„Þorgerður Gísladóttir“: Munur á milli breytinga

Fara í flakk Fara í leit
ekkert breytingarágrip
m (Tók aftur breytingar Viglundur (spjall), breytt til síðustu útgáfu Daniel)
Ekkert breytingarágrip
Lína 1: Lína 1:
[[Mynd:thorgerdurgisladottir.jpg.jpg|thumb|140px|Þorgerður]]
[[Mynd:thorgerdurgisladottir.jpg.jpg|thumb|140px|Þorgerður]]
'''Þorgerður Gísladóttir''' var fædd 16. ágúst 1840 og lést þann 8. ágúst 1919.  
'''Þorgerður Gísladóttir''' var fædd 16. ágúst 1840 og lést þann 8. ágúst 1919.  
Foreldrar hennar voru Gísli Andrésson, frá Bakkavöllum í Hvolhreppi,
Foreldrar hennar voru [[Gísli Andrésson í Görðum við Kirkjubæ|Gísli Andrésson]], frá Bakkavöllum í Hvolhreppi,
og Þórelfa Kortsdóttir, frá Árbæ í Holtum.
og [[Þórelfur Kortsdóttir (Görðum við Kirkjubæ)|Þórelfur Kortsdóttir]], frá Árbæ í Holtum.<br>
Gísli var tvígiftur og var Þórelfa seinni kona hans. Þorgerður átti þrjú  
Gísli var þrígiftur og var Þórelfur síðasta kona hans. Þorgerður átti þrjú  
alsystkini og sjö hálfsystkini.
alsystkini og sjö hálfsystkini.<br>


Þorgerður var fædd í [[Garðar|Görðum]] sem voru fyrir austan [[Kirkjubæir|Kirkjubæina]] niður við sjó.
Þorgerður var fædd í [[Garðar við Kirkjubæ|Görðum]] sem voru fyrir austan [[Kirkjubær|Kirkjubæina]] niður við sjó.<br>
Eftir fráfall Gísla bjuggu þær mæðgur í Görðum. Önnuðust þær bú  
Eftir fráfall Gísla bjuggu þær mæðgur í Görðum. Önnuðust þær bú  
séra [[Brynjólfur Jónsson|Brynjólfs Jónssonar]] en hann nytjaði allar þrjár prestjarðirnar á Kirkjubæ. Þorgerður var glæsileg kona og fékk í vöggugjöf yndisþokka móður sinnar, dug og táp. Hennar biðu örlög sem hefðu beygt flesta.
séra [[Brynjólfur Jónsson|Brynjólfs Jónssonar]] en hann nytjaði allar þrjár prestjarðirnar á Kirkjubæ.<br>
Þorgerður var glæsileg kona og fékk í vöggugjöf yndisþokka móður sinnar, dug og táp. Hennar biðu örlög sem hefðu beygt flesta.


