Ritverk Árna Árnasonar/Akóges

Úr fórum Árna Árnasonar

Akóges

Það er kátlegt að biðja um kvæði

hjá karli, sem ekkert veit.

þið búið við betra næði,

þið bjástrið það ég nú veit.

því skeytin þau drifu að í dyngjum,

og daglangt er skrölt og ys,

en hvar sem með höndum hef ég

í hug mér er Akóges.

Það er margt hérna úti í Eyjum,

sem ánægju veitir mér,

að vera hjá mönnum og meyjum

og mæta svo þar og hér.

Margt þarum vil ég muna,

því meðvindur oftast er

sumt má þó grafast og gleymast,

en gleðin í Akóges er:

Man ég þá mættust þeir ungir

í miðbænum vetrarkvöld.

Þá voru ei hugir þungir,

þó þung væru bæjargjöld

Í bíó-kjallarann bröltu,

þó blómstraði frostrós til hlés.

Stórhuga strákar og glaðir

þá stofnuðu Akóges.

Akóges áfram vel dafni,

Akóges heill fylgi þér,

Akóges áliti safni,

Akóges blómstraðu hér.

Akóges æ skal ég muna,

Akóges blessist þitt starf,

Akóges andanum lyfti,

Akóges á þann sem hvarf.

Og félagið brölti á fætur

með fínasta kurt og pí,

og félagið hefir fest rætur

til félagsins artin varð hlý.

Þó oft reyndist erfitt í starfi

við allskonar hversdags vés,

ótrauðir áfram héldu

og alltaf hófst Akóges.

þó oft væri örðugur hjalli

til átaka höndin var fús.

Við klifruðum stall af stalli,

nú stendur hér Akógeshús

Og félagið fóstraði marga,

sem fóru ekki embætta á mis.

Nú standa hér margir og sterkir,

sem stækkuðu í Akóges.

Til manndóms og menningar lyfti

mörg okkar samverustund,

og pólitísk skoðun ei skipti

eða skammir á einstaka fund.

Áfram og upp vildum halda,

þó oft væri straumur við nes.

Í dag eru djarfir og glaðir

drengir í Akóges.

Í Akóges var fundur frjáls

Í Akóges var fundur frjáls,

er fjallaði um guð og trúna.

Frum- það -flutti ræðu máls

Fúsi vel undir búna.

Víða koma hann líka við,

vantaði ekki andann

ræddi um Húss og heiðinn sið,

helgan Lúther, guð og fjandann.

Vænt er leysa úr vandanum

Vigfús hvort sé talinn

með forlagatrú eða fjandanum,

föður Krists eða monseur Stalin.

Birt í Þráni okt. 1946.

Úr fórum Árna Árnasonar, efnisyfirlit