„Síðasti dans í dalnum“: Munur á milli breytinga

Úr Heimaslóð, Sögusetri Vestmannaeyja
Fara í flakk Fara í leit
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
 
Lína 31: Lína 31:
:''Og dansinn dunar enn.
:''Og dansinn dunar enn.
:''Síðasti dansinn senn.
:''Síðasti dansinn senn.
:''Viðeigum stjörnu á næturhimni. Ástin mín ein.
:''Við eigum stjörnu á næturhimni. Ástin mín ein.
          
          



Núverandi breyting frá og með 26. nóvember 2005 kl. 21:03

Þjóðhátíðarlag
1986 1987 1988

Lagið Síðasti dans í dalnum var Þjóðhátíðarlagið árið 1987.

Það kvöldar við bergið og blær fer um strönd.
það brimar í hjarta og hlý er mín hönd.
Hljóðlát fer nóttin um hlíðar og grund
og helgar okkar fund.
Ég finn að við elskum hvort annað svo heitt.
Eitthvað í hjartanu er orðið breytt.
Við vöggum í dansi við draumanna nið
og dalsins fuglaklið.
Við syngjum saman þennan söng,
því hann er minn og þinn.
Við göngum götuna mót gæfu,
sem er þín og mín.
Og dansinn dunar enn.
Síðasti dansinn senn.
Við eigum stjörnu á næturhimni. Ástin mín ein.
Það titrar í brjóstum af brennandi þrá,
og brosið þitt segir mér allt sem má.
Á djúpbláum himninum dillar sér ský
uns dagar enn á ný.
Við syngjum saman þennan söng.
því hann er minn og þinn.
Við göngum götuna mót gæfu.
sem er þín og mín.
Og dansinn dunar enn.
Síðasti dansinn senn.
Við eigum stjörnu á næturhimni. Ástin mín ein.


Lag: Kristinn Svavarsson
Texti: Árni Johnsen