„Saga Vestmannaeyja I./ XIII. Herfylking Vestmannaeyja, 3. hluti“: Munur á milli breytinga

Fara í flakk Fara í leit
(Ný síða: <br> <br> <br> ::::<big>4. flokkur. ::Flokksforingi: Árni Einarsson. {|{{prettytable}} |+ |1. deild||2. deild |- |1. Sighvatur Sigurðsson||8. Jón Árnason |+ |2. Ólafur Benediktsson|...)
 
Ekkert breytingarágrip
Lína 23: Lína 23:
|}
|}


Flokksforinginn við 4. flokk, [[Árni Einarsson|''Árni Einarsson'']] bóndi á Vilborgarstöðum, alþingismaður og meðhjálpari, d. 19. febr. 1899, kv. [[Guðfinna Jónsdóttir Austmann|Guðfinnu Jónsdóttur]] prests Austmanns á Ofanleiti, d. 1897. Börn þeirra: 1) [[Einar Árnason]] kaupmaður í Reykjavík, kv. Guðrúnu Knudsen. Börn þeirra: Rósa, Lúðvík málarameistari og Árni kaupmaður, öll ógift. Fósturdætur nefndra hjóna: Katrín Knudsen og Anna Einarsdóttir ritstjóra Gunnarssonar. — 2) [[Jón Árnason]] kaupmaður í Reykjavík, kv. Juliane Bjarnasen, sjá áður. — 3) [[Sigfús Árnason]] bóndi á [[Lönd]]um, póstafgreiðslumaður og alþingismaður, kv. [[Jónína K.N. Brynjólfsdóttir|Jónínu Brynjólfsdóttur]] prests Jónssonar á Ofanleiti. Börn þeirra: [[Ragnheiður Sigfúsdóttir yfirhjúkrunarkona|Ragnheiður]] yfirhjúkrunarkona við stjórnarspítala í Oteen í North Carolina í U.S.A., [[Brynjólfur Sigfússon|Brynjólfur]] kaupmaður, kv. [[Ingrid Sigfússon|Ingrid, f. Einarsson]], fyrri kona hans var [[Guðrún Þorgrímsdóttir]], [[Árni Sigfússon|Árni]] kaupmaður og útgerðarmaður, kv. [[Ólafía Árnadóttir|Ólafíu Árnadóttur]], [[Leifur Sigfússon tannlæknir|Leifur]] tannlæknir og franskur konsúll, kv. [[Ingrid Steensgaard Sigfússon|Ingrid, f. Steensgaard]], allir í Vestmannaeyjum. — 4) [[Lárus Árnason]] stúdent, lyfsali í Grand Forks í U.S.A. —5) [[Þórdís Árnadóttir]] kona [[Guðlaugur Vigfússon á Vilborgarstöðum|Guðlaugs Vigfússonar]] bónda á Vilborgarstöðum, barnlaus. — 6) [[Kristmundur Árnason]] í Los Angeles í California. — Stjórnin sæmdi Árna Einarsson á Vilborgarstöðum heiðurspeningi 17. jan. 1859, sbr. konungsúrskurð 28.  
