„Blik 1965/Saga barnafræðslunnar í Vestmannaeyjum, 5. kafli, síðari hluti“: Munur á milli breytinga

Fara í flakk Fara í leit
ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
 
Lína 27: Lína 27:
Í maí 1917 ræddi skólanefndin á fundi sínum eldsneytisvandræðin, sem þá steðjuðu að. Hún samþykkti að reyna skyldi, ef kleift yrði, að halda uppi næsta skólaár lítilsháttar kennslu. Sagt skyldi upp í tæka tíð öllum kennurum skólans, en þó skyldi gefa 3 eða 4 kennurum kost á að taka hálf kennslulaun, hvort sem kennsla yrði nokkur eða engin. Þessa samþykkt gerði hreppsnefndin með skólanefndinni. Þessir kennarar skyldu ráðnir með þessum kjörum, ef þeir vildu gefa kost á sér: Björn H. Jónsson, skólastjóri, [[Ágúst Árnason]] í [[Baldurshagi|Baldurshaga]] og [[Eiríkur Hjálmarsson]]. Ef úr rættist eitthvað um eldsneyti, áttu þeir að stunda kennsluna, og svo var hugsað til þess að ráða að auki frú [[Jónína G. Þórhallsdóttiir|Jónínu G. Þórhallsdóttur]], kennslukonu, eiginkonu skólastjórans, ef með þyrfti. <br>
Í maí 1917 ræddi skólanefndin á fundi sínum eldsneytisvandræðin, sem þá steðjuðu að. Hún samþykkti að reyna skyldi, ef kleift yrði, að halda uppi næsta skólaár lítilsháttar kennslu. Sagt skyldi upp í tæka tíð öllum kennurum skólans, en þó skyldi gefa 3 eða 4 kennurum kost á að taka hálf kennslulaun, hvort sem kennsla yrði nokkur eða engin. Þessa samþykkt gerði hreppsnefndin með skólanefndinni. Þessir kennarar skyldu ráðnir með þessum kjörum, ef þeir vildu gefa kost á sér: Björn H. Jónsson, skólastjóri, [[Ágúst Árnason]] í [[Baldurshagi|Baldurshaga]] og [[Eiríkur Hjálmarsson]]. Ef úr rættist eitthvað um eldsneyti, áttu þeir að stunda kennsluna, og svo var hugsað til þess að ráða að auki frú [[Jónína G. Þórhallsdóttiir|Jónínu G. Þórhallsdóttur]], kennslukonu, eiginkonu skólastjórans, ef með þyrfti. <br>
Jafnframt þessari samþykkt var þeirri ósk beint til stjórnarráðsins, að það veitti undanþágu frá skólahaldi eða stuðlaði að því öðrum kosti að kol fengjust til upphitunar skólahússins. <br>
Jafnframt þessari samþykkt var þeirri ósk beint til stjórnarráðsins, að það veitti undanþágu frá skólahaldi eða stuðlaði að því öðrum kosti að kol fengjust til upphitunar skólahússins. <br>
Haustið 1917 hófst skólastarfið 20. okt. með því að [[Gunnar Ólafsson]], kaupm., bauðst þá til þess að lána hreppnum 2 smálestir af kolum handa skólanum með greiðslu í sama, þegar kol fengjust. Afráðið var að kenna aðeins í tveim kennslustofum til þess að spara eldsneyti, og tvísetja í þær. Kennsla skyldi hefjast kl. 10 að morgni og hvor bekkjarsögn hljóta 4 kennslustundir á dag. Einungis tveim efstu bekkjardeildum skólans var kennt. <br>
Haustið 1917 hófst skólastarfið 20. okt. með því að [[Gunnar Ólafsson (kaupmaður)|Gunnar Ólafsson]], kaupm., bauðst þá til þess að lána hreppnum 2 smálestir af kolum handa skólanum með greiðslu í sama, þegar kol fengjust. Afráðið var að kenna aðeins í tveim kennslustofum til þess að spara eldsneyti, og tvísetja í þær. Kennsla skyldi hefjast kl. 10 að morgni og hvor bekkjarsögn hljóta 4 kennslustundir á dag. Einungis tveim efstu bekkjardeildum skólans var kennt. <br>
