„Þjóðhátíðarlag (1982)“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
m (Þjóðhátíðarlag færð á Þjóðhátíðarlag (1982)) |
Ekkert breytingarágrip |
||
| Lína 1: | Lína 1: | ||
{{Þjóðhátíðarlagið|1982|[[Í Herjólfsdal (1981)|1981]]|[[Gaman og alvara|1983]]}} | |||
:''Höldum hátíð í Herjólfsdal | :''Höldum hátíð í Herjólfsdal | ||
:''þeim hrífandi fjallsal, | :''þeim hrífandi fjallsal, | ||
Útgáfa síðunnar 25. júlí 2005 kl. 10:52
| Þjóðhátíðarlag | ||
| 1981 | 1982 | 1983 |
- Höldum hátíð í Herjólfsdal
- þeim hrífandi fjallsal,
- er geymir vor ljúfustu leyndarmál
- og lifir fagur í vorri sál.
- Myndin sem mest á ber
- og meitluð í hjartað er,
- sýnir húmið létt læðast um hlíðar og dal,
- sig hjúfrar að meyju og hal.
- Hvar sem er, hvar sem Eyjamaður fer,
- á dalurinn hluta í hjarta hans,
- honum hlýnar þegar hann minnist hans.
- Hann dreymir um hátíð í Herjólfsdal,
- þeim hrífandi fjallasal,
- er geymir hans ljúfustu leyndarmál
- og lifir fagur í hans sál.
- Lag: Sigurjón Ingólfsson
- Texti: Snorri Jónsson