„Blik 1976/Þá mundi ég það, saga“: Munur á milli breytinga

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit
Ekkert breytingarágrip
Lína 1: Lína 1:
''[[Mynd:Blik1976_saga_bls191.jpg|thumb|500px|Básaskersbryggjan og nánasta umhverfi fyrir 35-40 árum.]]''
''[[Mynd:Blik1976_saga_bls191.jpg|thumb|500px|Básaskersbryggjan og nánasta umhverfi fyrir 35-40 árum.]]''
  Grein væntanleg
 
<br>
<center>'''Þá mundi ég það'''</center>
 
 
Síðan mér var sögð þessi sanna saga af honum Lalla léttlynda, munu vera liðin hartnær 50 ár. En viðburðurinn er eitthvað töluvert eldri.<br>
Giftur var hann Lalli og átti eitt barn að minnsta kosti.<br>
Lalli léttlyndi bjó í ónefndu húsi við Landagötuna í kaupstaðnum og vann alla rúmhelga daga í Beinamjölsverksmiðju Gísla J. Johnsen. Lítið var um bifreiðar í kaupstaðnum þá, svo að Lalli ferðaðist alltaf á hjólhestinum sínum til og frá vinnu. Og hann hjólaði alltaf Vestmannabrautina, sem þá hét Breiðholtsvegur. Og hvers vegna svo alltaf Breiðholtsveginn?  Jú, gild ástæða var til þess. Honum var verulega hlýtt til eins íbúðarhússins þar af sérstökum ástæðum. Þegar hann leit þetta hús auga, t. d. að kvöldi dags eða að liðnum vinnudegi, fannst honum viss orka í kroppnum taka kipp. glæðast, eflast.  Hvaða orka? Já, það er nú önnur saga. Ef til vill ræðurðu gátuna að lokinni þessari frásögn.<br>
Mikil hafði fiskihrotan verið að undanförnu, svo að unnið var nótt með degi í beinamjölsverksmiðjunni. Og verkakarlarnir þar voru
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 




{{Blik}}
{{Blik}}

Útgáfa síðunnar 27. nóvember 2009 kl. 15:03

Básaskersbryggjan og nánasta umhverfi fyrir 35-40 árum.


Þá mundi ég það


Síðan mér var sögð þessi sanna saga af honum Lalla léttlynda, munu vera liðin hartnær 50 ár. En viðburðurinn er eitthvað töluvert eldri.
Giftur var hann Lalli og átti eitt barn að minnsta kosti.
Lalli léttlyndi bjó í ónefndu húsi við Landagötuna í kaupstaðnum og vann alla rúmhelga daga í Beinamjölsverksmiðju Gísla J. Johnsen. Lítið var um bifreiðar í kaupstaðnum þá, svo að Lalli ferðaðist alltaf á hjólhestinum sínum til og frá vinnu. Og hann hjólaði alltaf Vestmannabrautina, sem þá hét Breiðholtsvegur. Og hvers vegna svo alltaf Breiðholtsveginn? Jú, gild ástæða var til þess. Honum var verulega hlýtt til eins íbúðarhússins þar af sérstökum ástæðum. Þegar hann leit þetta hús auga, t. d. að kvöldi dags eða að liðnum vinnudegi, fannst honum viss orka í kroppnum taka kipp. glæðast, eflast. Hvaða orka? Já, það er nú önnur saga. Ef til vill ræðurðu gátuna að lokinni þessari frásögn.
Mikil hafði fiskihrotan verið að undanförnu, svo að unnið var nótt með degi í beinamjölsverksmiðjunni. Og verkakarlarnir þar voru