„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 2007/Minning látinna“: Munur á milli breytinga

Faðir minn, Örn Friðgeirsson, fæddist á Stöðvar- firði 24.apríl 1931. Flann var sonur hjónanna Friðgeirs Þorsteinssonar og Elsu Jónu Sveinsdóttur. Öm ólst upp til 12 ára aldurs hjá afa sínum og ömmu á Óseyri við Stöðvarfjörð þeim Þorsteini Mýrmann og Guðríði Guttonnsdóttur. Hann byrj- aði að stunda sjó 14. ára gamall frá Stöðvarfirði og má segja að sjómennskan hafi fylgt honum æ síðan.

Pabbi fór í Alþýðuskólann á Eiðum og var þar við nám 1948-1950. Eftir nám vann hann við ýmis störf bæði á sjó og landi. I ársbyrjun 1956 fór hann á vertíð til Vestmannaeyja á Björgu frá Eskifirði. Þar lágu saman leiðir hans og móður minnar Hallberu Isleifsdóttur frá Ytri - Sólheimum í Mýrdal en hún hafði farið á vertíð til Vestmanna- eyja. Þau giftu sig að Heydölum í Breiðdal í desem- ber 1957 og eignuðust 4 börn. Þau eru Lilja,f. 26 maí 1958, ísleifur, f. 14 febrúar 1960 Elsa f.30 desember 1961og Erlingur Öm f.23 júlí 1969.

Þau flytja að Óseyri í Stöðvarfirði sumarið 1957 og hefja búskap þar. Árið 1960 fer hann í Stýrimannaskólann í Reykjavík og útskrifaðist þaðan með skipstjómarréttindi í janúar 1961. Aftur lá leiðin til Vestmannaeyja á vertíð á m.b. Björgu. Vorið 1961 flytur hann ásamt fjölskyldu sinni aust- ur á Stöðvarfjörð og varð stýrimaður og seinna skipstjóri á Kambaröst SU 200.

Vestmannaeyjar toguðu í hann og í janúar 1965 fer hann með Kambaröstina á vertíð til Vestmanna- eyja ásamt fjölsky ldu sinni, um sumarið er farið austur á síld en síðan aftur til Eyja. Hann var skip- stjóri á Sjöstjömunni 1966 en um vorið það ár tók hann við Ófeigi III VE 325 sem aflamaðurinn Óli í Skuld gerði út ásamt Þorsteini Sigurðssyni á

Blátindi. Tóku nú við góð ár. Hann var fengsæll skipstjóri og þótti gott að vera á sjó með honum.

Það vom famar margar ferðir milli lands og Eyja í eldgosinu 1973 en húsið okkar á Oddstöðum varð fljótlega eldinum að bráð og settumst við þá að í Þorlákshöfn. Hann var áffam skipstjóri á Ófeigi þar til vorið 1974.

Sumarið 1974 tók hann við Dalaröstinni ÁR og var skipstjóri á henni þar til 1976 að hann tók við Birtingi ÁR og var með hann eina vertíð.

Þegar vertíðinni lauk, tók hann svo aftur við Ófeigi III og var skipstjóri á honum þar til 1978 þegar hann hætti sjómennsku að mestu leyti vegna veikinda.

Frá árinu 1979 vann hann sem fiskmatsmaður og síðar einnig verkstjóri hjá Glettingi hf í Þorlákshöfh. Hann vann hjá fyrirtækinu bæði í Þorlákshöfn og á Selfossi þar til hann lét af störfúm 1991 vegna heilsubrests.

Pabbi var mikill keppnismaður og á yngri ámm stundaði hann íþróttir og var efhilegur handbolta- maður. Hann var veiðimaður bæði á fúgl og fisk og var veiðiláni hans við brugðið. Fylgdu móðir mín og bræður honum gjaman í veiðiferðum. Hann hafði gaman af að taka í spil og eftir að hann kom í land, spilaði hann mikið bridds. Hann hafði gaman af því að ferðast um landið og seinni árin ferðuðust þau hjón einnig erlendis. Þar voru þau gjaman í samvistum við Vestmanneyinga og eiga margar góðar minningar ffá þeim ferðum.

Faðir minn greindist með krabbamein í byrjun síðasta sumars. Hann tók veikindum sínum af miklu æðruleysi sem entist honum til dánardægurs en hann lést á Landspítalanum við Hringbraut 30. ágúst 2006.

Lilja Arnardóttir