3.704
breytingar
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 90: | Lína 90: | ||
<div style="text-align: right; direction: ltr; margin-left: 1em;">'''Friðrik Ásmundsson'''</div><br> | <div style="text-align: right; direction: ltr; margin-left: 1em;">'''Friðrik Ásmundsson'''</div><br> | ||
Ólafur Ingibergsson | <big>'''Ólafur Ingibergsson'''</big><br> | ||
F. 31. júlí 1925 - D. 21. júlí 2006 | '''F. 31. júlí 1925 - D. 21. júlí 2006'''<br> | ||
Ólafur Ingibergsson fæddist í Vestmannaeyjum 31. júlí 1925. Hann lést á Landspítala/Landakoti föstudaginn 21. júlí 2006. | Ólafur Ingibergsson fæddist í Vestmannaeyjum 31. júlí 1925. Hann lést á Landspítala/Landakoti föstudaginn 21. júlí 2006.<br> | ||
Foreldrar hans | Foreldrar hans voru hjónin Ingibergur Hannesson f. 15.febrúar 1884 frá Votmúla í Sandvíkurhreppi, d. 3.september 1971 og Guðjónía Pálsdóttir f. 14.febrúar 1884 á Kirkjubóli í Miðneshreppi, d. 19.desember 1948.<br> | ||
Systkini Ólafs eru Sigríður, Páll, Júlíus og Hannes sem lifir nú einn systkinanna frá Hjálmholti. | Systkini Ólafs eru Sigríður, Páll, Júlíus og Hannes sem lifir nú einn systkinanna frá Hjálmholti.<br> | ||
Eiginkona Ólafs er Eyrún Hulda Marinósdóttir, f. 6.9.1930. Foreldrar hennar voru Sigurvin Marinó Jónsson f. 20.5.1900 að Skógum í Þelamörk d. 15.12.1962 og Guðbjörg Guðnadóttir f.8.11.1902, að Heiði í Sléttuhlíð d.10.11.1988. | Eiginkona Ólafs er Eyrún Hulda Marinósdóttir, f. 6.9.1930. Foreldrar hennar voru Sigurvin Marinó Jónsson f. 20.5.1900 að Skógum í Þelamörk d. 15.12.1962 og Guðbjörg Guðnadóttir f.8.11.1902, að Heiði í Sléttuhlíð d.10.11.1988.<br> | ||
Börn Eyrúnar Huldu og Ólafs eru a) Guðjón Ingi f. 1.7.1948, bílstjóri, maki Hildur Hauksdóttir flugumferðarstjóri, börn þeirra eru sex b) Birna f.25.6.1951, sjúkraliði og skrifstofustjóri, maki Sveinn B. Ingason, bifvélavirki. Eiga þau þrjú börn c) Viðar, verkamaður, f. 10.4.1958. Börn hans eru þrjú.<br> | |||
Barnabarnabörn eru níu.<br> | |||
Ungir menn í Vestmannaeyjum, um miðja síð | Ungir menn í Vestmannaeyjum, um miðja síð ustu öld, voru vart komnir af barnsaldri þegar þeir voru komnir til sjós. Skólagangan var stutt, oftast látið duga að vera læs, draga til stafs, leggja saman og draga frá. Vinnan göfgaði manninn og þar átti lærdómurinn að fara fram. Fátækt var á flestum heimilum og því urðu börnin að vinna fyrir sér og færa björg í bú. Það var ekki spurt um sjóveiki eða hreysti. Þessi verk þurfti að vinna. Einn af þessum ungu mönnum var faðir minn Ólafur Ingibergsson frá Hjálmholti. Hann var sjómaður frá unga aldri lengst af starfsævinnar, fyrst á bátum í Eyjum, síðar á Elliðaey Ve 10, togara Bæjarútgerðarinnar. Þá var oft siglt með aflann til Englands og Þýskalands. Lengi var hann með bræðrum sínum, þeim Páli og Júlíusi, á aflaskipunum Reyni VE 15. Á þeim var farið á síldveiðar fyrir Norðurlandi á sumrin. Hann fór í eigin útgerð og keypti smábátinn Hadda VE og átti hann í nokkur ár. Næst keypti hann vélbátinn Vin VE 17 í félagi við Benedikt Frímannsson og seinna í félagi við Kristján Sigfússon vélbátinn Sóma VE. Hann tók vélstjóraréttindi 1945. Vinnan var oft mikil og veður oft válynd við Eyjar. Þá fór pabbi oft í beitningu, íslátt í slippnum eða annað sem til féll til að afla tekna. Hjálmholt fór undir hraun í eldgosinu 1973 og settist fjölskyldan þá að á Suðunesjum þar sem pabbi gerði út og reri í 10 ár.<br> | ||
