„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 2007/Minning látinna“: Munur á milli breytinga

Fara í flakk Fara í leit
ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Lína 195: Lína 195:
<div style="text-align: right; direction: ltr; margin-left: 1em;">'''Lilja Arnardóttir'''</div><br>
<div style="text-align: right; direction: ltr; margin-left: 1em;">'''Lilja Arnardóttir'''</div><br>


Árni Kristinn Finnbogason
<big>'''Árni Kristinn Finnbogason'''</big><br>
F. 7. nóvember 1916 - D. 9. apríl 2006
'''F. 7. nóvember 1916 - D. 9. apríl 2006'''<br>
Ámi Kristinn ffændi minn var fæddur hér í Vestmannaeyjum 7. nóvember 1916, sonur Finn- boga Finnbogasonar og Sesselju Einarsdóttur í Vallatúni. Hann er næstelstur 7 systkina, á eftir Rósu, sem var fædd '14. Þá koma þau Fjóla 1917, Lilja '20, Ólafúr '22, Ásta '27 og Gréta '29. Það er létt yfir þessu fólki öllu og var Ámi mjög oft glett- inn og gamansamur. Það sást enn í fasi hans við síðustu heimsókn hingað heim til Eyja þótt það vekti honum greinilega magnaðar tilfinningar að anda að sér andblæ heimaslóðar.
Árni Kristinn frændi minn var fæddur hér í Vestmannaeyjum 7. nóvember 1916, sonur Finnboga Finnbogasonar og Sesselju Einarsdóttur í Vallatúni. Hann er næstelstur 7 systkina, á eftir Rósu, sem var fædd '14. Þá koma þau Fjóla 1917, Lilja '20, Ólafur '22, Ásta '27 og Gréta '29. Það er létt yfir þessu fólki öllu og var Árni mjög oft glettinn og gamansamur. Það sást enn í fasi hans við síðustu heimsókn hingað heim til Eyja þótt það vekti honum greinilega magnaðar tilfinningar að anda að sér andblæ heimaslóðar.<br>
Hugurinn leiddi hann til sjós og til stýrimennsku. Þegar Ámi var að hefja sína sjósókn byrjaði hann á  
Hugurinn leiddi hann til sjós og til stýrimennsku. Þegar Árni var að hefja sína sjósókn byrjaði hann á mótorbátnum Veigu hjá Finnboga í Vallatúni, föður sínum. Faðir hans og föðurbræður Árna byrjuðu reyndar allir þannig hjá þeim sem eldri voru í fjölskyldunni. Þótti þó mörgum um of að hafa svo marga bræður, feðga og frændur á sama báti sem raunin varð á með þessa kappa en þannig lærðu þeir auðvitað mest af þeim sem þeir treystu líka best.<br>
Eftir fyrstu sporin á Veigu var hann á öðrum bátum, trúlega var hann áður einnig með Eldborgina fyrir norðan land á síldinni áður en hann varð stýrimaður á Helga Ve 333. Allt var það farsælt þótt bæði Veiga og Helgi ættu eftir að farast síðar en þá voru þeir bátar ekki lengur í höndum þeirra feðga. Það var um miðja öldina eða skömmu eftir að Árni fer til Farsund syðst í Noregi 1950 til að taka þar aukin skipsstjórnarréttindi. Hann hafði verið á skipum frá