Flokksforinginn við 4. flokk, [[Árni Einarsson|''Árni Einarsson'']] bóndi á Vilborgarstöðum, alþingismaður og meðhjálpari, d. 19. febr. 1899, kv. [[Guðfinna Jónsdóttir Austmann|Guðfinnu Jónsdóttur]] prests Austmanns á Ofanleiti, d. 1897. Börn þeirra: 1) [[Einar Árnason]] kaupmaður í Reykjavík, kv. Guðrúnu Knudsen. Börn þeirra: Rósa, Lúðvík málarameistari og Árni kaupmaður, öll ógift. Fósturdætur nefndra hjóna: Katrín Knudsen og Anna Einarsdóttir ritstjóra Gunnarssonar. — 2) [[Jón Árnason]] kaupmaður í Reykjavík, kv. Juliane Bjarnasen, sjá áður. — 3) [[Sigfús Árnason]] bóndi á [[Lönd]]um, póstafgreiðslumaður og alþingismaður, kv. [[Jónína K.N. Brynjólfsdóttir|Jónínu Brynjólfsdóttur]] prests Jónssonar á Ofanleiti. Börn þeirra: [[Ragnheiður Stefanía Sigfúsdóttir yfirhjúkrunarfræðingur|Ragnheiður]] yfirhjúkrunarkona við stjórnarspítala í Oteen í North Carolina í U.S.A., [[Brynjólfur Sigfússon|Brynjólfur]] kaupmaður, kv. [[Ingrid Sigfússon|Ingrid, f. Einarsson]], fyrri kona hans var [[Guðrún Þorgrímsdóttir]], [[Árni Sigfússon|Árni]] kaupmaður og útgerðarmaður, kv. [[Ólafía Árnadóttir|Ólafíu Árnadóttur]], [[Leifur Sigfússon tannlæknir|Leifur]] tannlæknir og franskur konsúll, kv. [[Ingrid Steensgaard Sigfússon|Ingrid, f. Steensgaard]], allir í Vestmannaeyjum. — 4) [[Lárus Árnason]] stúdent, lyfsali í Grand Forks í U.S.A. —5) [[Þórdís Árnadóttir]] kona [[Guðlaugur Vigfússon á Vilborgarstöðum|Guðlaugs Vigfússonar]] bónda á Vilborgarstöðum, barnlaus. — 6) [[Kristmundur Árnason]] í Los Angeles í California. — Stjórnin sæmdi Árna Einarsson á Vilborgarstöðum heiðurspeningi 17. jan. 1859, sbr. konungsúrskurð 28.  
febr. 1829 og 12. júlí 1840, um minnispeninga ætlaða íslenzkum dugnaðarmönnum.<br>
febr. 1829 og 12. júlí 1840, um minnispeninga ætlaða íslenzkum dugnaðarmönnum.<br>
1) [[Sighvatur Sigurðsson bóndi á Vilborgarstöðum|''Sighvatur Sigurðsson'']], d. 1874, kv. [[Björg Árnadóttir á Vilborgarstöðum|Björgu Árnadóttur]]. Börn þeirra: 1) [[Friðrika Sighvatsdóttir|Friðrika]] kona [[Vigfús Scheving á Vilborgarstöðum|Vigfúsar Schevings Pálssonar]] bónda á Vilborgarstöðum. Þeirra börn: [[Sigfús Scheving]] skipstjóri og fyrrv. bæjarfulltrúi, kv. [[Sesselja Sigurðardóttir í Heiðarhvammi|Sesselju Sigurðardóttur]]. Sonur þeirra: [[Helgi Scheving]] stúdent, drukknaði í Vestmannaeyjum 1934. [[Ágúst Scheving]], kv. [[Friðrika Einarsdóttir|Friðriku Einarsdóttur]]. [[Pálína Vigfúsdóttir Scheving]], gift Gunnlaugi Bárðarsyni í Reykjavík. Sonur Pálínu: [[Hermann Steingrímsson]] stud. art., deyði í skóla í apríl 1935. [[Jóhann Scheving]] bóndi á Vilborgarstöðum, kv. [[Nikólína Halldórsdóttir|Nikólínu Halldórsdóttur]]. Dóttir Friðriku Sighvatsdóttur og unnusta hennar, [[Þorsteinn Björnsson á Vilborgarstöðum|Þorsteins Björnssonar]] á Vilborgarstöðum, d. 1883, er [[Sigríður Þorsteinsdóttir frá Vilborgarstöðum|Sigríður]] kona [[Matthías Finnbogason|Matthíasar Finnbogasonar]] járnsmíðameistara í Vestmannaeyjum. — 2) [[Pálína Sighvatsdóttir]], gift í Kaupmannahöfn. — 3) [[Sigríður Sighvatsdóttir á Kirkjubæ|Sigríður Sighvatsdóttir]] kona [[Jón