Jón J. Bjarnason

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Útgáfa frá 27. febrúar 2016 kl. 11:05 eftir Viglundur (spjall | framlög) Útgáfa frá 27. febrúar 2016 kl. 11:05 eftir Viglundur (spjall | framlög)
Fara í flakk Fara í leit

Jón Jóhannes Bjarnason frá Grafarholti fæddist 27. desember 1875 og lést 7. apríl 1964.
Jón fæddist að Tannanesi í Önundarfirði og á Vestfjörðunum var hann lengst framan af. Jón kom til Vestmannaeyja árið 1934 og reri þá á Faxa. Hann gerði það gjarnan að sækja báta til útlanda og sigldi þeim heim. Síðasti báturinn sem hann sigldi heim var mb. Frigg. Hann lenti í óveðri á leiðinni og stóð hann við stýrið í þrjá sólarhringa samfleytt. Augnablik lagði hann sig en varð olíublautur vegna olíuleka. Ekki hafði hann skipt um föt og hlaut alvarleg brunasár. Náði hann þó bátnum í höfn og var því mjög feginn. Árið 1936 fékk hann starf hjá Guðmundi Gunnarssyni seglasaumara en tók síðan við því verkstæði og rak það til dauðadags.
Jón kenndi á öllum stýrimannanámskeiðum sem voru haldin í Vestmannaeyjum að því síðasta frátöldu.
Jón var tvíkvæntur. Fyrri kona hans (1905) var Karítas Magnúsdóttir af Arnardalsætt. Þau skildu. Börn þeirra voru:
Guðmunda Sigríður, f. 1905, húsfreyja,
Karítas Gissurína, f. 1907, d. 1911,
Bjarni, f. 1909, yfirlæknir á Landakoti,
Kjartan Gissur, f. 1912, verzlunarstjóri,
Guðrún, f. 1922, húsfreyja, móðir Kjartans Gunnarssonar fyrrv. framkvæmdastjóra Sjálfstæðisflokksins.
Síðari kona Jóns Jóhannesar var Laufey Guðjónsdóttir og áttu þau tvö börn, Sigurborgu og Högna.



Heimildir

  • Minningargrein. Sjómannadagsblað Vestmannaeyja. 1964.
  • Arnardalsætt.