„Útgerðarsaga“: Munur á milli breytinga
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 30: | Lína 30: | ||
*[[Tíundi áratugurinn]] | *[[Tíundi áratugurinn]] | ||
:Kvóti minnkar | :Kvóti minnkar | ||
Útgáfa síðunnar 7. júlí 2005 kl. 09:24
Skipafloti Vestmannaeyja samanstendur mestmegnis af fiskiskipum sem eru í útgerð að minnsta kosti hluta ársins. Frá því að byggð hófst á Íslandi hafa Vestmannaeyjar verið mjög mikilvæg verstöð, en það hlutverk margelfdist þegar að vélbátavæðingin hófst. Ýmsir frægir eyjamenn hafa unnið í fiskiðnaði, en þá ber helst að nefna Binna í Gröf, aflakóng.
Vélbátaútgerð hófst í byrjun 20. aldar.
Vegna þess hve stutt er á miðin frá Vestmannaeyjum hafa eyjarnar skipað ser sess sem stærsta verstöð Íslands. Þegar mest var voru Vestmannaeyjar að skapa um þriðjung af útflutningstekjum þjóðarinnar, en þó voru ekki nema um 5% af þjóðinni búsett í Vestmannaeyjum á þeim tíma. Á seinni árum hefur hinsvegar hallað undan fæti vegna flutnings á fiskikvóta milli byggða.
Útgerð er órjúfanlegur hluti af Vestmannaeyjum og verður því farið djúpt í sögu útgerðar hér.
20. öldin
- Aukin atvinna í kjölfar vélvæðingar
- Hafnarframkvæmdir, netaveiðar og togarakaup
- Dragnótaveiðar, raflýsing og ör framþróun
- Dýpkunarskip kemur og upphaf togveiða
- Mikil bátasmíði og fleiri tilraunir til togaraútgerðar
- Nælon-þorsknet og fyrstu stálbátarnir
- Úthafssíldveiðar hefjast og stærri skip
- Skuttogarar koma til sögunnar og truflun vegna eldgoss
- Sóknarmark og kvótamark
- Kvóti minnkar