Eyjólfsson á Kirkjubæ|Jóns bónda Eyjólfssonar]] í [[Kirkjubær|Kirkjubæ]]. Börn þeirra: [[Loftur Jónsson|Loftur]] bóndi á Vilborgarstöðum, kv. [[Ágústína Þórðardóttir|Ágústínu Þórðardóttur]], [[Kjartan Jónsson frá Kirkjubæ|Kjartan]] og [[Björgvin Jónsson á Kirkjubæ|Björgvin]]. Dóttir Sigríðar og [[Sigurður Sveinsson í Nýborg|Sigurðar Sveinssonar]] í [[Nýborg]]: [[Júlíana Sigurðardóttir|Júlíana]], kona [[Pétur Lárusson|Péturs Lárussonar]] á [[Búastaðir|Búastöðum]] [[Lárus Jónsson|Jónssonar]] hreppstjóra. — 4) [[Loftur Sighvatsson|Loftur]], d. 1890. — 5) [[Björg Sighvatsdóttir|Björg]] kona [[Erlendur Árnason|Erlendar Árnasonar]] trésmíðameistara á [[Gilsbakki|Gilsbakka]] í eyjum. Dætur þeirra: [[Dagmar Erlendsdóttir|Dagmar]] kona [[Ólafur St. Ólafsson|Ólafs St. Ólafssonar]] forstjóra h.f. Magna hér og [[Júlíana Erlendsdóttir frá Gilsbakka|Júlíana]] kona Ragnars Jónssonar veitingamanns, nú í Reykjavík. — Dóttir Sighvats Sigurðssonar á Vilborgarstöðum var og [[Kristín Sighvatsdóttir|Kristín]], er fór til Ameríku.<br>
1) [[Sighvatur Sigurðsson bóndi á Vilborgarstöðum|''Sighvatur Sigurðsson'']], d. 1874, kv. [[Björg Árnadóttir á Vilborgarstöðum|Björgu Árnadóttur]]. Börn þeirra: 1) [[Friðrika Sighvatsdóttir|Friðrika]] kona [[Vigfús Scheving á Vilborgarstöðum|Vigfúsar Schevings Pálssonar]] bónda á Vilborgarstöðum. Þeirra börn: [[Sigfús Scheving]] skipstjóri og fyrrv. bæjarfulltrúi, kv. [[Sesselja Sigurðardóttir í Heiðarhvammi|Sesselju Sigurðardóttur]]. Sonur þeirra: [[Helgi Scheving]] stúdent, drukknaði í Vestmannaeyjum 1934. [[Ágúst Scheving]], kv. [[Friðrika Einarsdóttir|Friðriku Einarsdóttur]]. [[Pálína Vigfúsdóttir Scheving]], gift Gunnlaugi Bárðarsyni í Reykjavík. Sonur Pálínu: [[Hermann Steingrímsson]] stud. art., deyði í skóla í apríl 1935. [[Jóhann Scheving]] bóndi á Vilborgarstöðum, kv. [[Nikólína Halldórsdóttir|Nikólínu Halldórsdóttur]]. Dóttir Friðriku Sighvatsdóttur og unnusta hennar, [[Þorsteinn Björnsson á Vilborgarstöðum|Þorsteins Björnssonar]] á Vilborgarstöðum, d. 1883, er [[Sigríður Þorsteinsdóttir frá Vilborgarstöðum|Sigríður]] kona [[Matthías Finnbogason|Matthíasar Finnbogasonar]] járnsmíðameistara í Vestmannaeyjum. — 2) [[Pálína Sighvatsdóttir]], gift í Kaupmannahöfn. — 3) [[Sigríður Sighvatsdóttir á Kirkjubæ|Sigríður Sighvatsdóttir]] kona [[Jón Eyjólfsson á Kirkjubæ|Jóns bónda Eyjólfssonar]] í [[Kirkjubær|Kirkjubæ]]. Börn þeirra: [[Loftur Jónsson|Loftur]] bóndi á Vilborgarstöðum, kv. [[Ágústína Þórðardóttir|Ágústínu Þórðardóttur]], [[Kjartan Jónsson frá Kirkjubæ|Kjartan]] og [[Björgvin Jónsson á Kirkjubæ|Björgvin]]. Dóttir Sigríðar og [[Sigurður Sveinsson í Nýborg|Sigurðar Sveinssonar]] í [[Nýborg]]: [[Júlíana Sigurðardóttir|Júlíana]], kona [[Pétur Lárusson|Péturs Lárussonar]] á [[Búastaðir|Búastöðum]] [[Lárus Jónsson|Jónssonar]] hreppstjóra. — 4) [[Loftur Sighvatsson|Loftur]], d. 1890. — 5) [[Björg Sighvatsdóttir|Björg]] kona [[Erlendur Árnason|Erlendar Árnasonar]] trésmíðameistara á [[Gilsbakki|Gilsbakka]] í eyjum. Dætur þeirra: [[Dagmar Erlendsdóttir|Dagmar]] kona [[Ólafur St. Ólafsson|Ólafs St. Ólafssonar]] forstjóra h.f. Magna hér og [[Júlíana Erlendsdóttir frá Gilsbakka|Júlíana]] kona Ragnars Jónssonar veitingamanns, nú í Reykjavík. — Dóttir Sighvats Sigurðssonar á Vilborgarstöðum var og [[Kristín Sighvatsdóttir|Kristín]], er fór til Ameríku.<br>
