Úr fórum Árna Árnasonar. Verk annarra/Ljóð ''Hallfreðar''
Hallfreður var skáldanafn Magnúsar Jónsonar á Sólvangi, formanns, kennara og ritstjóra Víðis.
- Úr fórum Árna Árnasonar
- AUSTFIRÐINGAMÓT
- í VESTMANNAEYJUM 10. febrúar 1934.
- Lag: Þú bláfjallageimur
- VIÐ sjáum í anda þín sólgylltu fjöll
- og sæinn svo kyrran, fagran, sléttan.
- Við horfum á firðina hvíta eins og mjöll
- og hlýtt á vanga finnum blæinn léttan.
- Þess minnumst við einnig, og munum það vel,
- er magnþrungin hríð af norðurleiðum,
- til byggðanna sendi hin svörtu kólguél,
- og særinn rauk sem fönn á köldum heiðum.
- Um aldirnar stóðstu það, orkunnar láð,
- og ísanna stóru bræddir löngum.
- Þú kennt hefir börnunum vilja, dug og dáð
- og drengskap rækta fram að ystu töngum.
- Við minnumst þín ylríka Austfjarðasveit
- með árdegis hreina fjallablæinn.
- Og gott er að muua þann gullna bernskureit,
- er geislahjúpur skreytir land og sæinn.
- Vor gleði var einlæg og gullvæg og sönn,
- og glumdi svo undir tók í fellum,
- er skutumst sem leiftur á skíðum niður fönn
- og skautum beittum þar á glærum svellum.
- Vér unnum þér stórgerða Austfjarðaströnd,
- með órudda marga framavegi,
- og vonum að arfarnir öll þín rækti lönd,
- og auki hróður þinn með hverjum degi.
- KONSÚLS Á SJÖTUGSAFMÆLI HANS
- 18. FEBRÚAR 1934
- Frá samborgurum í Vestmannaeyjum
- Lag: Ég vil elska mitt land...
- HEYRIÐ sögunnar mál,
- þar til sigurs er stál
- talið sjálfsagt og öruggt
- í hverskonar stríð.
- Þó mun vilji og þor,
- hafa víkingsins spor,
- einna verklegast mótað
- frá ómunatíð.
- Hérna sjáum vér hann,
- þennan sjötuga mann,
- er með síungum vilja,
- að hetjunnar sið,
- sýnir drengskap og tryggð,
- vekur dugnað í byggð,
- og með dáðríki höfðingjans
- örvar sitt lið.
- Mætti landið vort senn
- eignast líka þér menn,
- mundi leiðin til sjálfstæðis
- greiðast að mun.
- — Mundi áhugans hjör
- bæta amlóðans kjör,
- svo að óttast ei þyrftum
- vér manndómsins hrun.
- Þú ert víkingur enn,
- svo að vandræðamenn
- fá ei veg þínum spillt
- yfir mannlífsins dröfn.
- Þér er létt um að sjá,
- hverri leiðinni á,
- muni liðugust sigling
- í örugga höfn.
- Vér, sem þekkjum þig best,
- viljum þakka þér mest
- fyrir þróttmikinn drengskap
- og karlmennskulund.
- Megi auðnunnar völd
- gera ævinnar kvöld
- bæði ylríkt og bjart
- fram á síðustu stund.