„Síðasti dans í dalnum“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 1: | Lína 1: | ||
{{Þjóðhátíðarlagið|1987|[[Dalbúinn|1986]]|[[Ég meyjar á kvöldin kyssi|1988]]}} | |||
:''Það kvöldar við bergið og blær fer um strönd. | :''Það kvöldar við bergið og blær fer um strönd. | ||
:''það brimar í hjarta og hlý er mín hönd. | :''það brimar í hjarta og hlý er mín hönd. |
Útgáfa síðunnar 25. júlí 2005 kl. 09:31
Þjóðhátíðarlag | ||
1986 | 1987 | 1988 |
- Það kvöldar við bergið og blær fer um strönd.
- það brimar í hjarta og hlý er mín hönd.
- Hljóðlát fer nóttin um hlíðar og grund
- og helgar okkar fund.
- Ég finn að við elskum hvort annað svo heitt.
- Eitthvað í hjartanu er orðið breitt.
- Við vöggum í dansi við draumanna nið
- og dalsins fuglaklið.
- Við syngjum saman þennan söng.
- því hann er minn og þinn.
- Við göngum götuna mót gæfu.
- Sem er þín og mín.
- Og dansinn dunar enn.
- Síðasti dansinn senn.
- Við eigum stjörnu á næturhimni. Ástin mín ein.
- Það titrar í brjóstum af brennandi þrá,
- og brosið þitt segir mér allt sem má.
- Á djúpbláum himninum dillar sér ský
- uns dagar enn á ný.
- Við syngjum saman þennan söng.
- því hann er minn og þinn.
- Við göngum götuna mót gæfu.
- sem er þín og mín.
- Og dansinn dunar enn.
- Síðasti dansinn senn.
- Viðeigum stjörnu á næturhimni. Ástin mín ein.
- Lag: Kristinn Svavarsson
- Texti: Árni Johnsen