Lína 108: Lína 108:
6) [[Magnús Jónsson frá Löndum|''Magnús Jónsson'']], sonur [[Jón Samúelsson á Löndum|Jóns Samúelssonar]] á [[Lönd]]um, forsöngvara við Landakirkju, og [[Eva Pálsdóttir|Evu]] dóttur séra [[Páll Jónsson|Páls Jónssonar]] skálda. Magnús deyði 7. júní 1866, viku seinna en faðir hans.<br>
6) [[Magnús Jónsson frá Löndum|''Magnús Jónsson'']], sonur [[Jón Samúelsson á Löndum|Jóns Samúelssonar]] á [[Lönd]]um, forsöngvara við Landakirkju, og [[Eva Pálsdóttir|Evu]] dóttur séra [[Páll Jónsson|Páls Jónssonar]] skálda. Magnús deyði 7. júní 1866, viku seinna en faðir hans.<br>
7) [[Rósenkranz Eiríksson|''Rósenkranz Eiríksson'']], bóndason frá [[Gjábakki|Gjábakka]], albr. nr. 9 í 1. fl., drukknaði 18 ára á sexæringnum [[Blíð (áraskip)|Blíð]] 26. febr. 1869.<br>
7) [[Rósenkranz Eiríksson|''Rósenkranz Eiríksson'']], bóndason frá [[Gjábakki|Gjábakka]], albr. nr. 9 í 1. fl., drukknaði 18 ára á sexæringnum [[Blíð (áraskip)|Blíð]] 26. febr. 1869.<br>
8) [[Jónas Helgason|''Jónas Helgason'']] [[Helgi Jónsson í Kornhól| bónda Jónssonar]] í [[Kornhóll|Kornhól]], bróðir nr. 4 í 1. fl. og flokksforingja 2. fl.  Jónas varð síðar bóndi í [[Nýibær|Nýjabæ]]. Börn hans og [[Steinvör Jónsdóttir í Nýjabæ|Steinvarar Jónsdóttur]]: 1) [[Jóhanna Jónasdóttir í Nýjabæ|Jóhanna]] kona [[Sigurður Þorsteinsson í Nýjabæ|Sigurðar Þorsteinssonar]] í Nýjabæ, 2) [[Soffía Jónasdóttir í Nýjabæ|Soffía]] og 3) [[Kristín Jónasdóttir frá Nýjabæ|Kristín]].<br>
8) [[Jónas Helgason|''Jónas Helgason'']] [[Helgi Jónsson í Kornhól| bónda Jónssonar]] í [[Kornhóll|Kornhól]], bróðir nr. 4 í 1. fl. og flokksforingja 2. fl.  Jónas varð síðar bóndi í [[Nýibær|Nýjabæ]]. Börn hans og [[Steinvör Jónsdóttir í Nýjabæ|Steinvarar Jónsdóttur]]: 1) [[Jóhanna Jónasdóttir í Nýjabæ|Jóhanna]] kona [[Sigurður Þorsteinsson|Sigurðar Þorsteinssonar]] í Nýjabæ, 2) [[Soffía Jónasdóttir í Nýjabæ|Soffía]] og 3) [[Kristín Jónasdóttir frá Nýjabæ|Kristín]].<br>
9) [[Einar Árnason|''Einar Árnason'']] [[Árni Einarsson|bónda og alþingismanns á Vilborgarstöðum Einarssonar]], flokksstjóra 4. fl., síðar kaupmaður í Reykjavík, sjá áður.<br>
9) [[Einar Árnason|''Einar Árnason'']] [[Árni Einarsson|bónda og alþingismanns á Vilborgarstöðum Einarssonar]], flokksstjóra 4. fl., síðar kaupmaður í Reykjavík, sjá áður.<br>
10) [[Oddur Þórarinsson|''Oddur Þórarinsson'']] var sonur [[Þórarinn Hafliðason|Þórarins Hafliðasonar]], fyrsta mormónans hér, er drukknaði 1852, og konu hans [[Þuríður Oddsdóttir í Þorlaugargerði|Þuríðar Oddsdóttur]], er síðar átti [[Jón Árnason í Þorlaugargerði|Jón bónda Árnason]] í [[Þorlaugargerði]], sjá nr. 8 í 4. fl. Oddur fluttist síðar til Reykjavíkur með móður sinni og stjúpa.<br>
