„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 2007/Slysið á ytri höfninni 26. janúar 1923“: Munur á milli breytinga

<center>'''[[Guðjón Ármann Eyjólfsson]]'''</center><br>

''Eftirfarandi frásögn er skráð fyrir gos eftir handriti Alfreðs Þorgrímssonar, sonar Þorgríms Guðmundssonar og sýnir hverjir erfiðleikar og vos fylgdu oft upp- og útskipunum í skip sem lágu fyrir akkeri úti á Vík eða undir Eiðinu. - GAE''<br>

[[Mynd:Uppskipunarbátur frá Verslun Gunnars Ólafssonar Sdbl. 2007.jpg|vinstri|thumb|329x329dp|Uppskipunarbátur frá Verslun Gunnars Ólafssonar & Co. á Tanganum, hlaðinn tunnum.]]

Árið 1923 að morgni 26. janúar var Þorgrímur Guðmundsson í Húsadal á upp skipunarbát ásamt tveim vinnufélögum sínum, þeim Gústafi Pálssyni í Breiðholti og Sigurði Þorleifssyni í Hruna við afgreiðslu á s/s Siríusi, skipi Bergenska gufuskipafélagsins sem lá við festar á Víkinni. Gott veður var, hæglætis austan kaldi og fremur lítill sjór.<br>

Þeir félagar voru í bátnum við skipshliðina og var verið að setja í hann fullar kjöttunnur. Nokkrum tómum tunnum var að síðustu bætt ofan á er búið var að ferma bátinn.<br>

Þannig stóð á að dráttarbáturinn var staddur inni við bryggju og mun hafa verið um það bil að leggja af stað út með tóman uppskipunarbát.

Venjan var sú í þessari skipavinnu að beðið var við skipshliðina eftir dráttarbátnum en hvort tveggja var, að báturinn var allhlaðinn og þungur og var því ekki gott að hann stuðaði um of við skipshliðina og svo var hitt að veðrið var allgott. Var því sú ákvörðun tekin af bátsverjum að róa áleiðis til hafnar á móti dráttarbátnum. Er sleppa skyldi bátnum kom farþegi sem var með skipinu og óskaði eftir að fá far með bátnum í land og var það auðsótt mál. Maður þessi mun hafa heitið Maron.<br>