64.332
breytingar
„Blik 1980/Minningar frá námsárum mínum í Gagnfræðaskólanum“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
Blik 1980/Minningar frá námsárum mínum í Gagnfræðaskólanum (skoða efni)
Útgáfa síðunnar 17. október 2010 kl. 11:51
, 17. október 2010ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
| (10 millibreytingar ekki sýndar frá 2 notendum) | |||
| Lína 1: | Lína 1: | ||
[[Blik 1980|Efnisyfirlit 1980]] | |||
<center>[[Elín Guðfinnsdóttir|ELÍN GUÐFINNSDÓTTIR]]:</center> | |||
<big><big><big><big><center>Minningar frá námsárum mínum</center> | |||
<center>í Gagnfræðiskólanum í Vestmannaeyjum</center> | |||
<center>fyrir 30 árum</center> </big></big></big></big><br> | |||
(Þessa grein hefur frú [[Elín Guðfinnsdóttir]] húsfreyja í Unnarholti í Hrunamannahreppi sent Bliki til birtingar. Hún stundaði nám í Gagnfræðaskólanum í Vestmannaeyjum á árunum 1949-1952 og lauk þá miðskólaprófi með mjög góðri 1. einkunn. Við þökkum Elínu húsfreyju fyrir greinina og þá einnig fyrir myndina, sem hér birtist, þar sem námsmeyjarnar, bekkjarsystur hennar eru klæddar hinum þjóðlega búningi, og leyfðu þær bekkjarbræðrum sínum að vera með á myndinni. Þá voru þær hið afgerandi og sterka afl í samfélaginu. Þökk og heill sé þeim öllum. Þ.Þ.V.) | (Þessa grein hefur frú [[Elín Guðfinnsdóttir]] húsfreyja í Unnarholti í Hrunamannahreppi sent Bliki til birtingar. Hún stundaði nám í Gagnfræðaskólanum í Vestmannaeyjum á árunum 1949-1952 og lauk þá miðskólaprófi með mjög góðri 1. einkunn. Við þökkum Elínu húsfreyju fyrir greinina og þá einnig fyrir myndina, sem hér birtist, þar sem námsmeyjarnar, bekkjarsystur hennar eru klæddar hinum þjóðlega búningi, og leyfðu þær bekkjarbræðrum sínum að vera með á myndinni. Þá voru þær hið afgerandi og sterka afl í samfélaginu. Þökk og heill sé þeim öllum. Þ.Þ.V.) | ||
Haustið 1949 hófst merkis áfangi í lífi mínu. Þá hóf ég nám í Gagnfræðaskólanum í Vestmannaeyjum. Eftir mikið þóf höfðum við fjórar bekkjarsystur í barnaskólanum í kaupstaðnum fengið leyfi til að taka fullnaðarpróf ári fyrr. Og þá með því skilyrði að ganga a.m.k. einn vetur í Gagnfræðaskólann. - Þetta tókst mjög vel. Við vorum allar með þeim hæstu í vorprófinu. Þetta varð því mikil breyting, - nýr skóli, nýir kennarar og ný bekkjarsystkini.<br> | <big>Haustið 1949 hófst merkis áfangi í lífi mínu. Þá hóf ég nám í Gagnfræðaskólanum í Vestmannaeyjum. Eftir mikið þóf höfðum við fjórar bekkjarsystur í barnaskólanum í kaupstaðnum fengið leyfi til að taka fullnaðarpróf ári fyrr. Og þá með því skilyrði að ganga a.m.k. einn vetur í Gagnfræðaskólann. - Þetta tókst mjög vel. Við vorum allar með þeim hæstu í vorprófinu. Þetta varð því mikil breyting, - nýr skóli, nýir kennarar og ný bekkjarsystkini.<br> | ||
Kennararnir voru aðeins þrír fyrsta veturinn; allir góðir hver á sinn hátt:<br> [[Þorsteinn Þ. Víglundsson|Þorsteínn]] skólastjórí, mikill mælskumaður og húmoristi, kennari af guðs náð.<br> | Kennararnir voru aðeins þrír fyrsta veturinn; allir góðir hver á sinn hátt:<br> [[Þorsteinn Þ. Víglundsson|Þorsteínn]] skólastjórí, mikill mælskumaður og húmoristi, kennari af guðs náð.<br> | ||
