Blik 1963/Andvökuhugrenningar

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit

Efnisyfirlit 1963



ctr

Ég yrki þetta litla ljóð
um langa dimma nótt.
Við brimsins sog og brekahljóð,
er börnum ekki rótt.
Þá stormur rýfur land og lög,
er lund mín myrk og köld.
Ég heyri drunur, heljar slög.
Nú hefur myrkrið völd.


Þig ég hræðist, grimmi gnýr,
sem grípur kverk í hönd,
og kyrkir menn og mállaus dýr
og malar niður lönd.
Ó, hve ég þrái ljós og lit
og líf með frjórri jörð,
sumardaga sólarglit
og silfurtæran fjörð.


Ég þrái skjól í skógarlund
og skyggni um víða sveit.
Fjólulaut og fífusund
og fríða hjörð á beit.
Bleikan akur, blómgva fit
og berjalyng í mó.
Lækjarnið og lóuþyt,
líf og starf í ró.
Breiðabakka í Vm. 1956.


VIÐ LÍKBÖRUR
MÓÐUR MINNAR
Móða dökk og mikilúð
morar yfir lausa flúð.
Áður bar hún blómaskrúð,
burtu nú er skolað.
Aldin, rót og elfting prúð
allt er niður molað.


Móðan sú er mannlegt böl,
mæða, sorg og alls kyns kvöl.
Atar vitin aur og möl,
ekkert sést þá lengur.
Áin sú er ógnar svöl,
illa væður strengur.
———
Elskulega móðir mín!
Mæða var öll ævin þín.
Oftast þegar sólarsýn
setti mark á brána,
ógæfunnar illa trýn
ýtti þér í ,,ána“.


Er nú fokið æviský,
af er lífsins þunga blý.
Megi alvalds elskan hlý
eyða þínum hörmum.
Í trúnni á Guð ég treysti því
og tárin strýk af hvörmum.
9/10 - '60.


VORVÍSA 1961
Kemur vorið, kuldinn flýr.
Klæðist skrúði grundin.
Vangann strýkur vindur hlýr.
Vonum fyllist lundin.
Trausti Eyjólfsson

ctr

————




Þessi mynd er tekin suður í Stórhöfða vorið 1938. Kennarar barnaskóla Vestmannaeyja o.fl. eru þar með Aðalsteini heitnum Sigmundssyni, námsstjóra.
Aftari röð frá vinstri:
Karl Guðjónsson, séra Jes A. Gíslason, Halldór Guðjónsson, Victoría Jónsdóttir (leiðr.), Aðalsteinn Sigmundsson, Helgi Þorláksson og Sigríður Árnadóttir.
Fremri röð frá vinstri:
Páll Erlendsson, bifreiðarstjóri, Þorsteinn Einarsson, gagnfræðaskólakennari, og Árni Guðmundsson.
Fremstur stendur Trausti Eyjólfsson, 10 ára, seinna bóndi hér á Breiðabakka. Trausti Eyjólfsson hefur sent Bliki þessi frumortu kvæði. Hið fyrra er ort á Breiðabakka.