10) [[Oddur Þórarinsson|''Oddur Þórarinsson'']] var sonur [[Þórarinn Hafliðason|Þórarins Hafliðasonar]], fyrsta mormónans hér, er drukknaði 1852, og konu hans [[Þuríður Oddsdóttir í Þorlaugargerði|Þuríðar Oddsdóttur]], er síðar átti [[Jón Árnason í Þorlaugargerði|Jón bónda Árnason]] í [[Þorlaugargerði]], sjá nr. 8 í 4. fl. Oddur fluttist síðar til Reykjavíkur með móður sinni og stjúpa.<br>
Lína 114: Lína 114:
[[Vesturhús]]um, síðar á Helgafelli. Foreldrar Magnúsar voru [[Guðmundur Þórarinsson]] bóndi og sýslunefndarmaður í Vesturhúsum og kona hans [[Guðrún Erlendsdóttir]], systir [[Guðmundur Erlendsson í London|Guðmundar Erlendssonar í London]], sjá bls. 300. — 2) [[Jóhannes Hannesson|Jóhannes verkstjóri]], látinn, var allra manna hæstur, kv. Guðrúnu Jónsdóttur. — 3) [[Hjörtrós Hannesdóttir|Hjörtrós]], látin, fyrri kona [[Tómas M. Guðjónsson|Tómasar Guðjónssonar]] kaupmanns, sjá nr. 3 í 1. fl. — Hannes var sæmdur riddarakrossi Fálkaorðunnar.
[[Vesturhús]]um, síðar á Helgafelli. Foreldrar Magnúsar voru [[Guðmundur Þórarinsson]] bóndi og sýslunefndarmaður í Vesturhúsum og kona hans [[Guðrún Erlendsdóttir]], systir [[Guðmundur Erlendsson í London|Guðmundar Erlendssonar í London]], sjá bls. 300. — 2) [[Jóhannes Hannesson|Jóhannes verkstjóri]], látinn, var allra manna hæstur, kv. Guðrúnu Jónsdóttur. — 3) [[Hjörtrós Hannesdóttir|Hjörtrós]], látin, fyrri kona [[Tómas M. Guðjónsson|Tómasar Guðjónssonar]] kaupmanns, sjá nr. 3 í 1. fl. — Hannes var sæmdur riddarakrossi Fálkaorðunnar.


<center>Vopnasmiðir Herfylkingarinnar voru:</center>
<center><big>Vopnasmiðir Herfylkingarinnar voru</big>:</center>
<br>
<br>
1) [[Ólafur Guðmundsson smiður|''Ólafur Guðmundsson'']] í Kirkjubæ, kv. [[Guðrún Pálsdóttir yngri|Guðrúnu Pálsdóttur]] [[Páll Jónsson|prests Jónssonar]]. Þau skildu, voru barnlaus. [[Margrét Ólafsdóttir bústýra|Margrét]] dóttir Ólafs var bústýra hjá [[Andreas August von Kohl|Kohl sýslumanni]]. Sonur hennar og Ólafs Gíslasonar var [[Eggert Ólafsson í Götu|Eggert í Götu]]. Hann átti [[Margrét Markúsdóttir frá Hólshúsi|Margréti Markúsdóttur]] [[Markús Vigfússon í Hólshúsi| Vigfússonar frá Hólshúsi]]. Eggert fór til Vesturheims 1887. Um Davíð son Ólafs Guðmundssonar er áður getið, sjá nr. 5 í 3. fl.<br>
1) [[Ólafur Guðmundsson smiður|''Ólafur Guðmundsson'']] í Kirkjubæ, kv. [[Guðrún Pálsdóttir yngri|Guðrúnu Pálsdóttur]] [[Páll Jónsson|prests Jónssonar]]. Þau skildu, voru barnlaus. [[Margrét Ólafsdóttir bústýra|Margrét]] dóttir Ólafs var bústýra hjá [[Andreas August von Kohl|Kohl sýslumanni]]. Sonur hennar og Ólafs Gíslasonar var [[Eggert Ólafsson í Götu|Eggert í Götu]]. Hann átti [[Margrét Markúsdóttir frá Hólshúsi|Margréti Markúsdóttur]] [[Markús Vigfússon í Hólshúsi| Vigfússonar frá Hólshúsi]]. Eggert fór til Vesturheims 1887. Um Davíð son Ólafs Guðmundssonar er áður getið, sjá nr. 5 í 3. fl.<br>
Lína 122: Lína 122:
Sýslumaðurinn, kapteinn von Kohl, hafði sjálfur á hendi alla aðalstjórn Herfylkingarinnar. Þjálfun foringja og liðsmanna var og hans verk og lagði hann í það mikla vinnu. Fyrst eftir að Herfylkingin var stofnuð var venja að fylkja liðinu á grasgrundunum vestur af [[Lönd]]um og þar voru æfingarnar haldnar.<br>
