„Blik 1965/Saga barnafræðslunnar í Vestmannaeyjum, 5. kafli, síðari hluti“: Munur á milli breytinga

<big>Björn skólastjóri átti við margháttaða erfiðleika að etja þau ár, er hann starfaði í Eyjum. Áður hefi ég drepið á eldsneytisskortinn af völdum heimsstyrjaldarinnar. Hér er annað dæmi: <br>

Haustið 1916 gengu hér í bæ mislingar, svo að fjölmargir veiktust. Tók þá sýslumaður skólahúsið (Heimagata 3) með valdi og gerði það að sóttvarnarhúsi. Var það nokkrum dögum áður en skólinn skyldi hefjast. <br>

Þetta mál var síðan tekið til ítarlegrar athugunar og haft samráð við aðstandendur barnanna, og þá einnig um fræðslu þeirra barna, sem ekki voru skólaskyld. Um haustið samþykkti síðan skólanefnd að fjölga deildum í barnaskólanum og ráða aukakennara til þess að kenna yngstu börnunum. Þannig voru mótaðar 9 bekkjardeildir alls við barnaskóla Vestmannaeyja haustið 1918. Kennt skyldi daglega allan veturinn 1918—1919 í þrem efstu deildunum (7., 8. og 9 bekk), en annan hvorn dag í 6 neðri deildunum. <br>

Sérstakur kennari var ráðinn til þess að kenna í stöfunardeildunum um veturinn, ungfrú [[Dýrfinna Gunnarsdóttir]] frá Hólmum í Austur-Landeyjum. Jafnframt skyldi hún kenna handavinnu í efstu bekkjum skólans. <br>

Flest þau ár, sem Björn H. Jónsson hafði til þessa starfað í Eyjum, reyndi hann að starfrækja þar unglingaskóla fram að jólum a.m.k. Sú tilraun hans tókst sæmilega, þegar eldsneytisskorturinn hamlaði ekki. Barnaskólinn lagði unglingaskólanum til húsnæði, ljós og hita, líklega ókeypis með öllu. <br>

Haustið 1918 leit vel út með eldsneyti, enda styrjöldin á enda kljáð. Vildi þá skólastjóri koma nýrri skipan á unglingafræðsluna og fella hana í fastara mót. Samdi hann þá uppkast að reglugerð fyrir unglingaskólann. Skólanefnd tjáði sig mjög fylgjandi málinu og studdi skólastjóra í starfinu af festu og drengskap. Í september um haustið undirritaði skólanefnd reglugerðaruppkastið og var það síðan sent stjórnarráðinu til staðfestingar. Þar dagaði það uppi, — fékkst ekki staðfest. Ástæðurnar eru mér ekki fyllilega ljósar, en grun hef ég um það, að ákvæðin í uppkastinu um vissar árlegar tekjur skólans, starfrækslustyrk, hafi verið óákveðin og losaraleg, enda ekki á valdi skólastjóra eða skólanefndar að ákvarða skólanum fast árlegt framlag úr hreppssjóði. <br>

[[Guðný Jónsdóttir frá Galtafelli]] í Hrunamannahreppi, 1915—1916. <br>

[[Guðjón Guðjónsson kennari|Guðjón Guðjónsson]], fyrrv. skólastj. í Hafnarf. o.v. 1916—1917. <br>

Sigurbjörn Sveinsson, rithöfundur, 1919—1920.  <br>

Páll Bjarnason, síðar skólastjóri í Eyjum, 1919—1920. <br>

{|{{Prettytable}}

|-

Skólaslit

Hvað olli því, að Björn H. Jónsson, skólastjóri, hinn mæti skólamaður, sagði lausri stöðu sinni og hvarf úr Eyjum þegar að loknu starfi vorið 1920? <br>

Þegar leið á veturinn, eða 5. apríl, var borið fréttablað um bæinn. Börnin hrópuðu: Nýjar fréttir, nýjar fréttir. Björn hefur skrifað bæklinginn, sjálfur skólastjórinn okkar. Fólk flykktist til og keypti blaðið. Þar stóð skrifað skýrum orðum um bækling þennan:<br>

„... ekki er nafn höfundarins eða höfundanna sjáanlegt, né heldur „forleggjarans“, allt er þetta með nokkurri leynd, alls staðar sama prúðmennskan og lítillætið og óeigingirnin, því að enginn vill eiga ritið ... En ritið sver sig í ættina til þeirra heiðursmanna, er gefið hafa tóninn bak við tjöldin ... <br>