Sjómannadagsblað Vestmannaeyja 1976/ Til sjómannsins
Kom til hafnar hress og glaður,
hafsins djarfi sóknarmaður,
stígðu af fjöl á styrkum fötum,
sterkbyggður frá innstu rótum.
Á þér svarra saltar öldur, sonur landsins - von og skjöldur.
Þú færir okkur gull í greipar,
þótt gefi á bátinn — sjóði keipar,
og þó að stríkki á stagi og voðum,
þú stýrir — klár hjá öllum boðum.
Beint í höfn þú bátnum rennir,
er boðar rísa -, hliðin kennir.
Þú berð hita og þunga dagsins,
þú ert kjarni samfélagsins.
En svarinn hópur þroska - þegna,
þung eru lóð, sem framast megna
að tvinna saman lán og lyndi
til lands og sjós, sem fólkið byndi.
En ef þér drekkja drafnar bárur
þeim duga ekki smáar gárur,
en þú átt áfram vegferð vísa,
til vina þinna upp að rísa.
Þú háðir stríðið svo með sóma,
að svoddan menn vill Drottinn róma.