Sýslumaðurinn, kapteinn von Kohl, hafði sjálfur á hendi alla aðalstjórn Herfylkingarinnar. Þjálfun foringja og liðsmanna var og hans verk og lagði hann í það mikla vinnu. Fyrst eftir að Herfylkingin var stofnuð var venja að fylkja liðinu á grasgrundunum vestur af [[Lönd]]um og þar voru æfingarnar haldnar.<br>
Þegar búið var að koma upp þinghúsi Vestmannaeyja var liðinu stefnt þangað, er því var safnað til heræfinga.<br>
Þegar búið var að koma upp þinghúsi Vestmannaeyja var liðinu stefnt þangað, er því var safnað til heræfinga.<br>
[[Þinghús Vestmannaeyja|Þinghúsi Vestmannaeyja]] var komið upp fyrir frábæran dugnað og áhuga Kohl sýslumanns. Gamla þinghúsið á [[Hvítingar|Hvítingum]] var fyrir löngu úr sögunni. Voru þinghöldin venjulegast hjá hreppstjóra, þannig alllengi í Nýjabæ hjá Magnúsi Austmann. Kohl hófst handa til byggingar hins nýja þinghúss, og voru allir ráðandi menn hér því máli mjög fylgjandi. Veitti sveitarsjóður Vestmannaeyja lán af inneign sinni í jarðabókarsjóði, 600 rd., upp í kostnað við byggingu þinghússins. Hafði Kohl útvegað leyfi stjórnarinnar til þessarar lántöku og gekk um það bréf dómsmálaráðuneytisins 16. febr. 1859.¹⁶) Þetta lán var seinna gefið eftir, sbr. bréf ráðuneytisins frá 1866. Þinghúsið var fullbyggt 1858. Það var að lengd 20 álnir og 10 álnir á breidd. Grjótveggir undir og austurgaflveggur hlaðinn af grjóti. Standþilgafl að vestan með vængjahurðum og bogagluggi yfir dyrum og að auki sinn bogaglugginn hvorum megin þeirra, 4 gluggar á veggjum, einn bogagluggi á austurgafli. Þak úr timbri. Á vesturgafli var 8 daga sigurverk, að ofanverðu slíður fyrir 12 byssur og merkisstöng. Þingstofan var í vesturenda hússins, stór stofa með hvelfingu. Þar var borð og útskornir stólar, 2 hvílubekkir og 2 ljósastikur, hrákadallar með veggjum o.fl. Í salnum var safn af uppdráttum ýmsra landa. Á töflu, er hékk frammi, voru ritaðar reglur, er gæta skyldi innanhúss. Í þinghússborðinu voru geymd ritföng og bækur voru þar, er menn gátu lesið í í tómstundum. Var þetta fyrsti vísir að bókasafni hér. Í austanverðu húsinu var bálkur mikill og breiður, uppi á honum voru bekkir, en undir bálka þessum voru 3 fangaklefar og gengið í þá að utanverðu inn um dyr á austurgafli. Þinghúsið var notað mikið í þágu Herfylkingarinnar og þar í húsinu var vopnabúrið. Voru byssurnar reistar umhverfis stöpul, ásamt hermerkjunum. Á flaggstöngina á burstinni var vitaflaggið undið upp, er hermennirnir skyldu mæta. Yfir aðaldyrum þinghússins og eins yfir dyrum á norðurveggnum var kórónumerkið. Það smíðaði [[Magnús Eyjólfsson silfursmiður]]. Á vesturgaflinum voru með stórum stöfum dregin upp einkunnarorðin: Þinghús Vestmannaeyja. Ártalið 1858 var á vindhana á burstinni.<br>
