„Elliðaey (gönguferð)“: Munur á milli breytinga

Áfram er haldið um stund og komið að allstórum hól, sem nefnist '''Litli Bunki'''.  Hann er aðeins til suðvesturs frá gamla kofanum.  Höfðu gömlu mennirnir trú á því, að veiði yrði að morgni, ef fugl sat þar uppi að kvöldi.  Þá er farið eftir hrygglaga granda með brekkum til beggja handa, þar til komið er að hamri, sem heitir '''Vestur-Hamar'''.  Þar fyrir neðan er '''Vestururðin''',  og nær hún alla leið að '''Suður-Hamri'''.  Í urðina má komast bæði að noran og sunnan.  Fyrir henni miðri, stutt út í sjónum, er nokkuð stórt móbergssker, sem heitir '''Hlein'''.  Nyrst í '''Vestururð''' er stór steinn sem heitir '''Heysteinn''', en við hann var áður fyrr skipað út heyi.  Síðan göngum við eftir urðinni til norðurs, þar til við komum að fláa, sem liggur til vesturs, og höldum áfram rétt ofan við sjó fram á brún.  Erum við þá komnir að annarri aðaluppgöngu eyjarinnar, þar sem heitir '''Pálsnef'''.  Upp á efra nefið er brött flá, 50 metra há, og liggur þar band niður til stuðnings, þegar bátur er afgreiddur þarna megin á eynni.  Verður að gefa því niður, sem heim á að fara, og draga það upp, sem kemur.  Þarna uppi á pallinum, frammi í brúninni, þar sem gefið er niður, er seta.  Er það besti svartfuglastaður í eynni og veiðist of vel þar.  Uppi á efri brúninni er nokkuð stór steinn, sem slúttir fram, og er seta austan við hann.  Hefur náðst þar góð veiði af lunda.  Þar austan við er brött, grasi gróin brekka, '''Pálsnefsbrekka'''.