„Blik 1938, 2. tbl./Í dag er vor.“: Munur á milli breytinga
Ekkert breytingarágrip |
|
(Enginn munur)
|
Útgáfa síðunnar 3. október 2009 kl. 21:49
Helgi Sæmundsson:
Í DAG ER VOR.
Í dag er sólskin í sveitum,
er sigrandi völdin fær,
og drottnandi vættur vorsins
á viðkvæma strengi slær.
Í dag er söngur í sálu,
og seiðandi þrár í hug.
Hraðfara svanir hugans
hefja sitt vængjaflug.
Í dag er tign yfir tindum,
er töfrar hvern bygðarmann.
Og norn hinna örvandi óska
örlagavefi spann.
Vorannir bóndans bíða,
og bjartsýni á hann enn.
Hann ætlar að drýgja dáðir
og draumar hans rætast senn.
Í dag er himininn heiður
og helgi í sálu manns.
Í dag er vorið að völdum
og vakir í byggðum lands.
Því burtu er vetur vikinn
með vald sitt og ægimátt.
Horfinn í fyrnsku og fjarska.
Hann flýði í norðurátt.
Í dag er ljóðandi lækur,
er lýður um gróinn völl;
sem kastaðist fram af klettum,
og kvaddi hin bláu fjöll,
og hafði ólgandi útþrá
eignast í vöggugjöf.
Ljóðandi fer hann og finnur
í fjarskanum hafsins gröf.
Í dag er ég draumsins sonur.
Í dag er mér létt um spor.
Í dag er ég frjáls úr fjötrum
og fagna þér — nýja vor.
Frjálsbornar vermast og vaxa
vonir, sem hjarta mitt ól.
Hraðfara svanir hugans
hefja sig — móti sól.