View source for Úr fórum Árna Árnasonar/Verk annarra/Til Finnlands

<br>
<br>
<br>
::::::::Úr fórum Árna Árnasonar

:::::::::<big> Til Finnlands</big>

::::::::: [[Loftur Guðmundsson]]

::::::::Hví berast helsár kvein frá austur átt,
::::::::hví óma dauðastunur mæðra og barna?
::::::::Hver myrðir á svo hryllilegan hátt
::::::::og hlífist ei að beita vopnamátt
::::::::gegn litlum hóp, sem ekkert á til varna?
::::::::Hví drúpir byggð og bær um Norðurlönd,
::::::::hví blika tár í augum þeirra manna,
::::::::sem treysta því, að hlífi æðri hönd
::::::::þeim hetjum, sem nú verja Karelsströnd
::::::::gegn brjáluðu æði blóðgra vargatanna.


::::::::Í sárum flakir Finnlands hrausta þjóð,
::::::::sem frelsi og ættjörð hærra lífi virðir.
::::::::Enn drýpur Finnlands heita hjarta blóð
::::::::sem heilög fórnardögg á vígaslóð
::::::::mót ofurvaldi, er hverja hugsjón myrðir.
::::::::Með sverðin reidd í hverri hetjumund,
::::::::einn hópur smár gegn múgsins fjölda stendur.
::::::::Hver dáir ei þá dirfsku og karlmannslund,
::::::::sem dauðann heldur kýs á feðragrund
::::::::en selja frelsi og fjör í böðlahendur?


::::::::Hve sárt, hve sárt, að heyra hróp og kvein,
::::::::er helsærð bræðraþjóð í kvölum stynur.
::::::::Hve sárt, hve sárt að hafa ei hjálpráð nein,
::::::::er huggað geti og létt þau sáru mein
::::::::að geta ei rétt þér hönd sem hollur vinur.
::::::::Vor einlæg samúð veikur vottur er
::::::::þess vilja, er smæð vor aðeins sýnt þér getur.
::::::::Við hötum, þjáumst, elskum öll með þér,
::::::::þín örlög hörð sem  bróður grátum vér.
::::::::Þín bæn er vor, þín djarfa dáð oss hvetur.


::::::::Vit, finnska þjóð, þó fláar fjandaklær
::::::::þig frelsi ræni og vefji þrældómsböndum,
::::::::þín hetjulund er logi fagurskær,
::::::::sem leifturbliki gegn um myrkrin slær
::::::::í sál hvers manns og svanna á Norðurlöndum.


::::::::En þú, sem myrðir sakleysingjans sál
::::::::og særðar mæður banahöggum lemur,
::::::::sem hverja fagra hugsjón berð á bál
::::::::og byggir hástól fyrir grimmd og tál
::::::::og rétt þess veika hörðum hælum lemur,
::::::::sú tíð mun koma, er greiðir þú þín gjöld.
::::::::Hver glæpur hraðast leikur þann, sem fremur,
::::::::þó sigri nú í svip þín helráð köld,
::::::::vit, síðar hefnd og blóðskuld þúsundföld
::::::::á þér og börnum þínum niður kemur.

			
::::::::Þín eiturtunga hlífist hvergi við
::::::::með hræsni að smjatta á fögrum bróðurorðum,
::::::::í lýðsins hjörtu að ljúga um skjól og frið,
::::::::að lofa rétti og bjóða veikum grið,
::::::::nú sést þín efnd, í svörtum smánarorðum.
::::::::En sjálfri þér þú ristir rammast níð,
::::::::þín rauða lygi er sundurtætt og hrakin.
::::::::Sem blóðug martröð blekktum heimsins lýð
::::::::nú blasir við og geymist alla tíð
::::::::þín böðulsásýnd blæjulaus og nakin.


::::::::Hver telur það ei lífs síns mesta lán
::::::::að lifa fjarri þínum æðisglóðum?
::::::::Hver vogar sér að verja þína smán?
::::::::Hver vogar sér að telja frelsisrán
::::::::og hryðjuverk til heilla nokkrum þjóðum?
::::::::Ef nokkur meðal vor svo argur er,
::::::::skal uppi skömm þess níðings alla daga,
::::::::því hver, sem blóðþyrsts morðhunds málstað ver,
::::::::þess myrta dreyra á sekum höndum ber,
::::::::og nafn hans geymir sama glæpasaga.


::::::::Við blossa af þinni björtu fórnarglóð
::::::::skal bál það kveikt, er engin þýlund slekkur.
::::::::Hver dropi blóðs, er döggvar þína slóð,
::::::::til drottins kallar, uns af finnskri þjóð
::::::::hver fjötur þrældómsoksins aftur hrekkur.
:::::::::::[[Loftur Guðmundsson|''Loftur Guðmundsson'']]

{{Árni Árnason}}