„Blik 1967/Aagaardshjónin í Vestmannaeyjum“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
| Lína 96: | Lína 96: | ||
''Í júlí-mánuði árið 1931 steig hér á land í Eyjum dönsk stúlka. Ellen Aagaard kvaðst hún heita og var dóttir Aagaards lögreglustjóra í Odense. Hún var að vitja bernsku- og æskuslóða föður síns. Ellen Aagaard dvaldist hér um skeið og heimsótti ýmsar fjölskyldur, sem Aagaards-fjölskyldan hafði verið kunnug og handgengin, þegar sýslumannshjónin áttu hér heima. Meðal þeirra fjölskyldna voru hjónin í Ásgarði Árni Filippusson og [[Gíslína Jónsdóttir]].''<br> | ''Í júlí-mánuði árið 1931 steig hér á land í Eyjum dönsk stúlka. Ellen Aagaard kvaðst hún heita og var dóttir Aagaards lögreglustjóra í Odense. Hún var að vitja bernsku- og æskuslóða föður síns. Ellen Aagaard dvaldist hér um skeið og heimsótti ýmsar fjölskyldur, sem Aagaards-fjölskyldan hafði verið kunnug og handgengin, þegar sýslumannshjónin áttu hér heima. Meðal þeirra fjölskyldna voru hjónin í Ásgarði Árni Filippusson og [[Gíslína Jónsdóttir]].''<br> | ||
''Hinn 13. marz árið eftir (1932) skrifaði Sophus Aagaard lögreglustjóri Árna Filippussyni hlýlegt og vinsamlegt bréf. Hann ávarpaði Árna: „Min kære gamle Lærer“. Síðan þakkar hann Árna og fjölskyldu hans fyrir hlýlegar móttökur veittar dótturinni. Svo segir lögreglustjórinn: „Næst hinni dugmiklu móður minni, sem lézt 1929, á ég yður mest að þakka þá undirstöðuþekkingu, sem mér var nauðsynleg til framhaldsnáms, embættisprófs og frama.“'' <br> | ''Hinn 13. marz árið eftir (1932) skrifaði Sophus Aagaard lögreglustjóri Árna Filippussyni hlýlegt og vinsamlegt bréf. Hann ávarpaði Árna:<br> | ||
„Min kære gamle Lærer“. Síðan þakkar hann Árna og fjölskyldu hans fyrir hlýlegar móttökur veittar dótturinni. Svo segir lögreglustjórinn: „Næst hinni dugmiklu móður minni, sem lézt 1929, á ég yður mest að þakka þá undirstöðuþekkingu, sem mér var nauðsynleg til framhaldsnáms, embættisprófs og frama.“'' <br> | |||
''Á öðrum stað (í grein um byggð og líf í Eyjum á uppvaxtarárum hans) segir þessi íslenzki Dani: „Danmörk er land feðra minna, en Ísland er fæðingarland mitt, og römm er sú taug, sem tengir mig bernskulandinu, þar sem ég lifði hamingjusömu lífi. Mér er það ánægja og gleði að vera þannig bundinn þessum löndum. Bæði þjóðernin eiga tök í mér og hafa mótað mig og markað, svo að ég er hvorki hreinræktaður Dani né Íslendingur. Þess vegna kalla Danir mig Íslending og hið gagnstæða mundi ég vera álitinn þar heima. Þannig telur hvorug þjóðin sig eiga mig.''<br> | ''Á öðrum stað (í grein um byggð og líf í Eyjum á uppvaxtarárum hans) segir þessi íslenzki Dani: „Danmörk er land feðra minna, en Ísland er fæðingarland mitt, og römm er sú taug, sem tengir mig bernskulandinu, þar sem ég lifði hamingjusömu lífi. Mér er það ánægja og gleði að vera þannig bundinn þessum löndum. Bæði þjóðernin eiga tök í mér og hafa mótað mig og markað, svo að ég er hvorki hreinræktaður Dani né Íslendingur. Þess vegna kalla Danir mig Íslending og hið gagnstæða mundi ég vera álitinn þar heima. Þannig telur hvorug þjóðin sig eiga mig.''<br> | ||
''Það gladdi mig stórlega að Ísland fékk sjálfstæði og ég óska og vona, að þróunin verði sú, að íslenzka þjóðin verði þátttakandi í samvinnu bræðraþjóðanna á Norðurlöndum og þar jafnrétthár aðili hverra hinna.''“<br> | ''Það gladdi mig stórlega að Ísland fékk sjálfstæði og ég óska og vona, að þróunin verði sú, að íslenzka þjóðin verði þátttakandi í samvinnu bræðraþjóðanna á Norðurlöndum og þar jafnrétthár aðili hverra hinna.''“<br> | ||