Tvo eiginmenn missti hún í sjóslysum. Sá fyrri, [[Magnús Diðriksson]], fórst
Tvo eiginmenn missti hún í sjóslysum. Sá fyrri, [[Magnús Diðriksson (Görðum við Kirkjubæ)|Magnús Diðriksson]], f. 1. apríl 1837, d. í mars 1863, fórst
með þilskipinu [[Hansína|Hansínu]]. Þau eignuðust soninn [[Guðmundur Magnússon|Guðmund]].
með þilskipinu [[Hansína (þilskip)|Hansínu]]. Þau eignuðust soninn [[Guðmundur Magnússon|Guðmund]], f. 18. janúar 1863, d. 17. nóvember 1890.<br>
Sá síðari, [[Snjólfur Þorsteinsson]], fórst með vertíðarbátnum [[Blíð]].
Sá síðari, [[Snjólfur Þorsteinsson]], f. 26. júní 1847, d. 26. febrúar 1869, fórst með vertíðarbátnum [[Blíður, áraskip|Blíð]].
Þau eignuðust soninn [[Magnús Snjólfsson|Magnús]] sem var skírður í höfuðið á  
Þau eignuðust soninn [[Magnús Snjólfsson|Magnús]], f. 21. mars 1868, sem var skírður í höfuðið á fyrri manni Þorgerðar. Magnús litli lést úr barnaveikinni.<br>
fyrri manni Þorgerðar. Magnús litli lést úr barnaveikinni.
Seinna giftist Þorgerður [[Sigurður Sigurfinnsson (hreppstjóri)|Sigurði Sigurfinnssyni]] hreppstjóra.<br>
Seinna giftist Þorgerður [[Sigurður Sigurfinnsson|Sigurði Sigurfinnssyni]] hreppstjóra.
Þorgerður og Sigurður eignuðust tvö börn, soninn [[Högni Sigurðsson (Vatnsdal)|Högna]] og dótturina Sígríði Hildi sem lést á fimmta ári.
Þorgerður og Sigurður eignuðust tvö börn, soninn [[Högni Sigurðsson (Vatnsdal)|Högna]] og dótturina Sígríði Hildi sem lést á fimmta ári.


Lína 28: Lína 28:


''Er hún bjó með móður sinni í Görðum austur á Kirkjubæ brestur á eina nóttina austan fárviðri með snjókomu. Um tvöleytið um nóttina er barið harkalega að dyrum. Þorgerður gengur til dyra. Fyrir utan stendur stór hópur manna.
''Er hún bjó með móður sinni í Görðum austur á Kirkjubæ brestur á eina nóttina austan fárviðri með snjókomu. Um tvöleytið um nóttina er barið harkalega að dyrum. Þorgerður gengur til dyra. Fyrir utan stendur stór hópur manna.
Ekki skildi hún tungumál þeirra en áttaði sig á  að þeir hlytu að vera skipbrotsmenn. Klæddi hún sig og hélt með skipbrotsmennina til sýslumannsins sem bjó á [[Vilborgarstaðir|Vílborgarstöðum]]. Er hún barðist á móti veðurofsanum heim aftur sá hún bregða fyrir fallegri skonnortu sem skolast hafði upp á slétta móklöpp. Reyndist þetta vera frönsk skonnorta. Þorgerður stóð sterk gegnum lífsins ólgusjó. Mætti örlögum sem hefðu bugað flesta menn. ''  
''Ekki skildi hún tungumál þeirra en áttaði sig á  að þeir hlytu að vera skipbrotsmenn. Klæddi hún sig og hélt með skipbrotsmennina til sýslumannsins sem bjó á [[Vilborgarstaðir|Vílborgarstöðum]]. Er hún barðist á móti veðurofsanum heim aftur sá hún bregða fyrir fallegri skonnortu sem skolast hafði upp á slétta móklöpp. Reyndist þetta vera frönsk skonnorta. Þorgerður stóð sterk gegnum lífsins ólgusjó. Mætti örlögum sem hefðu bugað flesta menn. ''  


Í minningu langömmu minnar,
Í minningu langömmu minnar,
Lína 36: Lína 36:


{{Heimildir|  
{{Heimildir|  
* [[Blik]] og fl
* [[Blik]] og fl.
}}
*Holtamannabók I - Holtahreppur. Valgeir Sigurðsson og fleiri. Ritstjórn: Ragnar Böðvarsson. Rangárþing ytra, Hellu 2006.}}
[[Flokkur:Athafnafólk]]
[[Flokkur:Athafnafólk]]
[[Flokkur:Fólk fætt á 19. öld]]
[[Flokkur:Fólk fætt á 19. öld]]
[[Flokkur:Fólk dáið á 20. öld]]
[[Flokkur:Fólk dáið á 20. öld]]
[[Flokkur:Íbúar við Sjómannasund]]
[[Flokkur:Íbúar við Sjómannasund]]
[[Flokkur: Íbúar í Görðum við Kikjubæ]]

Leiðsagnarval