Fyrsta flug til Eyja
Sumarið 1919 var gerð tilraun til að fljúga til Vestmannaeyja í fyrsta sinn. Var það Flugfélag Íslands, sem þá var nýstofnað, sem stóð að tilrauninni. Svokölluð „vatna-vél“ var notuð til flugsins og var áætlað að lenda vélinni inni í Botni, þar sem nú er Friðarhöfn. Ekki vildi betur til en svo að tilraunin misheppnaðist, þar sem ókyrrð var í lofti undir Stóra-Klifi og munaði minnstu að flugmaðurinn missti stjórn á vélinni. Í þessari fyrstu tilraun varð að lenda vélinni í Kaldaðarnesi.
Ári síðar, 16. júlí 1920, var önnur tilraun gerð til að lenda flugvél í Vestmannaeyjum. Var þar að verki Frank Fredrickson, sem starfaði þá hjá Flugfélagi Íslands. Ekki vildi betur til en í fyrra skiptið og varð að snúa vélinni frá Vestmannaeyjum, þar sem sviptivindar voru yfir Eyjunum. Að eigin sögn komst flugmaðurinn með naumindum heill frá þeirri flugferð. (Til gamans má geta þess að Frank Frederickson var Winnipegbúi og Vestur-Íslendingur og varð Olympíu- og heimsmeistari með kanadíska íshokkíliðinu Fálkunum í Antwerpen fyrr þetta sama ár. Fálkarnir voru allir Íslendingar utan einn og er saga þeirra mjög merkileg).
Það var ekki fyrr en tæpum átta árum síðar að fyrsta flugvélin lenti í Eyjum. Þann 9. júní 1928 lenti Walter flugstjóri hjá Flugfélagi Íslands flugvél sinni, Súlunni, heilu og höldnu í höfninni í Vestmannaeyjum. Vélin, sem var „vatna-flugvél“, var af gerðinni Junkers, F 13. Farið milli Vestmannaeyja og Reykjavíkur kostaði þá 32 krónur.
Heimildir
- Blik
- Munnleg heimild. Atli Ásmundsson, Winnipeg.