[[Sigurður Finnsson]], strangur og rólegur, svo að aldrei missti hann stjórn á sér, hvað sem á gekk.<br> | [[Sigurður Finnsson]], strangur og rólegur, svo að aldrei missti hann stjórn á sér, hvað sem á gekk.<br> | ||
| Lína 10: | Lína 20: | ||
Þorsteinn er minnisstæðastur sem íslenzkukennari. Augljós ást hans og aðdáun á móðurmálinu hreif mann með, svo að við gátum ekki annað en lært. Einnig kenndi hann náttúrufræði af sömu innlifun. Oft gekk hann um gólf og spjallaði og skýrði út námsefnið. - Það var í náttúrufræði. Anton veslingurinn var eitthvað ókyrr í bekknum og tók þess vegna ekki vel eftir. Þarna snérist skólastjóri allt í einu á hæl með grallarasvip og sagði: „Anton, hvaða munur er á loppu og hönd?“ Og veslings pilturinn hann Anton varð svo hvumsa, að allt stóð í honum, en kyrr sat hann og rólegur, það sem eftir var tímans.<br> | Þorsteinn er minnisstæðastur sem íslenzkukennari. Augljós ást hans og aðdáun á móðurmálinu hreif mann með, svo að við gátum ekki annað en lært. Einnig kenndi hann náttúrufræði af sömu innlifun. Oft gekk hann um gólf og spjallaði og skýrði út námsefnið. - Það var í náttúrufræði. Anton veslingurinn var eitthvað ókyrr í bekknum og tók þess vegna ekki vel eftir. Þarna snérist skólastjóri allt í einu á hæl með grallarasvip og sagði: „Anton, hvaða munur er á loppu og hönd?“ Og veslings pilturinn hann Anton varð svo hvumsa, að allt stóð í honum, en kyrr sat hann og rólegur, það sem eftir var tímans.<br> | ||
Kennslustundirnar hjá Sigurði voru aftur á móti mjög hátíðlegar og formfastar, svo að enginn leyfði sér að koma í þær ólesinn. Oft höfðum við gaman af að reyna á stillingu hans. Og ekki var laust við, að hann roðnaði stundum og bretti brúnir, en aldrei missti hann stjórn á sér.<br> | Kennslustundirnar hjá Sigurði voru aftur á móti mjög hátíðlegar og formfastar, svo að enginn leyfði sér að koma í þær ólesinn. Oft höfðum við gaman af að reyna á stillingu hans. Og ekki var laust við, að hann roðnaði stundum og bretti brúnir, en aldrei missti hann stjórn á sér.<br> | ||
Hann kenndi einnig | Hann kenndi einnig íþróttir, og þar kynntumst við allt öðrum manni. Þar var hann áreiðanlega á réttri hillu. Allt var þar miklu óþvingaðra.<br> | ||
Einar Haukur gekk oftast um gólf, þegar hann kenndi. Og honum gekk ekki allt of vel að troða í okkur dönskunni og mannkynssögunni, mest vegna þess að hann var ekki nógu strangur. Oft fóru tímarnir í ýmislegt spjall um allt annað en námsefnið. Þeir voru oft skemmtilegir og við fróðari eftir, þó að ekki væri fjallað um það, sem við áttum að læra.<br> | Einar Haukur gekk oftast um gólf, þegar hann kenndi. Og honum gekk ekki allt of vel að troða í okkur dönskunni og mannkynssögunni, mest vegna þess að hann var ekki nógu strangur. Oft fóru tímarnir í ýmislegt spjall um allt annað en námsefnið. Þeir voru oft skemmtilegir og við fróðari eftir, þó að ekki væri fjallað um það, sem við áttum að læra.<br> | ||
Við vorum 31, sem hófum nám í 1. bekk haustið 1949 og við fengum þá aðsetur í stóru stofunni uppi í gamla [[Breiðablik|Breiðabliki]].<br> | Við vorum 31, sem hófum nám í 1. bekk haustið 1949 og við fengum þá aðsetur í stóru stofunni uppi í gamla [[Breiðablik|Breiðabliki]].<br> | ||
