Blik 1972/Friðrik Guðmundsson frá Batavíu áttræður

Efnisyfirlit 1972

Friðrik Guðmundsson frá Batavíu áttræður

2. nóvember 1968

Ég heilsa nú vini á hátíðisdegi,

því hlýleik minn á'ann, þó að lítið ég segi.

Um ævibraut farna og árin hans gengin

þar allflestir þekkja minn góðvin, þann drenginn.

Já, kynningin fyrsta, hún var nú í veri,

á „Valnum“ fyr' austan, er með mér hann reri.

Afli mjög tregur og allt ei sem skyldi,

það ei honum breytti, en sýndi hans gildi.

Og seinna við rerum hér saman í Eyjum,

og sjá, þá var afli í lagi, - við segjum.

Ekki var karl sá þá neitt úr að draga, -

nei, ýtti á frekar og taldi ei til baga.

Ef dætur hans Ægis vel dönsuðu saman

og djarflega sótt var, það fannst karli gaman,

og bátinn að finna í brimfextum öldum,

svo brakaði' í innvið af trjástofni völdum.

Þess skal og getið, að verkin hans vóru

vandlega unnin í smáu og stóru;

hann vélina hirti og vel þar að gætti,

að vélin ei missti af pústi né slætti.

En nú er hann orðinn svo aldinn að árum,

að alveg er hættur að sýsla með bárum;

því árin þau líða og áttræður er hann,

þó elli kerlingu af léttleika ber 'ann.

Og nú er hann heima við bæinn sinn bjarta

hjá brosmildri frúnni, sem yljar hans hjarta.

Og saman þau lifa í sælu og gengi,

já, sumarið þar hefur enzt nokkuð lengi.

M.Þ.J.