Eftir það starfaði hann hjá íslenskum aðalverktökum á Keflavíkurflugvelli. Þegar starfsferlinum lauk, flutti tjölskyldan til Hafnarfjarðar þar sem faðir minn lést. Hugur hans var alltaf við sjóinn. Hann fylgdist vel með veðri og aflabrögðum og fór daglega niður að höfn, meðan heilsan leyfði, til þess að fá fréttir af fiskiríi<br> | |||
Sóma VE. Hann tók vélstjóraréttindi 1945. Vinnan var oft mikil og veður oft válynd við Eyjar. Þá fór pabbi oft í beitningu, íslátt í slippnum eða annað sem til féll til að afla tekna. Hjálmholt fór undir hraun í eldgosinu 1973 og settist fjölskyldan þá að á | Að eiga sjómann fyrir föður er í senn bæði erfitt og spennandi. Erfitt fyrir þær sakir að pabbi kemur ekki alltaf heim á hverjum degi og oft eftir að börnin eru sofnuð. Kvíðahnútur í maganum og áhyggjur þegar veður eru vond og báturinn, sem pabbi er á, ekki kominn í land. Tilhlökkunarefnin að fara á bryggjuna, sérstaklega þegar vel aflast, sjá pabba standandi í fiskikösinni, með stinginn, sveiflandi þorskinum í körin. Þroskandi að takast á við þá ábyrgð að færa kaffi í ullarsokk og brauð í króna þar sem pabbi er að beita. Bera virðingu fyrir þeim mönnum sem oft lögðu líf sitt í hættu til þess að draga björg í bú. Í mínum huga eru þetta hetjur sem störfuðu á þessum árum á litlum bátum við erfið skilyrði og verður þeim seint þakkað fyrir þann kjark og þá djörfung sem seinni kynslóðir njóta afrakstursins af.<br> | ||
Eftir það starfaði hann hjá íslenskum | <div style="text-align: right; direction: ltr; margin-left: 1em;">'''Birna Ólafsdóttir'''</div><br> | ||
Að eiga sjómann fyrir föður er í senn bæði erfitt og spennandi. Erfitt fyrir þær sakir að pabbi kemur ekki alltaf heim á hverjum degi og oft eftir að | |||
Birna Ólafsdóttir | |||
Sigurður Þorberg Auðunsson F.12. júní 1921.- D. 22. janúar 2007. | <big>'''Sigurður Þorberg Auðunsson'''</big><br> '''F.12. júní 1921.- D. 22. janúar 2007.'''<br> | ||
Sigurður, tengsdafaðir minn, var fæddur að Ystaskála ,V-Eyjafjöllum og var 3. í röð 14 syst- kina en 13 þeirra komust til fiillorðinsára. Foreldrar hans vom Auðunn Jónsson bóndi á Ystaskála og kona hans Jómnn Sigurðardóttir. | Sigurður, tengsdafaðir minn, var fæddur að Ystaskála ,V-Eyjafjöllum og var 3. í röð 14 syst- kina en 13 þeirra komust til fiillorðinsára. Foreldrar hans vom Auðunn Jónsson bóndi á Ystaskála og kona hans Jómnn Sigurðardóttir. | ||
Hann lauk bamaskóla á Ystaskála 1935. 14 ára gamall fór hann til Eyja sem síðan urðu starfsvettvangur hans. Ætíð vom Eyjafjöllin honum hugleikin, sem og Vestmannaeyjar og gaman var að standa með honum á hlaðinu á Skála og horfa „heim til Eyja“, fara síðan nokkrum dögum síðar með honum austur á hraun á Heimaey og horfa „heim að Skála.“ | Hann lauk bamaskóla á Ystaskála 1935. 14 ára gamall fór hann til Eyja sem síðan urðu starfsvettvangur hans. Ætíð vom Eyjafjöllin honum hugleikin, sem og Vestmannaeyjar og gaman var að standa með honum á hlaðinu á Skála og horfa „heim til Eyja“, fara síðan nokkrum dögum síðar með honum austur á hraun á Heimaey og horfa „heim að Skála.“ |
breytingar