Maja litla

Maja litla (Þjóðhátíðarlag 1956)

Á gallabuxum og gúmmískóm hún gengur árla dags Í fiskiverið frísk og kát og flakar til sólarlags.

Í stöðinni er hún stúlkan sú er strákana heillar mest og svo er hún líka við fiskinn fín hún flakar allra best

Hún Mæja litla með ljósa hárið litfríð er hún á kinn. Og nú er hún komin á átjánda árið og augum þau drottinn minn.

Og þegar hún brosir og blikkar þá blossa hjörtun af ástarþrá. Og alveg hún dansar og alveg hún hlær eins og sumarblær. Hún Mæja litla með ljósa hárið líkust er álfamær

Og þegar hún brosir og blikkar þá blossa hjörtun af ástarþrá. Og alveg hún dansar og alveg hún hlær alveg hún hlær, eins og sumarblær. Hún Mæja litla með ljósa hárið líkust er álfamær