„Blik 1971/Sigurður Sigurðsson, lyfsali og hugsjónir hans“: Munur á milli breytinga

Einhvernveginn hef ég það á tilfinningunni, að Sigurður lyfsali hafi aldrei fundið sjálfan sig, eftir að hann fluttist burt úr Eyjum. Hann mun hafa ánetjast þar Bakkusi meir og átakanlegar en nokkru sinni fyrr. Sigurður lyfsali andaðist 4. ágúst 1939. <br>

Kristján Einarsson frá Stakkadal skrifaði grein um hann í Morgunblaðið 10. ágúst (1939) og standa þessi orð þar m.a.: ,,Hann var snjallasta skáld þeirra manna, er ég þekkti, og hann bar í hjarta sínu svo lifandi og einlægan áhuga fyrir velferð Íslands, atvinnuvegum þess og menningu, að með afbrigðum má telja. Þetta tvennt sannaði Sigurður hverjum þeim, sem heyrði hann og þekkti störf hans ... Ást hans á tungunni féll svo undravel saman við ást hans og virðingu á skáldskapnum. Þar mátti ekki sjást blettur né hrukka á hugsun né formi.“ <br>