„Ingólfur Guðjónsson (Oddsstöðum)“: Munur á milli breytinga
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
| Lína 3: | Lína 3: | ||
---- | ---- | ||
'''Ingólfur Guðjónsson''' var fæddur 7. febrúar 1917 og lést 16. nóvember 1998. | '''Ingólfur Guðjónsson''' var fæddur 7. febrúar 1917 og lést 16. nóvember 1998. Foreldrar hans voru [[Guðjón Jónsson (Oddstöðum)|Guðjón Jónsson]] frá [[Oddstaðir|Oddstöðum]] og Guðrún Grímsdóttir. Ingólfur var elstur fjögurra alsystkina. Frá fyrra hjónabandi föður hans átti hann tólf hálfsystkini. Auk þess átti hann tvö uppeldissystkini, [[Hjörleifur Guðnason|Hjörleif Guðnason]] og [[Jóna Pétursdóttir|Jónu Pétursdóttur]]. Ingólfur bjó með móður sinni til æviloka hennar en hún lést árið 1981. Fyrst bjuggu þau á Oddstöðum en í kringum 1970 byggði Ingólfur nýtt hús í norðanverðu Oddstaðatúninu. Það hús fór undir hraun. Í miðju gosinu keypti hann þeim húsið að [[Hásteinsvegur 62|Hásteinsveg 62]] og fluttu þau heim strax að lokinni yfirlýsingu um goslok. Auk þess reisti hann bústað, nýja Oddsstaði, í [[Ofanleitishraun]]i. | ||
Ingólfur var bankastarfsmaður og prentari. | Ingólfur var bankastarfsmaður og vann í Útvegsbanka Íslands í 25 ár. Hann var prentari að iðn og stundaði bókband sér til gamans. | ||
Eftir barnaskólanám lauk Ingólfur námi við Gagnfræðaskólann í Vestmannaeyjum. Að því loknu hóf hann prentnám í Prentsmiðjunni Eyrúnu í Eyjum 1935 og starfaði þar um árabil. Síðan fluttist hann til Reykjavíkur og vann sem setjari við Prentsmiðju Þjóðviljans allt til ársins 1960. Þá fluttist hann aftur til Vestmannaeyja og hóf fljótlega störf í Útvegsbanka Íslands, síðar Íslandsbanka, og vann þar til ársins 1987. Frá árinu 1989 dvaldist hann í Hraunbúðum, dvalarheimili aldraðra. | |||
Ingólfur gerðist félagi í [[Akóges]] 1943 og var heiðursfélagi þess frá árinu 1986. Hann sat oft í stjórn félagsins. | |||
Hann hafði mikið gaman af bókum, eins og atvinna hans gefur til kynna. Hann safnaði bókum og átti gott safn bóka. Ekki var það einungis eign bókanna sem hreif hann, heldur einnig lestur þeirra. Hann hafði þó sinn smekk á bókum og flokkaði sumt sem rusl, eftir innihaldi og handbragði. | |||
{{Heimildir| | |||
* Minningargreinar um Ingólf. ''Morgunblaðið.'' 22. nóvember 1998. | |||
}} | |||
[[Flokkur:Fólk]] | [[Flokkur:Fólk]] | ||
Útgáfa síðunnar 17. júlí 2006 kl. 11:37
Sjá aðgreiningarsíðuna fyrir aðra sem hafa borið nafnið „Ingólfur Guðjónsson“
Ingólfur Guðjónsson var fæddur 7. febrúar 1917 og lést 16. nóvember 1998. Foreldrar hans voru Guðjón Jónsson frá Oddstöðum og Guðrún Grímsdóttir. Ingólfur var elstur fjögurra alsystkina. Frá fyrra hjónabandi föður hans átti hann tólf hálfsystkini. Auk þess átti hann tvö uppeldissystkini, Hjörleif Guðnason og Jónu Pétursdóttur. Ingólfur bjó með móður sinni til æviloka hennar en hún lést árið 1981. Fyrst bjuggu þau á Oddstöðum en í kringum 1970 byggði Ingólfur nýtt hús í norðanverðu Oddstaðatúninu. Það hús fór undir hraun. Í miðju gosinu keypti hann þeim húsið að Hásteinsveg 62 og fluttu þau heim strax að lokinni yfirlýsingu um goslok. Auk þess reisti hann bústað, nýja Oddsstaði, í Ofanleitishrauni.
Ingólfur var bankastarfsmaður og vann í Útvegsbanka Íslands í 25 ár. Hann var prentari að iðn og stundaði bókband sér til gamans.
Eftir barnaskólanám lauk Ingólfur námi við Gagnfræðaskólann í Vestmannaeyjum. Að því loknu hóf hann prentnám í Prentsmiðjunni Eyrúnu í Eyjum 1935 og starfaði þar um árabil. Síðan fluttist hann til Reykjavíkur og vann sem setjari við Prentsmiðju Þjóðviljans allt til ársins 1960. Þá fluttist hann aftur til Vestmannaeyja og hóf fljótlega störf í Útvegsbanka Íslands, síðar Íslandsbanka, og vann þar til ársins 1987. Frá árinu 1989 dvaldist hann í Hraunbúðum, dvalarheimili aldraðra.
Ingólfur gerðist félagi í Akóges 1943 og var heiðursfélagi þess frá árinu 1986. Hann sat oft í stjórn félagsins.
Hann hafði mikið gaman af bókum, eins og atvinna hans gefur til kynna. Hann safnaði bókum og átti gott safn bóka. Ekki var það einungis eign bókanna sem hreif hann, heldur einnig lestur þeirra. Hann hafði þó sinn smekk á bókum og flokkaði sumt sem rusl, eftir innihaldi og handbragði.
Heimildir
- Minningargreinar um Ingólf. Morgunblaðið. 22. nóvember 1998.