„Þjóðhátíðarlag (1982)“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
| Lína 2: | Lína 2: | ||
:''Höldum hátíð í Herjólfsdal | :''Höldum hátíð í Herjólfsdal | ||
:''þeim hrífandi | :''þeim hrífandi fjallasal, | ||
:''er geymir vor ljúfustu leyndarmál | :''er geymir vor ljúfustu leyndarmál | ||
:''og lifir fagur í vorri sál. | :''og lifir fagur í vorri sál. | ||
| Lína 8: | Lína 8: | ||
:''Myndin sem mest á ber | :''Myndin sem mest á ber | ||
:''og meitluð í hjartað er, | :''og meitluð í hjartað er, | ||
:''sýnir húmið létt læðast um hlíðar og dal, | :''sýnir húmið létt, læðast um hlíðar og dal, | ||
:''sig hjúfrar að meyju og hal. | :''sig hjúfrar að meyju og hal. | ||
Útgáfa síðunnar 26. nóvember 2005 kl. 21:34
| Þjóðhátíðarlag | ||
| 1981 | 1982 | 1983 |
- Höldum hátíð í Herjólfsdal
- þeim hrífandi fjallasal,
- er geymir vor ljúfustu leyndarmál
- og lifir fagur í vorri sál.
- Myndin sem mest á ber
- og meitluð í hjartað er,
- sýnir húmið létt, læðast um hlíðar og dal,
- sig hjúfrar að meyju og hal.
- Hvar sem er, hvar sem Eyjamaður fer,
- á dalurinn hluta í hjarta hans,
- honum hlýnar þegar hann minnist hans.
- Hann dreymir um hátíð í Herjólfsdal,
- þeim hrífandi fjallasal,
- er geymir hans ljúfustu leyndarmál
- og lifir fagur í hans sál.
- Lag: Sigurjón Ingólfsson
- Texti: Snorri Jónsson