„Stafsnes“: Munur á milli breytinga
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
| Lína 4: | Lína 4: | ||
'''Stafsnes''' (stundum ritað '''Stafnsnes''') er langt og mjótt nes sem gengur út frá [[Dalfjall]]i við [[Upsaberg]]. Það myndar lítinn fjörð með Dalfjalli, og í botni þess er '''Stafsnesfjara'''. | '''Stafsnes''' (stundum ritað '''Stafnsnes''') er langt og mjótt nes sem gengur út frá [[Dalfjall]]i við [[Upsaberg]]. Það myndar lítinn fjörð með Dalfjalli, og í botni þess er '''Stafsnesfjara'''. | ||
Stafsnes er einn fegursti staður á Heimaey og er útsýni þaðan til úteyjanna í suðri stórfenglegt. Á nesinu sjálfu er stysta vegalengd milli Heimaeyjar og [[Smáeyjar|Smáeyja]], rétt um 700 m í Hrauney. Þrátt fyrir stuttan spotta er ekki hægt um sund út í eynna sökum mikilla og harðra strauma við Hrauney. Í Stafsnesfjöru er útsýnið fagurt til úteyjanna og má sjá [[Álsey]], [[Suðurey]], [[Hellisey]], [[Geldungur|Geldung]] og [[Súlnasker]]. Fegurðin er ólýsanleg í þessu umhverfi og er fegurðin mest síðsumars, þegar kvölda tekur. Þá tekur kyrrðin og kvöldsólin völdin og framreiðir sitt fegursta samspil. | Stafsnes er einn fegursti staður á Heimaey og er útsýni þaðan til úteyjanna í suðri stórfenglegt. Á nesinu sjálfu er stysta vegalengd milli Heimaeyjar og [[Smáeyjar|Smáeyja]], rétt um 700 m í Hrauney. Þrátt fyrir stuttan spotta er ekki hægt um sund út í eynna sökum mikilla og harðra strauma við Hrauney. Í Stafsnesfjöru er útsýnið fagurt til úteyjanna og má sjá [[Álsey]], [[Brandur]], [[Suðurey]], [[Hellisey]], [[Geldungur|Geldung]] og [[Súlnasker]]. Fegurðin er ólýsanleg í þessu umhverfi og er fegurðin mest síðsumars, þegar kvölda tekur. Þá tekur kyrrðin og kvöldsólin völdin og framreiðir sitt fegursta samspil. | ||
[[Mynd:Stafsnesfjara.jpg|thumb|300px|Stafsnesfjara og úteyjar]]Ekki er Stafsnes greiðfærasti staðurinn á Heimaey, en sérstaða Stafsness er fyrirhafnarinnar virði. Það þarf að ganga úr Herjólfsdal upp á Dalfjall og þá tekur við brött ganga niður í Stafsnes. Þeim mun erfiðari er gangan upp, því hlíðarnar eru nærri lóðréttar á tíðum. | [[Mynd:Stafsnesfjara.jpg|thumb|300px|Stafsnesfjara og úteyjar]]Ekki er Stafsnes greiðfærasti staðurinn á Heimaey, en sérstaða Stafsness er fyrirhafnarinnar virði. Það þarf að ganga úr Herjólfsdal upp á Dalfjall og þá tekur við brött ganga niður í Stafsnes. Þeim mun erfiðari er gangan upp, því hlíðarnar eru nærri lóðréttar á tíðum. | ||
Útgáfa síðunnar 5. júlí 2006 kl. 13:31
Einnig er til samnefnt hús sem heitir eftir nesinu sem lýst er í þessari grein. Sjá Stafnsnes.
Stafsnes (stundum ritað Stafnsnes) er langt og mjótt nes sem gengur út frá Dalfjalli við Upsaberg. Það myndar lítinn fjörð með Dalfjalli, og í botni þess er Stafsnesfjara.
Stafsnes er einn fegursti staður á Heimaey og er útsýni þaðan til úteyjanna í suðri stórfenglegt. Á nesinu sjálfu er stysta vegalengd milli Heimaeyjar og Smáeyja, rétt um 700 m í Hrauney. Þrátt fyrir stuttan spotta er ekki hægt um sund út í eynna sökum mikilla og harðra strauma við Hrauney. Í Stafsnesfjöru er útsýnið fagurt til úteyjanna og má sjá Álsey, Brandur, Suðurey, Hellisey, Geldung og Súlnasker. Fegurðin er ólýsanleg í þessu umhverfi og er fegurðin mest síðsumars, þegar kvölda tekur. Þá tekur kyrrðin og kvöldsólin völdin og framreiðir sitt fegursta samspil.
Ekki er Stafsnes greiðfærasti staðurinn á Heimaey, en sérstaða Stafsness er fyrirhafnarinnar virði. Það þarf að ganga úr Herjólfsdal upp á Dalfjall og þá tekur við brött ganga niður í Stafsnes. Þeim mun erfiðari er gangan upp, því hlíðarnar eru nærri lóðréttar á tíðum.
Af dýralífi í Stafsnesi er helst að nefna æðarfuglinn. Æðarfuglinn verpir upp við klettaveggina í grýttri fjörunni og einnig á Stafsnesi. Staðurinn hentar vel fyrir fuglinn þar sem að verður er almennt hagstætt og vindur hægur. Rannsóknarmenn hafa bent á að ef hefja skyldi dúntekju á Heimaey þá væri Stafsnes ákjósanlegasti staðurinn.
Heimildir
- Hvað er „á bak við“ Herjólfsdal? Þjóðhátíðarblað Vestmannaeyja 1959.
- Dr. Ingvar Atli Sigurðsson og Cand. Sci. Páll Marvin Jónsson. Æðarvarp á Heimaey. Vestmannaeyjar: Rannsókna- og fræðasetur Vestmannaeyja, 2004.