„Síðasti dans í dalnum“: Munur á milli breytinga

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Lína 1: Lína 1:
{{Þjóðhátíðarlagið|1987|[[Dalbúinn|1986]]|[[Ég meyjar á kvöldin kyssi|1988]]}}
{{Þjóðhátíðarlagið|1987|[[Dalbúinn|1986]]|[[Ég meyjar á kvöldin kyssi|1988]]}}
Lagið '''Síðasti dans í dalnum''' var Þjóðhátíðarlagið árið 1987.
Lagið '''Síðasti dans í dalnum''' var [[Þjóðhátíð]]arlagið árið 1987.


:''Það kvöldar við bergið og blær fer um strönd.
:''Það kvöldar við bergið og blær fer um strönd.

Útgáfa síðunnar 27. júlí 2005 kl. 16:12

Þjóðhátíðarlag
1986 1987 1988

Lagið Síðasti dans í dalnum var Þjóðhátíðarlagið árið 1987.

Það kvöldar við bergið og blær fer um strönd.
það brimar í hjarta og hlý er mín hönd.
Hljóðlát fer nóttin um hlíðar og grund
og helgar okkar fund.
Ég finn að við elskum hvort annað svo heitt.
Eitthvað í hjartanu er orðið breytt.
Við vöggum í dansi við draumanna nið
og dalsins fuglaklið.
Við syngjum saman þennan söng,
því hann er minn og þinn.
Við göngum götuna mót gæfu,
sem er þín og mín.
Og dansinn dunar enn.
Síðasti dansinn senn.
Við eigum stjörnu á næturhimni. Ástin mín ein.
Það titrar í brjóstum af brennandi þrá,
og brosið þitt segir mér allt sem má.
Á djúpbláum himninum dillar sér ský
uns dagar enn á ný.
Við syngjum saman þennan söng.
því hann er minn og þinn.
Við göngum götuna mót gæfu.
sem er þín og mín.
Og dansinn dunar enn.
Síðasti dansinn senn.
Viðeigum stjörnu á næturhimni. Ástin mín ein.


Lag: Kristinn Svavarsson
Texti: Árni Johnsen