„Þorsteinn Gíslason (Görðum)“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
Ekkert breytingarágrip |
m (Viglundur færði Þorsteinn Gíslason á Þorsteinn Gíslason (Görðum)) |
(Enginn munur)
|
Útgáfa síðunnar 27. desember 2017 kl. 15:27
Þorsteinn Kristinn Gíslason, Görðum, fæddist á Eskifirði 5. maí 1902 og lést 25. maí 1971. Þorsteinn fluttist alfarið til Vestmannaeyja 1919 og það sama ár hóf hann sjómennsku hjá Eyjólfi Gíslasyni bróður sínum á Garðari I. Formennsku hóf Þorsteinn árið 1928 á Garðari II. Eftir það var Þorsteinn með Sjöfn I og Sjöfn II sem voru hans eigin bátar.
Eiginkona hans var Guðrún Lilja Ólafsdóttir og bjuggu þau í Arnarfelli við Skólaveg. Þau eignuðust 6 börn, öll fædd í Vestmannaeyjum:
- Guðrún Sigríður Þorsteinsdóttir, f. 6. ágúst 1931
- Gísli Guðni Þorsteinsson, f. 14. september 1932, d. í júní 1933
- Erna Þorsteinsdóttir, f. 18. ágúst 1936. d. 2. janúar 2012
- Hulda Þorsteinsdóttir, f. 17. febrúar 1940.
- Þorsteinn Gísli Þorsteinsson, f. 22. nóvember 1943.
- Ólafur Diðrik Þorsteinsson, f. 14. janúar 1951. d. 11. október 1997
Loftur Guðmundsson samdi eitt sinn formannsvísu um Þorstein:
- Harðskiptinn við dimma dröfn
- djarfur á þorskaleiðum,
- Þorsteinn Gíslason á Sjöfn
- sækir fast að veiðum.
Óskar Kárason samdi einnig formannavísu um Þorstein:
- Garpur afla Görðum frá
- geymir Steina heiti,
- telja má í svæsnum sjá
- Sjafnar kinnar bleyti.
Óskar samdi seinna aðra vísu um hann:
- Steina Gísla ég greini
- gætinn í formanns sæti,
- svikalaust sjós í kviku,
- Sjöfn stýrir þétt úr höfnu.
- Friðar lítt meiri miðin,
- marinn þó velti fari,
- dýrugga dyns úr mýri
- dregur úr sjó ótregur.
Myndir
Heimildir
- Óskar Kárason. Formannavísur. Vestmannaeyjum, 1950.
- Óskar Kárason. Formannavísur II. Vestmannaeyjum, 1956.
- Sjómannablaðið Víkingur. Farmanna- og Fiskimannasamband Íslands.
- Sjómannadagsblað Vestmannaeyja. 1995.