Hafnarfirði líka en var nú kominn á stór flutningaskip Mosvold útgerðarinnar í Farsund. Það hefur eflaust ekki verið létt að setjast á skólabekk upp á norskuna en það hafðist allt hjá Árna. Hann hafði byrjað sem bátsmaður en byrjaði nú sem stýrimaður á skipum Mosvold og varð fljótlega skipstjóri á stórskipum sem sigldu á fjarlægar slóðir Ameríku og Asíu en einnig á hafnir Evrópu. Þetta var langt úthald og svo tveir til þrír mánuðir í landi. Það átti við Árna að fást við úfið úthaf og leggja að framandi stöðum. Hann hafði í sjálfú sér alltaf nýtt fyrir stafni.<br>
Arni eignaðist fjögur börn með fjórum konum en hlotnaðist þó það lán að viðhalda góðu sambandi við börnin þrátt fyrir mikla fjarlægð í mílum hafsins. Gígja er elst og sama ár, '43, fæddist einnig Margrét. Síðar fæddist einnig Helgi Már en það var þó ekki fyrr en á síðari árum sem samband komst á með þeim feðgum. Yngst er Siri, fædd '67.<br>
Árni var 34 ára er hann kom til Farsund en það gerðist margt annað sem batt hann við Noreg en námið. Hann eignaðist pennavin og þegar þau Reidunn hittust, varð það aðeins til að staðfesta hvort fyrir öðru þá innilegu vináttu sem varð að böndum ástar og trúfesti. Þau unnu hvort öðru og varð samband þeirra að festum og síðar að hjóna bandi. Það var galsi í Árna og við sjáum hann fyrir okkur þegar hann kemur snaggaralegur með Reidunn til Reykjavíkur '64. Það var ekki fyrr en þau voru komin að hann lætur vita af áformum þeirra. Þau fara með nokkrum úr fjölskyldunni til sr. Jakobs Jónssonar, sóknarprests í Hallgrímskirkju. Hjónavígslan fór fram í kjallaranum undir kór kirkjunnar.<br>
Þau Reidunn setjast fyrst að í Sköyenaasen í Osló og síðan á Sólvangi í Skjetten '67 þar sem þau bjuggu fallegt heimili eftir það. Það var sama ár og þau eignuðust Siri eftir nokkurra ára bið og væntingar. Þessi skref á ævivegi Arna urðu honum mikil gæfuspor í fjölskyldulífinu. Þrátt fyrir mikið úthald á sjónum voru málin leyst þannig að Reidunn var ritari hjá kapteininum og ferðaðist með honum á stóru skipunum. Í landi var hann jafn aðlaðandi og alltaf og átti marga vini á öllum aldri, þessi gamli sjarmör.<br>
Tengingin í Noregi og tengingin hér heima í Vestmannaeyjum, sérstaklega við Kirkjubæjartorfuna og skipsstjórnarmenn, eru órækt vitni um að það er samhengi í þessum málum hjá okkur öllum, en stundum þó aðeins ef að því er gáð. Árni Kristinn Finnbogason átti sitt hæga andlát 89 ára að aldri á Stahlsberg hjúkrunarheimilinu pálmasunnudaginn 9. apríl.<br>
Nú er komið að leiðarlokum í þesari löngu siglingu lífsins. Því rifja ég upp erindi úr gömlu ljóði eftir Vestmannaeying um Heimaey:<br>
 