Félagslíf í skólanum var gott. Oft héldum við málfundi, þar sem ýmislegt gleðjandi bar á góma, en oft gekk treglega að fá okkur til að tala, taka þátt í umræðum. Málglaðastir voru þeir [[Sveinn Tómasson]], [[Guðjón Ármann Eyjólfsson|Ármann Eyjólfsson]] o.fl. sem nú eru orðnir þekktir menn í þjóðfélaginu. - Síðan var dansað, þar sem [[Gísli Brynjólfsson]] eða nafni hans [[Gísli Bryngeirsson|Bryngeirsson]] þöndu nikkurnar. Oftast voru það stúlkurnar sem höfðu þar forgöngu. Dansaðir voru gömlu dansarnir af lífi og sál, svo að gamla Breiðablik dansaði með, fannst manni. Og ekki var þá laust við, að rómantíkin læddist að einu og einu parinu. | Félagslíf í skólanum var gott. Oft héldum við málfundi, þar sem ýmislegt gleðjandi bar á góma, en oft gekk treglega að fá okkur til að tala, taka þátt í umræðum. Málglaðastir voru þeir [[Sveinn Tómasson]], [[Guðjón Ármann Eyjólfsson|Ármann Eyjólfsson]] o.fl. sem nú eru orðnir þekktir menn í þjóðfélaginu. - Síðan var dansað, þar sem [[Gísli Brynjólfsson (málari)|Gísli Brynjólfsson]] eða nafni hans [[Gísli Bryngeirsson|Bryngeirsson]] þöndu nikkurnar. Oftast voru það stúlkurnar sem höfðu þar forgöngu. Dansaðir voru gömlu dansarnir af lífi og sál, svo að gamla Breiðablik dansaði með, fannst manni. Og ekki var þá laust við, að rómantíkin læddist að einu og einu parinu. | ||
<center>[[Mynd: 1980 b 119 AA.jpg|ctr|500px]]</center><br> | |||
''Nemendur 1. bekkjar Gagnfræðaskólans í Vestmannaeyjum veturinn 1949-1950. Vestmannaeyskar blómarósir með bekkjarbræðrum sínum og ,,skjólstæðingum “.''<br> | |||
[[Sigurgeir P. Scheving]] frá [[Hjalli|Hjalla]] við [[Vestmannabraut]], [[Guðjón P. Ólafsson]] frá [[Gíslholt|Gíslholti]] og [[Jósep Guðmundsson]] frá Norðfirði. Blómarósirnar fjórar í miðröð: [[Ragnheiður Magný Kristinsdóttir]], ballettmær, frá Garðabæ, [[Sigríður Ólafsdóttir]], [[Skólavegur | ''Nöfn bekkjarbræðranna frá vinstri: [[Hörður Runólfsson]] frá [[Bræðratunga|Bræðratungu]], [[Trausti Þorsteinsson]] frá [[Vesturhús-eystri|Eystri-Vesturhúsum]], [[Bjarni Ólafur Björnsson]] frá [[Bólstaðarhlíð]], [[Ólafur V. Valdimarsson]] frá [[Ofanleiti]],'' | ||
''[[Sigurgeir Scheving|Sigurgeir P. Scheving]] frá [[Hjalli|Hjalla]] við [[Vestmannabraut]], [[Guðjón P. Ólafsson]] frá [[Gíslholt|Gíslholti]] og [[Jósep Guðmundsson]] frá Norðfirði.''<br> | |||
''Blómarósirnar fjórar í miðröð: [[Ragnheiður Magný Kristinsdóttir]], ballettmær, frá Garðabæ, [[Sigríður Ólafsdóttir]], [[Skólavegur|Skólavegi 23]] í Vm., [[Guðrún Steinsdóttir]] frá [[Múli|Múla]], [[Kristín Jónsdóttir]] frá [[Sólvangur|Sólvangi]].''<br> | |||
''Fremsta röð frá v.: [[Halldóra Ármannsdóttir]], [[Hásteinsvegur|Hásteinsvegi 18]], [[Guðrún Lísa Óskarsdóttir]], [[Sólhlíð]], [[Elín S. Guðfinnsdóttir]], [[Kirkjuhóll|Kirkjuhól]] við [[Skólavegur|Skólaveg]], [[Gunnhildur Bjarnadóttir]] frá [[Breiðholt|Breiðholti]], [[Edda Sveinsdóttir]], [[Heiðarvegur|Heiðarvegi 11]], [[Gunnhildur Helgadóttir]] frá [[Staðarhóll|Staðarhóli]] og [[Guðbjörg Hallvarðsdóttir]] frá [[Pétursborg]]''.<br> | |||
Hápunkturinn í skemmtanalífi nemendanna var árshátíðin 1. desember ár hvert.<br> | Hápunkturinn í skemmtanalífi nemendanna var árshátíðin 1. desember ár hvert.<br> | ||
