„Maja litla“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
m (Bil á milli lína breytt) |
m (.) |
||
Lína 36: | Lína 36: | ||
líkust er álfamær | líkust er álfamær | ||
Lag og texti: [[Ási í Bæ]] | |||
:: |
Útgáfa síðunnar 31. júlí 2018 kl. 09:10
Maja litla (Þjóðhátíðarlag 1956)
Á gallabuxum og gúmmískóm
hún gengur árla dags
Í fiskiverið frísk og kát
og flakar til sólarlags.
Í stöðinni er hún stúlkan sú
er strákana heillar mest
og svo er hún líka við fiskinn fín
hún flakar allra best
Hún Mæja litla með ljósa hárið
litfríð er hún á kinn.
Og nú er hún komin á átjánda árið
og augum þau drottinn minn.
Og þegar hún brosir og blikkar þá
blossa hjörtun af ástarþrá.
Og alveg hún dansar og alveg hún hlær
eins og sumarblær.
Hún Mæja litla með ljósa hárið
líkust er álfamær
Lag og texti: Ási í Bæ