Maja litla

Maja litla (Þjóðhátíðarlag 1956)

Á gallabuxum og gúmmískóm

hún gengur árla dags

Í fiskiverið frísk og kát

og flakar til sólarlags.

Í stöðinni er hún stúlkan sú

er strákana heillar mest

og svo er hún líka við fiskinn fín

hún flakar allra best

Hún Mæja litla með ljósa hárið

litfríð er hún á kinn.

Og nú er hún komin á átjánda árið

og augum þau drottinn minn.

Og þegar hún brosir og blikkar þá

blossa hjörtun af ástarþrá.

Og alveg hún dansar og alveg hún hlær

eins og sumarblær.

Hún Mæja litla með ljósa hárið

líkust er álfamær