64.318
breytingar
„Blik 1969/Konan, sem vann kærleiksverkið mikla“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
Blik 1969/Konan, sem vann kærleiksverkið mikla (skoða efni)
Útgáfa síðunnar 20. september 2010 kl. 20:11
, 20. september 2010ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
| Lína 34: | Lína 34: | ||
Þegar fram liðu árin, var sá fasti háttur á í Vestmannaeyjum, að hver nýliði við sjósókn með færisstúfinn sinn, færði Evlaliu Nikulásdóttur í Móhúsum Maríufiskinn sinn. Það þótti svo sjálfsagt, að fæstir brutu þann sið. Sú trú hafði skapazt með Eyjafólki, að fyrirbænir hennar og þakkarorð, er hún lét í té gefendunum þeim, rættust þeim til hamingju í sjómannsstarfi, festu þeim farsæld | Þegar fram liðu árin, var sá fasti háttur á í Vestmannaeyjum, að hver nýliði við sjósókn með færisstúfinn sinn, færði Evlaliu Nikulásdóttur í Móhúsum Maríufiskinn sinn. Það þótti svo sjálfsagt, að fæstir brutu þann sið. Sú trú hafði skapazt með Eyjafólki, að fyrirbænir hennar og þakkarorð, er hún lét í té gefendunum þeim, rættust þeim til hamingju í sjómannsstarfi, festu þeim farsæld | ||
og gæfu í þeirri mikilvægu lífsiðju. Heit bænarorð hennar liðu mörgum unglingnum, sem færðu henni Maríufiskinn sinn, seint úr minni. Þau urðu honum þannig til blessunar. Þannig var þessu til dæmis varið með [[Magnús Guðmundsson]], formann á Vesturhúsum.<br> | og gæfu í þeirri mikilvægu lífsiðju. Heit bænarorð hennar liðu mörgum unglingnum, sem færðu henni Maríufiskinn sinn, seint úr minni. Þau urðu honum þannig til blessunar. Þannig var þessu til dæmis varið með [[Magnús Guðmundsson]], formann á Vesturhúsum.<br> | ||
[[Friðrik J. Guðmundsson, Batavíu|Friðrik Guðmundsson]] í [[Batavía|Batavíu]] (f. 1888) segist minnast þess, að hann á aldrinum 5-7 ára trítlaði við hlið föður síns, [[Guðmundur Ögmundsson|Guðmundar Ögmundssonar]], austur að Móhúsum fyrir hver jól á þessum árum, til þess að færa gömlu konunni annað lærið af „jólaánni“, sem Guðmundur í Batavíu hafði að föstum sið að lóga rétt fyrir jólin. Drengurinn litli hlakkaði lengi til þeirrar ferðar. Þá gaf góða konan honum sykurmola og skonroksköku. Það þótti börnum í Eyjum mikill fengur. Einhver góður og velviljaður maður hafði þá jafnan nokkru áður fært ekkjunni lögg á pela, sem Guðmundur gefandi fékk að bragða á sér til glaðnings og þakklætisvotts. Enn er Friðriki í minni glaðlega og góðlega andlitið á gæðakonunni kærleiksríku í Móhúsum.<br> | [[Friðrik J. Guðmundsson, Batavíu|Friðrik Guðmundsson]] í [[Batavía|Batavíu]] (f. 1888) segist minnast þess, að hann á aldrinum 5-7 ára trítlaði við hlið föður síns, [[Guðmundur Ögmundsson vitavörður|Guðmundar Ögmundssonar]], austur að Móhúsum fyrir hver jól á þessum árum, til þess að færa gömlu konunni annað lærið af „jólaánni“, sem Guðmundur í Batavíu hafði að föstum sið að lóga rétt fyrir jólin. Drengurinn litli hlakkaði lengi til þeirrar ferðar. Þá gaf góða konan honum sykurmola og skonroksköku. Það þótti börnum í Eyjum mikill fengur. Einhver góður og velviljaður maður hafði þá jafnan nokkru áður fært ekkjunni lögg á pela, sem Guðmundur gefandi fékk að bragða á sér til glaðnings og þakklætisvotts. Enn er Friðriki í minni glaðlega og góðlega andlitið á gæðakonunni kærleiksríku í Móhúsum.<br> | ||
Þorsteinn Gíslason lézt 5. júní 1894 á fimmtugsaldri.<br> | Þorsteinn Gíslason lézt 5. júní 1894 á fimmtugsaldri.<br> | ||