„Gróður“: Munur á milli breytinga

Eitt af sérkennum Vestmannaeyja er sígrænn litur gróðurs í flestum [[Landfræði eyjanna| eyjanna]]. U.þ.b. 120 plöntur eru í Eyjum og um 30 grastegundir eru þar.  Í snarbröttum úteyjunum er hvannstóð og [[baldursbrá]] eins og skógur innan um [[blöðrurót]] og [[skarfakál]].  [[lundi|Lundabyggðin]] er eins og ræktuð tún með sterkum köfnunarefnisáburði af driti fuglsins og þar er mest áberandi há- og [[vallarsveifugras]], [[hálíngresi]] og [[túnvingull]] ásamt veg-og [[haugarfi|haugarfa]].  Svolítið finnst af [[krækiber|krækiberjalyngi]].   

Fjörugrös margs konar eru í og við strendurnar og má þar nefna [[söl]] og kjarna, sem nytjuð hafa verið til manneldis og handa skepnum.  Ræktun trjáa og skrautjurta hefur oft á tíðum átt erfitt uppdráttar  og er þar mestu kennt erfiðu [[veðurfar|veðurfari]], vindum og mikilli seltu.  fyrsta tilraun til plöntunar trjáa í Vestmannaeyjum var gerð í [[Herjólfsdalur|Herjólfsdal]] 1855 með litlum árangri en í mörgum heimagörðum hefur vel tekist til.

Fléttan [[bjargstrý]] (l. ''Ramalina siliquosa'') hefur fundist í Vestmannaeyjum. Í [[Herjólfsdalur|Herjólfsdal]] vaxa nokkrar sjaldgæfar plöntur, þ.á m. eru [[knjápuntur]] (l. ''Danthonia decumbens'') og [[giljaflækja]] (l. ''Vicia sepium''). [[Hnúfmosi]] (l. ''Molendoa warburgii'') hefur fundist í [[Há|Hánni]] á [[Heimaey]] og aðrar sjaldgæfir mosar eins og [[götusnúður]] (l. ''Tortula modica'') og [[garðasnúður]] (l. ''Tortula truncata''). Háin er eini fundarstaður þessa þriggja mosategunda.