| Lína 33: | Lína 49: | ||
Þessar ferðir voru allar mjög skemmtilegar og fróðlegar, því að kennararnir notuðu tækifærið til að fræða okkur um eyjuna okkar. Einnig miðluðum við hvert öðru því, sem við vissum í þeim efnum hvert um sig.<br> | Þessar ferðir voru allar mjög skemmtilegar og fróðlegar, því að kennararnir notuðu tækifærið til að fræða okkur um eyjuna okkar. Einnig miðluðum við hvert öðru því, sem við vissum í þeim efnum hvert um sig.<br> | ||
Stundum fengum við að hrista af okkur slénið á skólalóðinni í einhverjum leikjum. Eitt sinn sendi Þorsteinn okkur út í snjókast. Það varð æðislegur bardagi, strákar á móti stelpum. Og mátti þá ekki á milli sjá, hvor hópurinn hefði betur. Gott ef veikara kynið varð ekki yfirsterkara þar. Allir skemmtu sér a.m.k. innilega. Og grun hefi ég um, að Þorsteinn hafi þó skemmt sér bezt, en hann horfði á og eggjaði liðin.<br> | Stundum fengum við að hrista af okkur slénið á skólalóðinni í einhverjum leikjum. Eitt sinn sendi Þorsteinn okkur út í snjókast. Það varð æðislegur bardagi, strákar á móti stelpum. Og mátti þá ekki á milli sjá, hvor hópurinn hefði betur. Gott ef veikara kynið varð ekki yfirsterkara þar. Allir skemmtu sér a.m.k. innilega. Og grun hefi ég um, að Þorsteinn hafi þó skemmt sér bezt, en hann horfði á og eggjaði liðin.<br> | ||
Um þessar mundir var Þorsteinn mjög önnum kafinn. Hann var fulltrúi í bæjarstjórn. Svo var hann sparisjóðsstjóri auk | Um þessar mundir var Þorsteinn mjög önnum kafinn. Hann var fulltrúi í bæjarstjórn. Svo var hann sparisjóðsstjóri auk þess að vera skólastjóri. Stundum kom það fyrir að hann gleymdi sér og fór heim, þegar hann átti að kenna okkur. Ef honum seinkaði eitthvað í tíma, sátum við eins og mýs undir fjalaketti og biðum með eftirvæntingu, hvort hann mundi nú ekki gleyma sér og við þá fá frí í þeim tíma. Einu sinni komst hann út að hliði. Þar stanzaði hann og leit á klukkuna. Þá sneri hann við. Í annað skiptið fór hann og kom ekki aftur. – Eitt sinn biðum við í 10-15 mínútur eftir honum. Svo læddumst við flest austur fyrir skólahúsið. Eftir stutta stund kom einn piltanna og kallaði á okkur. Þá stóð skólastjóri í tröppunum. Þá var það námsstjórinn eða fulltrúi hans, sem tafði skólastjóra frá starfi. Það var heldur lágkúrulegur hópur, sem læddist í sætin sín í það skiptið.<br> | ||
Í þriðja bekk vorum við ekki nema átta talsins. Það var síðasti hópurinn, sem útskrifaðist frá [[Breiðablik|Breiðabliki]]. Það var vorið 1952. - Um haustið var flutt í nýju gagnfræðaskólabygginguna. Skólavist mín varð ekki lengri. - En ég held, að hún hafi gefið mér gott veganesti út í lífið. | Í þriðja bekk vorum við ekki nema átta talsins. Það var síðasti hópurinn, sem útskrifaðist frá [[Breiðablik|Breiðabliki]]. Það var vorið 1952. - Um haustið var flutt í nýju gagnfræðaskólabygginguna. Skólavist mín varð ekki lengri. - En ég held, að hún hafi gefið mér gott veganesti út í lífið. | ||
:::Unnarholti, 24. | :::::::::::::Unnarholti, 24. júní 1979. | ||
:::Elín Guðfinnsdóttir | ::::::::::::::''[[Elín Guðfinnsdóttir]]'' | ||
{{Blik}} | {{Blik}} | ||