[[Þinghúsið|Þinghúsi Vestmannaeyja]] var komið upp fyrir frábæran dugnað og áhuga Kohl sýslumanns. Gamla þinghúsið á [[Hvítingar|Hvítingum]] var fyrir löngu úr sögunni. Voru þinghöldin venjulegast hjá hreppstjóra, þannig alllengi í Nýjabæ hjá Magnúsi Austmann. Kohl hófst handa til byggingar hins nýja þinghúss, og voru allir ráðandi menn hér því máli mjög fylgjandi. Veitti sveitarsjóður Vestmannaeyja lán af inneign sinni í jarðabókarsjóði, 600 rd., upp í kostnað við byggingu þinghússins. Hafði Kohl útvegað leyfi stjórnarinnar til þessarar lántöku og gekk um það bréf dómsmálaráðuneytisins 16. febr. 1859.¹⁶) Þetta lán var seinna gefið eftir, sbr. bréf ráðuneytisins frá 1866. Þinghúsið var fullbyggt 1858. Það var að lengd 20 álnir og 10 álnir á breidd. Grjótveggir undir og austurgaflveggur hlaðinn af grjóti. Standþilgafl að vestan með vængjahurðum og bogagluggi yfir dyrum og að auki sinn bogaglugginn hvorum megin þeirra, 4 gluggar á veggjum, einn bogagluggi á austurgafli. Þak úr timbri. Á vesturgafli var 8 daga sigurverk, að ofanverðu slíður fyrir 12 byssur og merkisstöng. Þingstofan var í vesturenda hússins, stór stofa með hvelfingu. Þar var borð og útskornir stólar, 2 hvílubekkir og 2 ljósastikur, hrákadallar með veggjum o.fl. Í salnum var safn af uppdráttum ýmsra landa. Á töflu, er hékk frammi, voru ritaðar reglur, er gæta skyldi innanhúss. Í þinghússborðinu voru geymd ritföng og bækur voru þar, er menn gátu lesið í í tómstundum. Var þetta fyrsti vísir að bókasafni hér. Í austanverðu húsinu var bálkur mikill og breiður, uppi á honum voru bekkir, en undir bálka þessum voru 3 fangaklefar og gengið í þá að utanverðu inn um dyr á austurgafli. Þinghúsið var notað mikið í þágu Herfylkingarinnar og þar í húsinu var vopnabúrið. Voru byssurnar reistar umhverfis stöpul, ásamt hermerkjunum. Á flaggstöngina á burstinni var vitaflaggið undið upp, er hermennirnir skyldu mæta. Yfir aðaldyrum þinghússins og eins yfir dyrum á norðurveggnum var kórónumerkið. Það smíðaði [[Magnús Eyjólfsson silfursmiður]]. Á vesturgaflinum voru með stórum stöfum dregin upp einkunnarorðin: Þinghús Vestmannaeyja. Ártalið 1858 var á vindhana á burstinni.<br>
Þinghúsið varð fljótt eins konar miðstöð fyrir samkomur og mannfundi hér. Þótti það hið prýðilegasta í alla staði, svo að annað eins hús, að frátalinni kirkjunni, hafði eigi sézt hér eða í nærhéruðunum á landi.<br>
[[Þinghúsið]] varð fljótt eins konar miðstöð fyrir samkomur og mannfundi hér. Þótti það hið prýðilegasta í alla staði, svo að annað eins hús, að frátalinni kirkjunni, hafði eigi sézt hér eða í nærhéruðunum á landi.<br>
Eins og áður segir var herliðinu safnað saman fyrir framan þinghúsið, og var þar fylkt liði. Síðan hafin herganga inn á [[Brimhólalaut|Flatirnar við Brimhóla]]. Þar voru sléttar og harðar valllendisgrundir og mjög hentugar fyrir æfingar. Í hvert sinn, er æfingar voru haldnar, var gefin út skrifleg fyrirskipun um það samkvæmt flokksreglunum. Fyrirskipunina undirritaði fylkingarstjórinn og með honum yfirflokksforinginn. Við yfirflokksforingjastöðunni hafði Jón Salómonsen fljótt tekið í forföllum Kristjáns Magnússonar. Í fyrirskipununum var ætíð getið, hvar æfingarnar áttu að fara fram.<br>