Það átti sér stað víðast hvar á landinu, að börnin 10 ára voru mjög illa undirbúin, er þau hófu barnaskólanám. Það var mjög algengt fyrirbrigði, að börn þekktu ekki stafina, er þau komu í skólana og því síður kunnu þau að draga til stafs eða fara með tölur. Heimilin, eða foreldrarnir og aðrir aðstandendur barnanna, voru þá í ríkum mæli tekin að velta áhyggjum sínum og skyldum af þessum þætti uppeldisstarfsins á skólakennarana. <br>
Það átti sér stað víðast hvar á landinu, að börnin 10 ára voru mjög illa undirbúin, er þau hófu barnaskólanám. Það var mjög algengt fyrirbrigði, að börn þekktu ekki stafina, er þau komu í skólana og því síður kunnu þau að draga til stafs eða fara með tölur. Heimilin, eða foreldrarnir og aðrir aðstandendur barnanna, voru þá í ríkum mæli tekin að velta áhyggjum sínum og skyldum af þessum þætti uppeldisstarfsins á skólakennarana. <br>
Síðla árs 1917 sendi fræðslumálastjóri umburðarbréf um landið varðandi þessa vanrækslu heimilanna. Bréfið var sent prestum, skólanefndum og kennurum. Efni bréfsins var á þessa leið: <br>
Síðla árs 1917 sendi fræðslumálastjóri umburðarbréf um landið varðandi þessa vanrækslu heimilanna. Bréfið var sent prestum, skólanefndum og kennurum. Efni bréfsins var á þessa leið: <br>
Lína 47: Lína 47:
Undir þessi svör skrifuðu þessir skólanefndarmenn: <br>
Undir þessi svör skrifuðu þessir skólanefndarmenn: <br>
Árni Filippusson í Ásgarði, [[Sveinn P. Scheving|Sveinn Scheving]], [[Hjalli|Hjalla]], Brynjúlfur Sigfússon, organisti, og [[Jes A. Gíslason]], [[Hóll|Hóli]]. Og kennararnir: Björn H. Jónsson skólastjóri, Ágúst Árnason, Baldurshaga, Eiríkur Hjálmarsson, Vegamótum, og frú Jónína Þórhallsdóttir. <br>
Árni Filippusson í Ásgarði, [[Sveinn P. Scheving|Sveinn Scheving]], [[Hjalli|Hjalla]], Brynjúlfur Sigfússon, organisti, og [[Jes A. Gíslason]], [[Hóll|Hóli]]. Og kennararnir: Björn H. Jónsson skólastjóri, Ágúst Árnason, Baldurshaga, Eiríkur Hjálmarsson, Vegamótum, og frú Jónína Þórhallsdóttir. <br>
Sóknarpresturinn séra [[Oddgeir Þórðarson Guðmundsen|Oddgeir Guðmundsen]] og skólanefndarmaðurinn [[Gunnar Ólafsson]], kaupmaður, létu bóka: <br>
Sóknarpresturinn séra [[Oddgeir Þórðarson Guðmundsen|Oddgeir Guðmundsen]] og skólanefndarmaðurinn [[Gunnar Ólafsson (kaupmaður)|Gunnar Ólafsson]], kaupmaður, létu bóka: <br>
„Ósamþykkir því að færa skólaskylduna niður í 8 ár. Teldum réttara að færa hana upp um eitt ár eða meira og séu börnin þá skyld að ganga í skóla til 16 ára aldurs.“ <br>
„Ósamþykkir því að færa skólaskylduna niður í 8 ár. Teldum réttara að færa hana upp um eitt ár eða meira og séu börnin þá skyld að ganga í skóla til 16 ára aldurs.“ <br>
Íslenzki löggjafinn hefur með árunum fallizt á, að báðir aðilar hafi haft nokkuð til síns máls. Skólaskyldan á Íslandi er nú frá 7—15 ára aldurs. <br>
Íslenzki löggjafinn hefur með árunum fallizt á, að báðir aðilar hafi haft nokkuð til síns máls. Skólaskyldan á Íslandi er nú frá 7—15 ára aldurs. <br>

Leiðsagnarval