Þú breiðir út faðm móti bömunum öllum<br> hvort berast um sæ eða ganga á fjöllum,<br> og lykur þau armi og iðgrænum feldi<br> að afloknu verki á síðasta kveldi.<br>
Fyrr en sjóferð er á enda,<br> enginn veit, hve margir lenda,<br> sjávarslysin sífellt henda.<br>
Söm er einatt farmanns þrá,<br> ber hann út á saltan sjá,<br> frægð að vinna, starfa og striða,<br> stýra skipum, fara víða,<br> heiminn allan helst að sjá.<br>


mótorbátnum Veigu hjá Finnboga í Vallatúni, föður sínum. Faðir hans og föðurbræður Árna byrj- uðu reyndar allir þannig hjá þeim sem eldri voru í fjölskyldunni. Þótti þó mörgum um of að hafa svo marga bræður, feðga og frændur á sama báti sem raunin varð á með þessa kappa en þannig lærðu þeir auðvitað mest af þeim sem þeir treystu líka best.
Eftir fyrstu sporin á Veigu var hann á öðrum bátum, trúlega var hann áður einnig með Eldborgina fyrir norðan land á síldinni áður en hann varð sfyrimaður á Flelga Ve 333. Allt var það farsælt þótt bæði Veiga og Helgi ættu eftir að farast síðar en þá voru þeir bátar ekki lengur í höndum þeirra feðga. Það var um miðja öldina eða skömmu eftir að Ámi fer til Farsund syðst í Noregi 1950 til að taka þar aukin skipsstjómarréttindi. Hann hafði verið á skipum ffá Hafnarfirði líka en var nú kominn á stór flutningaskip Mosvold útgerðarinnar í Farsund. Það hefur eflaust ekki verið létt að setjast á skólabekk upp á norskuna en það hafðist allt hjá Áma. Hann hafði byrjað sem bátsmaður en byrjaði nú sem sfyrimaður á skipum Mosvold og varð fljótlega skipstjóri á stórskipum sem sigldu á fjar- lægar slóðir Ameríku og Asíu en einnig á hafnir Evrópu. Þetta var langt úthald og svo tveir til þrír mánuðir í landi. Það átti við Áma að fást við úfið úthaf og leggja að ffamandi stöðum. Hann hafði í sjálfú sér alltaf nýtt fyrir stafni.
Ami eignaðist fjögur börn með fjórum konum en hlotnaðist þó það lán að viðhalda góðu sambandi við bömin þrátt fyrir mikla fjarlægö í mílum hafs- ins. Gígja er elst og sama ár, '43, fæddist einnig Margrét. Síðar fæddist einnig Helgi Már en það var þó ekki fyrr en á síðari árum sem samband komst á með þeim feðgum. Yngst er Siri, fædd '67.
Ámi var 34 ára er hann kom til Farsund en það
gerðist margt annað sem batt hann við Noreg en námið. Hann eignaðist pennavin og þegar þau Reidunn hittust, varð það aðeins til að staðfesta hvort fyrir öðru þá innilegu vináttu sem varð að böndum ástar og trúfesti. Þau unnu hvort öðm og varð samband þeirra að festum og síðar að hjóna- bandi. Það var galsi í Áma og við sjáum hann fyrir okkur þegar hann kemur snaggaralegur með Reidunn til Reykjavíkur '64. Það var ekki fyrr en þau voru komin að hann lætur vita af áformum þeirra. Þau fara með nokkrum úr fjölskyldunni til sr. Jakobs Jónssonar, sóknarprests í Hallgríms- kirkju. Hjónavígslan fór fram í kjallaranum undir kór kirkjunnar.
Þau Reidunn setjast fyrst að í Sköyenaasen í Osló og síðan á Sólvangi í Skjetten '67 þar sem þau bjuggu fallegt heimili eftir það. Það var sama ár og þau eignuðust Siri eftir nokkurra ára bið og væntingar. Þessi skref á ævivegi Ama urðu honum mikil gæfuspor í fjölskyldulífinu. Þrátt fyrir mikið úthald á sjónum vom málin leyst þannig að Reidunn var ritari hjá kapteininum og ferðaðist með honum á stóru skipunum. I landi var hann jafn aðlaðandi og alltaf og átti marga vini á öllum aldri, þessi gamli sjarmör.
Tengingin í Noregi og tengingin hér heima í Vestmannaeyjum, sérstaklega við Kirkjubæjartorf- una og skipsstjómarmenn, eru órækt vitni um að það er samhengi í þessum málum hjá okkur öllum, en stundum þó aðeins ef að því er gáð. Ámi Kristinn Finnbogason átti sitt hæga andlát 89 ára að aldri á Stahlsberg hjúkmnarheimilinu pálmasunnu- daginn 9. apríl.
Nú er komið að leiðarlokum í þesari löngu sigl- ingu lífsins. Því riija ég upp erindi úr gömlu Ijóði eftir Vestmannaeying um Heimaey:
Þú breiðir út faðm móti bömunum öllum hvort berast um sæ eða ganga á fjöllum, og lykur þau armi og iðgrænum feldi að afloknu verki á síðasta kveldi.
Fyrr en sjóferð er á enda, enginn veit, hve margir lenda, sjávarslysin sífellt henda.
Söm er einatt farmanns þrá, ber hann út á saltan sjá, frægð að vinna, starfa og striða, sfyra skipum, fara víða, heiminn allan helst að sjá.
Þannig kveður Guðrún M. Benónýsdóttir um miðja öldina á þeim ámm er Árni Kristinn Finnbogason var orðinn reyndur maður á sjó og fór helst allan heiminn að sjá. Og hún kveður áfram og  
Þannig kveður Guðrún M. Benónýsdóttir um miðja öldina á þeim ámm er Árni Kristinn Finnbogason var orðinn reyndur maður á sjó og fór helst allan heiminn að sjá. Og hún kveður áfram og  


3.704

breytingar

Leiðsagnarval