„Blik 1941, 2. tbl./Á síld“: Munur á milli breytinga

Sumarið 1940 fór ég á síld með vélbát héðan. Hann fór með síðustu bátum héðan og man ég, að mér þótti fyrir því, hvað lengi var verið að búa hann út á síldina, því að tilhlökkunin var mjög svo mikil. Jæja, loks var hann þó tilbúinn.<br>

Það var í byrjun júlí. Ég var mjög sjóveikur tvo fyrstu dagana, eins og  flestra  óvaninga  er

„Ég er nú á öðru máli,“ segir annar, „þarna fáum við svið úr nýju kjöti, ég hugsa, að þannig kokkar séu ekki á hverju strái, sem geta búið til svið úr nýju kjöti.“<br>

Það er eitthvað undarlega létt yfir mannskapnum í dag, þeir fjörugustu fara að fljúgast á sér til skemmtunar.  Jafnvel þegar illa gengur, geta sjómenn látið liggja vel á sér, — ekki sízt á leiðinni til Siglufjarðar, og skyldi enginn lá þeim það.<br>