Sighvatur Bjarnason (Ási)

Sjá aðgreiningarsíðuna fyrir aðra sem hafa borið nafnið „Sighvatur Bjarnason“

Sighvatur Bjarnason í Ási var fæddur á Stokkseyri 27 október 1903 og lést 15. nóvember 1975. Hann ólst upp á Stokkseyri en flutti til Vestmannaeyja árið 1925, þá rúmlega tvítugur. Sighvatur var kvæntur Guðmundu Torfadóttur frá Hnífsdal, eignuðust þau 8 börn.

Sighvatur varð fljótt einn af aflasælustu skipstjórum í Vestmannaeyjum. Hann varð einn af kunnustu síldarskipstjórum landsins og oftar en einu sinni aflakóngur á vetrarvertíð. Sighvatur varð fyrstur til að vinna aflakóngstitilinn, eftir að fjölskylda Hannesar lóðs gaf skipið árið 1953, til áhafnarinnar á Erlingi III.

Sighvatur eignaðist sinn fyrsta bát árið 1926 og fylgdu fleiri á eftir. Sighvatur var gæfumaður í starfi og hlaut hina íslensku fálkaorðu fyrir björgun skips í sjávarháska. Sighvatur hætti til sjós 1959 og gerðist þá framkvæmdastjóri Vinnslustöðvarinnar. Sighvatur var framkvæmdastjóri þar í fjöldamörg ár, meðal annars gosárið 1973, en þá fluttist hann búferlum í verbúðir Vinnslustöðvarinnar og bjuggu hann og Guðmunda, kona hans, þar nær allt gostímabilið.

Óskar Kárason samdi formannavísu um Sighvat:

Erling stýrir ávallt klár

æst þó stormur blási,

þorsk- og síldar sjólinn knár

Sighvatur í Ási.

Óskar samdi seinna aðra vísu um hann:

Sighvatur sízt er latur

sínum á barki fínum.

Sækinn í kvarnung krækir,

kunnur á leiðum unna.

Iðjar á Erling þriðja,

aflanum kann að stafla,