„Blik 1965/Árni Árnason, símritari, - Minningarorð“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 30: | Lína 30: | ||
[[Jóhanna Sigríður Árnadóttir (Vilborgarstöðum)|Jóhanna]], | [[Jóhanna Sigríður Árnadóttir (Vilborgarstöðum)|Jóhanna]], | ||
[[Ingveldur Árnadóttir (Vilborgarstöðum)|Ingveldur]] og | [[Ingveldur Árnadóttir (Vilborgarstöðum)|Ingveldur]] og | ||
[[Hilda Árnadóttir (Vilborgarstöðum)|Hilda]]. Ein dóttir¹) Vigdísar ekkju var ekki dóttir Árna bónda Árnasonar. Hún hafði átt hana áður en hún giftist með Árna skálda Níelssyni. Árni sonur hennar var á 4. árinu (f. 14/7 1870) er faðirinn drukknaði. <br> | [[Hilda Árnadóttir (Vilborgarstöðum)|Hilda]]. Ein dóttir¹) Vigdísar ekkju var ekki dóttir Árna bónda Árnasonar. Hún hafði átt hana áður en hún giftist með [[Árni Níelsson (skáldi)|Árna skálda Níelssyni]]. Árni sonur hennar var á 4. árinu (f. 14/7 1870) er faðirinn drukknaði. <br> | ||
Hagur ekkjunnar var mjög bágborinn. Hún stóð í rauninni uppi á miðjum vetri bjargarvana með 4 börn í ómegð. Hreppstjórahjónin á Vilborgarstöðum fundu til með sambýliskonu sinni og buðust til að taka Árna litla í fóstur. | Hagur ekkjunnar var mjög bágborinn. Hún stóð í rauninni uppi á miðjum vetri bjargarvana með 4 börn í ómegð. Hreppstjórahjónin á Vilborgarstöðum fundu til með sambýliskonu sinni og buðust til að taka Árna litla í fóstur. | ||
Á síðustu áratugum 19. aldarinnar var framinn hér á landi mikill áróður fyrir flutningi fólks til Vesturheims. Los komst á hugi margra manna, sem hugðu á flutning til Ameríku. Fátækt og vonleysi, einokunarverzlun, úrræðaleysi og illt árferði olli mestu um fólksflutningana vestur. Margir yngri mennirnir hugðu á staðfestu hér heima um kvonfang en freista síðan gæfunnar í Vesturheimi, búsetja sig þar og skapa sér framtíð. <br> | Á síðustu áratugum 19. aldarinnar var framinn hér á landi mikill áróður fyrir flutningi fólks til Vesturheims. Los komst á hugi margra manna, sem hugðu á flutning til Ameríku. Fátækt og vonleysi, einokunarverzlun, úrræðaleysi og illt árferði olli mestu um fólksflutningana vestur. Margir yngri mennirnir hugðu á staðfestu hér heima um kvonfang en freista síðan gæfunnar í Vesturheimi, búsetja sig þar og skapa sér framtíð. <br> | ||
Lína 164: | Lína 164: | ||
Árni Árnason var félagslyndur maður í eðli sínu og skyldurækinn í félagsskap. Hann var félagsmaður ýmissa félaga í þessum bæ. Á sínum tíma beitti hann sér fyrir stofnun félags bjargveiðimanna í Vestmannaeyjum og var formaður þess frá stofnun. Hann mun hafa lokið við að skrifa sögu fuglaveiða í Eyjum, þegar hann lézt. <br> | Árni Árnason var félagslyndur maður í eðli sínu og skyldurækinn í félagsskap. Hann var félagsmaður ýmissa félaga í þessum bæ. Á sínum tíma beitti hann sér fyrir stofnun félags bjargveiðimanna í Vestmannaeyjum og var formaður þess frá stofnun. Hann mun hafa lokið við að skrifa sögu fuglaveiða í Eyjum, þegar hann lézt. <br> | ||
Þá var Á.Á. ritari í Vestmannaeyingafélaginu Heimakletti og vann þar að merku menningarstarfi um sinn, meðan það félag lét á sér kræla í þessum bæ. <br> | Þá var Á.Á. ritari í Vestmannaeyingafélaginu Heimakletti og vann þar að merku menningarstarfi um sinn, meðan það félag lét á sér kræla í þessum bæ. <br> | ||
Árið 1926, 17. sept., kvæntist Árni Árnason [[Katrín Árnadóttir | Árið 1926, 17. sept., kvæntist Árni Árnason | ||
Þau eignuðust eina dóttur barna, [[Hilda Árnadóttir | [[Katrín Árnadóttir (Ásgarði)|Katrínu Árnadóttur]] [[Árni Filippusson| Filippussonar]] í [[Ásgarður|Ásgarði]], og lifir hún mann sinn. <br> | ||
Þau eignuðust eina dóttur barna, [[Hilda Árnadóttir (Ásgarði)|Hildu]], sem búsett er á Akureyri, gift Herði Svanbergssyni, yfirprentara í Prentverki Odds Björnssonar, hinnar kunnu prentsmiðju í höfuðstað Norðurlands. Þessi mætu hjón ólu upp tvö börn: [[Þórarinn Guðmundsson (Ásgarði)|Þórarinn Guðmundsson]], frænda Katrínar, og dótturdóttur sína, [[Katrín Gunnarsdóttir (Ásgarði)|Katrínu Gunnarsdóttur]]. <br> | |||
Árið 1956 kenndi Árni Árnason þess sjúkdóms, sem að lokum dró hann til bana. Í jan. 1957 gekk hann undir ítarlega læknisrannsókn og naut ráða sérfræðinga. Lítinn árangur báru þær læknisaðgerðir. Tók þá Árni að örvænta um framtíðina. Eitt af því sem þrengdi að í heilsuleysinu var hugsunin um það, hversu litlu hann til þessa hafði fengið áorkað að skrá eitthvað af þeim mikla fróðleik um Eyjar og fólk þar, er hann átti í minni sínu og lausum heimildum. Honum fundust veikindi hans, ekki eldri en hann var, leiða til skipbrots í vissum skilningi í lífi hans. Hann orti: | Árið 1956 kenndi Árni Árnason þess sjúkdóms, sem að lokum dró hann til bana. Í jan. 1957 gekk hann undir ítarlega læknisrannsókn og naut ráða sérfræðinga. Lítinn árangur báru þær læknisaðgerðir. Tók þá Árni að örvænta um framtíðina. Eitt af því sem þrengdi að í heilsuleysinu var hugsunin um það, hversu litlu hann til þessa hafði fengið áorkað að skrá eitthvað af þeim mikla fróðleik um Eyjar og fólk þar, er hann átti í minni sínu og lausum heimildum. Honum fundust veikindi hans, ekki eldri en hann var, leiða til skipbrots í vissum skilningi í lífi hans. Hann orti: | ||