„Blik 1946. Ársrit/Fallegur draumur“: Munur á milli breytinga

:::::::::: <big><big><big>'''Fallegur draumur'''</big></big></big>

<big>Fyrir nokkrum árum var ég

staddur í [[Vestmannaeyjar|Vestmannaeyjum]]. —

vanda enn betur allt uppeldi sitt. Hún verður að vera kröfuhörð við sig sjálfa. Hið bezta fæst ekki fyrirhafnarlaust. Góðan heim fáum við ekki, nema að mennirnir verði sannir drengskaparmenn, þjóðhollir og farsælir í allri sambúð sinni og viðskiptum við aðra menn. En slíkur sálarþroski og slík skapgerð er mannkyninu ekki meðfætt. Slíkt er ávöxtur mannræktunar, og gæði og magn ávaxtarins fer auðvitað eftir því, hve vel mannræktin er stunduð.<br>

Hættum því að blekkja okkur sjálfa, og búumst ekki við góðu né góðum heimi, nema við gerum öll skyldu okkar til þess að svo megi verða, og munum, að lífið er strangur skóli. — Til hamingju með það þrotlausa framtíðarnám.<br>

{{Blik}}