á Huganum. Er það mikið vegna þess, að þeir tóku iðulega 2 lagnir í einu og ísuðu aflann um borð. Þeir fengu allan sinn afla austan Vestmannaeyja, mest austur á Vík og austar. Einu sinni lögðu þeir vestan Eyja.
Þeir byrjuðu vertíðina með net, og fengu 174 tonn í netin, mest ufsa, og voru þá mikið á Víkinni.
Þegar loðnan fór að ganga í byrjun febrúar, tóku þeir loðnunót, og öfluðu 4019 tonn af loðnu, eru þetta um 20 fullfermi. Þeir voru 6 vikur á loðnuveiðum. Tóku þá aftur netin. Samtals varð aflinn eins og fyrr segir 953 tonn. Guðmundur Ingi er mjög jafnvígur á öll veiðarfæri.
Skiptist magn og gæði aðalfisktegunda þannig:
Besti róðurinn var 28. mars. Þeir áttu netin á Víkinni og var þar fremur tregt, fluttu austur fyrir Skarðsfjöru og fengu í síðari lögninni 88,5 tonn í 132 net. Samtals gerði róðurínn 97 tonn. Á Huganum var 12 manna áhöfn. Tómas bróðir Guðmundar hefur verið stýrimaður síðan báturinn kom til landsins. Fyrsti vélstjóri er Óli S. Bernharðsson, svili Guðmundar, en Guðmundur er kvæntur einni af systrunum frá Þingholti, Kristínu Pálsdóttur, sem er systir þeirra Kristins og Sævalds, sem eru vel þekktir afla- og útgerðarmenn hér í bæ, og eiga Berg. Þau hjón eiga 4 börn, 3 tilvonandi aflakónga og eina heimasætu.
Þrátt fyrir tregari bolfiskafla á Eyjamiðum s.l. 2 vertíðir, er Guðmundur bjartsýnn á framtíð fiskveiðanna, sem og sjálfsagt er. Sjórinn er allt of heitur núna, segír Guðmundur.
Guðmundur hlýtur nú titilinn: Fiskikóngur Vestmannaeyja 1972 ,eins og aflakóngur vertíðarinnar hefur verið nefndur, og er verðlaunaður með silfurskipi, sem gefið er til minningar um Hannes lóðs, frægasta sjósóknara frá Eyjum á öldinni sem leið. Þetta er fjórða bezta vertíð Guðmundar. Hann hefur tvisvar aflað yfir 1200 tonn af bolfiski á vetrarvertíð.
Guðmundi Inga og skipshöfn hans fylgja bestu árnaðar- og heillaóskir Vestmannaeyinga.