„Blik 1969/Endurminningar Magnúsar á Vesturhúsum“: Munur á milli breytinga

Þegar við vorum komnir austur fyrir [[Latur|Lat]], bið ég formanninn að taka við stýrinu, en hann anzar því engu. Nú fannst mér það ábyrgðarhlutur að sitja undir stjórn, svo snöggar og miklar sem rokhviðurnar voru úr [[Faxanef]]inu. Báturinn þeyttist áfram, svo að þeir urðu höndum seinni að ná inn seglinu, enda stóð dragreipið fast í fyrstu. Hrópa ég þá á Magnús formann og bið hann að taka við stjórninni. Hann svaraði beiðni minni með því að slá mig framaní með blautum sjóvettlingi og sagði: „Haltu kjafti, strákur, og stýrðu!“

''„Gerðismenn“ nutu trausts og virðingar í útgerðarstarfi sínu og sjómennsku. Hverjum unglingi var það góður skóli að ráðast fastur háseti á bát þeirra „Halkion,“ þó að hann væri þar hálfdrættingur. Magnús Guðmundsson var aðeins 14 ára, er hann réðist til hins mæta formanns og kunna sjómanns Jóns bónda Jónssonar í [[Gerði-stóra|Stóra-Gerði]]. Það eitt sannar það orð, er fór nú af dugnaði „formannsefnisins“ á Vesturhúsum.''