Eins og áður segir var herliðinu safnað saman fyrir framan þinghúsið, og var þar fylkt liði. Síðan hafin herganga inn á [[Brimhólalaut|Flatirnar við Brimhóla]]. Þar voru sléttar og harðar valllendisgrundir og mjög hentugar fyrir æfingar. Í hvert sinn, er æfingar voru haldnar, var gefin út skrifleg fyrirskipun um það samkvæmt flokksreglunum. Fyrirskipunina undirritaði fylkingarstjórinn og með honum yfirflokksforinginn. Við yfirflokksforingjastöðunni hafði Jón Salómonsen fljótt tekið í forföllum Kristjáns Magnússonar. Í fyrirskipununum var ætíð getið, hvar æfingarnar áttu að fara fram.<br>
Liðinu var fylkt þannig, að fyrst var mynduð bein röð og voru þá tveir og tveir saman, síðan myndaðar fjórar raðir, eins og flokkarnir voru margir, að viðhöfðu sérstöku fyrirkalli. Með því að Herfylkingin hafði í fyrstu engan lúðurþeytara, varð fylkingarstjórinn að gefa tákn með blístru, svo sem „Charger“ með einu löngu hljóði, „Holdt“ með tveim löngum tónum og „Hold inde med Chargeringen“ með þrem löngum hljóðum. Merki, er táknuðu áfram og til baka, voru gefin með bumbunni. Flokksforingjarnir skyldu fylgjast vel með höfuðbeygingum öllum, merkjum og táknum, er fylkingarstjórinn gaf, og kenna undirmönnum sínum, hvað hvert merki táknaði. Herflokkurinn hafði bezta aðstöðu til að starfa seinni part sumars eftir að aðalannir voru úti um haustið og fyrri part vetrar áður en vertíð og vertíðarundirbúningur hófst. Æfingar voru í hverri viku einu sinni eða tvisvar. Mestur tíminn fór til æfinga og líkamsþjálfunar margs konar, og þaulæft vopnaburður, vopnfimi og skotfimi. Þess á milli voru haldnar hergönguæfingar og á sunnudögum hergöngur til skemmtunar og tóku eyjabúar almennt þátt í þeim, og gekkst Herfylkingin fyrir útiskemmtunum, er haldnar voru fyrir almenning hér í Herjólfsdal. Stundum gerði hersveitin mönnum heimsóknir og þáðu góðgerðir. Skemmtanirnar í Herjólfsdal frá þessum tímum munu hafa orðið vísirinn að þjóðhátíð eyjamanna í Herjólfsdal.<br>
Liðinu var fylkt þannig, að fyrst var mynduð bein röð og voru þá tveir og tveir saman, síðan myndaðar fjórar raðir, eins og flokkarnir voru margir, að viðhöfðu sérstöku fyrirkalli. Með því að Herfylkingin hafði í fyrstu engan lúðurþeytara, varð fylkingarstjórinn að gefa tákn með blístru, svo sem „Charger“ með einu löngu hljóði, „Holdt“ með tveim löngum tónum og „Hold inde med Chargeringen“ með þrem löngum hljóðum. Merki, er táknuðu áfram og til baka, voru gefin með bumbunni. Flokksforingjarnir skyldu fylgjast vel með höfuðbeygingum öllum, merkjum og táknum, er fylkingarstjórinn gaf, og kenna undirmönnum sínum, hvað hvert merki táknaði. Herflokkurinn hafði bezta aðstöðu til að starfa seinni part sumars eftir að aðalannir voru úti um haustið og fyrri part vetrar áður en vertíð og vertíðarundirbúningur hófst. Æfingar voru í hverri viku einu sinni eða tvisvar. Mestur tíminn fór til æfinga og líkamsþjálfunar margs konar, og þaulæft vopnaburður, vopnfimi og skotfimi. Þess á milli voru haldnar hergönguæfingar og á sunnudögum hergöngur til skemmtunar og tóku eyjabúar almennt þátt í þeim, og gekkst Herfylkingin fyrir útiskemmtunum, er haldnar voru fyrir almenning hér í Herjólfsdal. Stundum gerði hersveitin mönnum heimsóknir og þáðu góðgerðir. Skemmtanirnar í Herjólfsdal frá þessum tímum munu hafa orðið vísirinn að þjóðhátíð eyjamanna í Herjólfsdal.<br>