„Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1991/Gígöldur og galsafjör“: Munur á milli breytinga

Smokknum rúllaði hann upp á fingurinn og helti síðan spritti ofaní hann og batt vel og vandlega fyrir, ofan við sárið. Ekki gat ég séð nein svipbrigði á Guðfinni skipstjóra við þessar aðfarir. Hann var hörkutól. Þegar þessu var lokið stóð karlinn upp og bauð okkur góða nótt og hvarf inn í klefa sinn. Daginn eftir fór ég upp í brú til hans og var hann þá nýbúinn að taka af sér smokkinn. Mér krossbrá. Puttinn var skjannahvítur og allur samanskroppinn og líflaus og vægast sagt var fátt við hann sem minnti á stolt nautsins. En ígerðin var steindauð líka. Það var sama hvað það var, sprittið læknaði allt!  

Nokkru eftir að þetta atvik átti sér stað uppgötvaði ég mér til mikillar armæðu og skelfingar að ég var kominn með blæðandi gyllinæð. Ekki þorði ég fyrir mitt litla líf að segja Guðfinni frá þeirri meinsemd og flutti mig yfir á annan bát í hvelli!<br>

{{Sjómannadagsblað Vestmannaeyja}}