„Ingibergur Gíslason (Sandfelli)“: Munur á milli breytinga
Fara í flakk
Fara í leit
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 23: | Lína 23: | ||
* ''Sjómannablaðið Víkingur''. Farmanna- og Fiskimannasamband Íslands.}} | * ''Sjómannablaðið Víkingur''. Farmanna- og Fiskimannasamband Íslands.}} | ||
[[Flokkur: | [[Flokkur:Sjómenn]] | ||
[[Flokkur:Formenn]] | [[Flokkur:Formenn]] | ||
[[Flokkur:Fólk fætt á 19. öld]] | |||
[[Flokkur:Fólk dáið á 20. öld]] | |||
[[Flokkur:Íbúar við Vestmannabraut]] |
Útgáfa síðunnar 21. júní 2007 kl. 14:55
Ingibergur Gíslason, Sandfelli, fæddist á Eyrarbakka 16. janúar 1897 og lést 15. janúar 1987. Til Vestmannaeyja fór Ingibergur árið 1919 og gerðist háseti á Kristbjörgu hjá Þórarni Guðmundssyni. Eftir það er hann vélamaður á ýmsum bátum allt til 1927 að hann byrjar formennsku með Frans. Eftir það var Ingibergur meðal annars með Ásdísi, Helgu og Auði.
Óskar Kárason samdi formannavísu um Ingiberg:
- Sandfells Ingi Auði ver
- ill þótt kveini dýna,
- í dragnótina dregur sér
- drætti stundum fína.
Óskar samdi seinna aðra vísu um hann:
- Ingiberg, bróður Inga,
- ofið skal sanna lofið.
- Valinn er heiðurs halur,
- hrísla af rótum Gísla.
- Verjinn um skurðinn skerja,
- Skallagrím ennþá lallar.
- Hugaður bylgjur bugar.
- bjóðurinn miða fróður
Heimildir
- Óskar Kárason. Formannavísur. Vestmannaeyjum, 1950.
- Óskar Kárason. Formannavísur II. Vestmannaeyjum, 1956.
- Sjómannablaðið Víkingur. Farmanna- og Fiskimannasamband Íslands.