79.090
breytingar
„Blik 1969/Endurminningar III. hluti“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
Blik 1969/Endurminningar III. hluti (skoða efni)
Útgáfa síðunnar 22. september 2010 kl. 22:08
, 22. september 2010Verndaði „Blik 1969/Endurminningar III. hluti“ [edit=sysop:move=sysop]
Ekkert breytingarágrip |
m (Verndaði „Blik 1969/Endurminningar III. hluti“ [edit=sysop:move=sysop]) |
||
| (2 millibreytingar ekki sýndar frá sama notandanum) | |||
| Lína 1: | Lína 1: | ||
[[Blik 1969|Efnisyfirlit 1969]] | |||
Bæði þessi ár (1895 og 1896) var verð á þurrfiski í Mjóafirði sem hér segir: | |||
<center>[[Magnús Guðmundsson (Vesturhúsum)|MAGNÚS GUÐMUNDSSON]]'</center> | |||
<big><big><big><big><big><center>Endurminningar</center></big></big></big></big></big> | |||
<center>(3. hluti)</center> | |||
<big><big><big><center>Fiskverð á Austfjörðum sumarið 1895</center> </big></big></big> | |||
<big>Bæði þessi ár (1895 og 1896) var verð á þurrfiski í Mjóafirði sem hér segir: | |||
:Þorskur kr. 32,00 hvert skippund | :Þorskur kr. 32,00 hvert skippund | ||
:Smáfiskur kr. 28,00 hvert skippund | :Smáfiskur kr. 28,00 hvert skippund | ||
:Ýsa kr. 24,00 hvert skippund | :Ýsa kr. 24,00 hvert skippund | ||
Smáfiskur þ. | Smáfiskur þ.e. minna en 18 þm.(41,4 cm). Skippund er 320 pund eða 160 kg.<br> | ||
Síld var notuð í beitu, ýmist nýveidd eða frosin. Alltaf var þó notað eitthvað af ljósabeitu með, væri hún til, en svo hét steinbítur og karfi (t.d.), ef fiskurinn af þeim var notaður í beitu.<br> | Síld var notuð í beitu, ýmist nýveidd eða frosin. Alltaf var þó notað eitthvað af ljósabeitu með, væri hún til, en svo hét steinbítur og karfi (t.d.), ef fiskurinn af þeim var notaður í beitu.<br> | ||
Við rérum alltaf með lóð að undanteknum þrem róðrum síðara sumarið. <br> | Við rérum alltaf með lóð að undanteknum þrem róðrum síðara sumarið. <br> | ||
| Lína 15: | Lína 27: | ||
Oft var lóðin mjög þung í drætti, bæði sökum straums og festu í botni. Þegar maður svo loks hafði lokið við að draga lóðina, kom það fyrir, að berja þurfti alla leið í land. | Oft var lóðin mjög þung í drætti, bæði sökum straums og festu í botni. Þegar maður svo loks hafði lokið við að draga lóðina, kom það fyrir, að berja þurfti alla leið í land. | ||
<big><big><big><center>Þeir sigla á hval</center> </big></big></big> | |||
Eitt sinn vorum við, að mig minnir, rúmar 7 klukkustundir að berja inn að fjarðarkjafti og þaðan 4 klst. inn að lendingu. En eftir að yztu nesjum var náð, gátum við hvílt okkur öðru hvoru. <br> | Eitt sinn vorum við, að mig minnir, rúmar 7 klukkustundir að berja inn að fjarðarkjafti og þaðan 4 klst. inn að lendingu. En eftir að yztu nesjum var náð, gátum við hvílt okkur öðru hvoru. <br> | ||
Skrifa mætti langt mál um allt það erfiði, sem þessir 167 róðrar eða sjóferðir kostuðu okkur, og um ýmsar hættur, sem við lentum í. Ég greini hér aðeins frá tveim af þeim. <br> | Skrifa mætti langt mál um allt það erfiði, sem þessir 167 róðrar eða sjóferðir kostuðu okkur, og um ýmsar hættur, sem við lentum í. Ég greini hér aðeins frá tveim af þeim. <br> | ||
Eitt sinn vorum við nýbyrjaðir að sigla til lands í góðum byr. Þá rennir smáhveli sér þvert fyrir stafn bátsins og svo nærri honum, að báturinn rann á fiskinn miðjan. Svo virtist sem hvalurinn næmi staðar um leið og báturinn snerti hann. Um leið virtist hvalurinn sveigja sig um miðjuna, því að haus hvalsins kom upp úr yfirborðinu á annað borðið og sporðurinn á hitt. Báturinn lagðist á hliðina um leið og hann lenti á hvalnum og rann svo yfir hann. En um leið og báturinn rann af hvalnum, fór svo mikill sjór yfir hann aftanverðan, að litlu munaði, að hann sykki. Þá var það okkur til bjargar, hve báturinn var létthlaðinn. Þetta atvik sýnir, að margar eru hætturnar búnar þeim, sem um sjóinn fara, — sérstaklega á smáfleytum. | Eitt sinn vorum við nýbyrjaðir að sigla til lands í góðum byr. Þá rennir smáhveli sér þvert fyrir stafn bátsins og svo nærri honum, að báturinn rann á fiskinn miðjan. Svo virtist sem hvalurinn næmi staðar um leið og báturinn snerti hann. Um leið virtist hvalurinn sveigja sig um miðjuna, því að haus hvalsins kom upp úr yfirborðinu á annað borðið og sporðurinn á hitt. Báturinn lagðist á hliðina um leið og hann lenti á hvalnum og rann svo yfir hann. En um leið og báturinn rann af hvalnum, fór svo mikill sjór yfir hann aftanverðan, að litlu munaði, að hann sykki. Þá var það okkur til bjargar, hve báturinn var létthlaðinn. Þetta atvik sýnir, að margar eru hætturnar búnar þeim, sem um sjóinn fara, — sérstaklega á smáfleytum. | ||
[[Mynd: | <big><big><big><center>Geigur í garpi. Erfiðar draumfarir.</center> | ||
<center>Gat búizt við lífsháska, enda rættist draumurinn.</center> | |||
<center>„Það þykir mér verst, ef við drepum okkur,</center> | |||
<center>að ég er ekki búinn að borða bitann minn!“</center> </big></big></big> | |||
[[Mynd: 1969 b 139 A.jpg|thumb|400px|''Jón Jónsson frá Brautarholti í Eyjum (Landagötu 3B). „Það þykir mér verst, ef við drepum okkur, að ég er ekki búinn að borða bitann minn.“]] | |||
Síðara sumarið, sem við rérum úr Brekkuþorpi, fórum við eitt sinn á sjóinn kl. 1 að nóttu. Þá var liðið fram í september. <br> | Síðara sumarið, sem við rérum úr Brekkuþorpi, fórum við eitt sinn á sjóinn kl. 1 að nóttu. Þá var liðið fram í september. <br> | ||
Þessa nótt rérum við langt á undan öðrum fjarðarmönnum, eins og við gerðum jafnan, þegar góð voru veður, því að okkur þótti það miklu fiskilegra að vera búnir að leggja lóðina á undan öðrum. <br> | Þessa nótt rérum við langt á undan öðrum fjarðarmönnum, eins og við gerðum jafnan, þegar góð voru veður, því að okkur þótti það miklu fiskilegra að vera búnir að leggja lóðina á undan öðrum. <br> | ||