Blik 1967/Kvæði, Pétur Sigurðsson
Hinn þjóðkunni erindreki og ritstjóri, Pétur Sigurðsson, hefur sent Bliki þessi ljóð. Birt með þökkum.
- SALÓME DANSAR
- Salóme dansar - dansar þjóð.
- Í dansinum tryllast menn og fljóð,
- menn þyrstir í vín og þyrstir í blóð.
- Það er hinn heiðni siður.
- Villtur í nautnir heimurinn hlær.
- Heródes ríkir, - dansar mær,
- loforð um hálfan heiminn fær, -
- um höfuð spámannsins biður.
- Salóme dansar, dimm er nótt.
- Í dimmum klefa er sofið rótt.
- Fangaðir guðsmenn hafa hljótt. –
- Heimurinn vöku lengir.
- Hoppar og leikur hirð og fljóð.
- Heródes ríkir, dansar þjóð,
- sólgið í nautnir brennur blóð. –
- Böðullinn exi dengir.
- Salóme dansar, dansar þjóð,
- dunar í höllu, brennur glóð.
- Menn þyrstir í vín, menn þyrstir í blóð,
- þorstinn í sálunum logar.
- Þá sverja menn girndum hávær heit,
- og hætta á flest. - Það enginn veit,
- hve miklu drukkin og dansmóð sveit
- til dýrðar því lífi vogar.
- Salóme dansar, dansar þjóð,
- drekka og svalla menn og fljóð.
- Vínið freyðir og blandast blóð. –
- Bjart er í konungs sölum.
- Einn í myrkri, með hlekk um hönd,
- hjarta kvalið og særða önd,
- sviftur frelsi, en ber sín bönd,
- blundar á hörðum fjölum.
- Sá, er hvílist og sefur rótt,
- er sviftur værðum um miðja nótt.
- Danslýður aldrei hefur hljótt.
- Heródes böðla sendir. -
- Salóme dansar, dansar þjóð,
- drýpur af stalli spámannsblóð.
- Valdhöfum stjórnar vín og fljóð.
- Vita menn hvar það lendir.
- Að dansandi fótum drýpur blóð.
- Deyja spámenn hjá slíkri þjóð.
- Valdhafa stjórnar vín og fljóð.
- Valtur er sá í ráði.
- Einvaldsherra og æskuþrótt
- oft hefur fellt ein veizlunótt.
- Heimsveldi stundum hrundu fljótt,
- hæst þegar dansinn náði.
- Salóme dansar, - drýpur blóð
- drottins þjóna í böðuls slóð.
- Heródes ríkir, hnignar þjóð.
- Hörpur og bumbur gjalla.
- Dýr er veizla og djúpt er sótt,
- drekkandi æska missir þrótt,
- dagur breytist í dimma nótt. –
- Dansandi þjóðir falla.
- Spámenn deyja, en dansar þjóð,
- dvínar í brjóstum heilög glóð,
- tapandi ríki tæmir sjóð. -
- Traustið er valt á fæti. -
- Margt hefur skeð um myrka nótt,
- mörg hefur kynslóð látið fljótt
- auðlegð, heiður og æskuþrótt, -
- allt fyrir dans og kæti.
- SJÓMANNASÖNGUR
- Nú skal ýta úr vör, hefja harðsnúna för,
- hvort sem hreppum vér blítt eða stórhríðarbyl,
- gefa orku og blóð fyrir ættjörð og þjóð.
- Það skal örva vorn dug, þetta lífshættuspil.
- Ekki hrellir oss sær, það er heimur vor kær,
- þar sem hlær við oss bárunnar drifhvíta traf.
- Það skal auka vorn mátt, þegar aldan rís hátt.
- Það er yndi hvers sjómanns hið stormvakta haf.
- Sækir fullhugalið út á fengsælust mið,
- klýfur freyðandi ölduskafl borðfögur súð.
- Ekki stendur á byr eða' um straumana spyr,
- þar sem stálbúin gnoð siglir vélorku knúð.
- Hvort sem ljósgeislans staf yfir hauður og haf,
- bregður hækkandi sól og hið nóttlausa vor,
- eða myrk eins og gröf ógna helþrungin höf,
- yfir hætturnar stærð gnæfir sjómannsins þor.