„Haraldur Sigurðsson (Sandi)“: Munur á milli breytinga

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit
Ekkert breytingarágrip
 
(Bætti við texta)
Lína 2: Lína 2:


Haraldur var trésmiður og bjó hann í húsinu [[Sandur|Sandi]].
Haraldur var trésmiður og bjó hann í húsinu [[Sandur|Sandi]].
''Hannes Sigurðsson, bóndi á Brimhólum, var lengi vel formaður Búnaðarfélags Vestmannaeyja og var þá m.a. í samskiptum við kollega sína í búnaðarfélögum á Norðurlöndum.  Einhverju sinni kom pakki frá Danmörku á pósthúsið í Eyjum og var utanáskriftin þessi:
''Hr. H. Sigurdsson -
''landbruger -''
''Vestmannaeyjar''
''Nú voru starfsmenn á pósthúsinu ekki alveg með það á hreinu fyrst í stað hver skyldi fá þennan pakka en síðan rann upp fyrir þeim ljós.  Þá bjó á Sandi Haraldur Sigurðsson, faðir Rúriks heitins leikara.  Þó ekki væri hátt með það farið, var á almannavitorði að Haraldur á Sandi bruggaði og eimaði landa.  Það vissu starfsmenn pósthússins og því þótti þeim einsýnt, eftir utanáskriftinni, að honum væri pakkinn ætlaður og afhentu Haraldi hann.''
''(Nýjar sögur og sagnir úr Vestmannaeyjum)''


[[Flokkur:Fólk]]
[[Flokkur:Fólk]]

Útgáfa síðunnar 5. september 2006 kl. 10:45

Haraldur Sigurðsson fæddist 18. október 1876 og lést 18. september 1943. Haraldur var kvæntur Guðnýju Kristjönu Einarsdóttur og áttu þau meðal annars soninn Rúrik, sem var einn ástsælasti leikari þjóðarinnar.

Haraldur var trésmiður og bjó hann í húsinu Sandi.

Hannes Sigurðsson, bóndi á Brimhólum, var lengi vel formaður Búnaðarfélags Vestmannaeyja og var þá m.a. í samskiptum við kollega sína í búnaðarfélögum á Norðurlöndum. Einhverju sinni kom pakki frá Danmörku á pósthúsið í Eyjum og var utanáskriftin þessi:

Hr. H. Sigurdsson - landbruger - Vestmannaeyjar

Nú voru starfsmenn á pósthúsinu ekki alveg með það á hreinu fyrst í stað hver skyldi fá þennan pakka en síðan rann upp fyrir þeim ljós. Þá bjó á Sandi Haraldur Sigurðsson, faðir Rúriks heitins leikara. Þó ekki væri hátt með það farið, var á almannavitorði að Haraldur á Sandi bruggaði og eimaði landa. Það vissu starfsmenn pósthússins og því þótti þeim einsýnt, eftir utanáskriftinni, að honum væri pakkinn ætlaður og afhentu Haraldi hann.

(Nýjar sögur og sagnir úr Vestmannaeyjum)